رسول خدا (صلى الله عليه و آله) از على (عليه السلام) سوال نمود: آيا چيزى براى ازدواج دارى؟
على (ع) پاسخ داد: اى رسول خدا (ص)! پدرو مادرم فدايت باد، هيچ چيز از تو پوشيده نمانده، تمام ثروتم شمشيرى و شترى و زرهى [زره لباسى بود كه با حلقه هاى فولادى به هم مى بافتند و در جنگها براى جلوگيرى از ضربات شمشير و تير و نيزه دشمن به تن مى كردند، تهيه چنين لباسى در آن زمان بسيار مشكل و بهاء آن نسبتا گران بود. اين شمشير و شتر و زره در جنگ بدر به غنيمت على (ع) درآمد.] بيش نيست.
پيامبر (ص) فرمود: شتر و شمشير براى كار و جهاد مورد نياز توست همان زره را مهر قرار مى دهم. [كشف الغمه ج 1 ص 355- بحارالانوار ج 43 ص 127.] سپس در آستانه بر پايى مراسم به على (ع) فرمود: زره را بفروش و بهايش را نزدم بياور. على (ع) زره را به فروش رسانيد [بحارالانوار ج 43 ص 130.] و بهاى آن را كه عبارت از 480 يا 500 درهم نقره [مناقب ابن شهرآشوب ج 3 ص 351.] مساوى 323 مثقال نقره بود [در آن زمان واحد پول نقره درهم بود كه هر درهم از نظر وزن مساوى 72 جوى متوسط مى باشد.
مرحوم علامه محقق سردار كابلى 72 جوى متوسط را وزن نمود كه مساوى با 5/ 15 نخود صيرفى شد. سكه درهمى هم متعلق به سال 187 هجرى يعنى عصر امام كاظم (عليه السلام) بدست آورد كه از نظر وزن مساوى 72 جو متوسط و معادل 15 نخود و خرده اى بود كه اين مقدار معادل 3 گرم است. در نتيجه هر درهم معادل 3 گرم نقره يا 5/ 15 نخود صيرفى است. بنابراين ميزان مهريه حضرت فاطمه (ع) بر اساس 500 درهم، معادل 1500 گرم نقره يا 323 مثقال (24 نخودى) است. (ر. ك به ويژه نامه صحيفه ارگان روزنامه جمهورى اسلامى يادواره مرحوم علامه سردار كابلى).
فقهاء نيز ميزان درهم شرعى را- 12 نخود مى دانند كه با اين حساب ميزان مهريه حضرت زهرا (ع) 5/ 262 مثقال نقره مى شود. چون در عهد قاجار برخى سكه هاى نقره يك قرانى به وزن يك مثقال (24 نخود) ضرب مى شد، با آن سكه ها كه هر 10 قرانش يك تومان بود مهريه حضرت زهرا (ع) معادل بيست و شش تومان و دو قِران و نيم مى شد. (ر. ك: منتخب التواريخ ص 106 تاليف مرحوم حاج محمد هاشم خراسانى در سال 1349 قمرى). بايد توجه داشت كه بيست و شش تومان و دو قِران و نيم آن عهد معادل 5/ 262 مثقال نقره است و امروز با وجه رايج نمى توان مهريه حضرت را 5/ 262 ريال دانست. براى بدست آوردن معادل ريالى مهريه حضرت بايستى بهاى يك مثقال نقره را در بازار روز سوال نموده و در رقم 323 بنابر اختيار مرحوم سردار كابلى يا رقم 262/ 262 بنابر اختيار فقها ضرب نمود معادل مهريه به حساب روز بدست مى آيد.] به عنوان مهريه در اختيار پيامبر (ص) نهاد.
اين ميزان مهريه كه «مهرالسنه» ناميده مى شود بين مسلمانان رواج يافت زيرا مهريه اغلب همسران پيامبر (ص) كه برخى از آنان بعد از ازدواج فاطمه و على (ع) با رسول خدا (ص) ازدواج كردند از اين حد فراتر نرفت. تا مدتها پس از پيامبر (ص) از افزايش مهريه زنان جلوگيرى مى شد و مبنا در اين كار ميزان مهريه ى فاطمه (ع) دختر پيامبر (ص) بود. [شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد ج 12 ص 208.]

نوشتن دیدگاه