دختر فكر بكر من غنچه ى لب چو واكند از نمكين كلام خود حقّ نمك ادا كند
طوطى شوخ طبع من گر كه شكرشكن شود كام زمانه را پر از شكّر جانفزا كند
خامه ى مشك ساى من گر بنگارد اين رقم صفحه ى روزگار را مملكت ختا كند
ناطقه ى مرا مگر روح قُدُس كند مدد تا كه ثناى حضرت سيّده ى نسا كنند
فيض نخست و خاتمه، نور جمالِ فاطمه چشم دل ار نظاره در مبدأ و منتها كند
مطلع نور ايزدى، مبدأ فيض سرمدى جلوه ى او حكايت از خاتم انبيا كند
عين معارف و حِكم، بحر مكارم و كرم گاه سخا محيط را قطره ى بى بها كند
بضعه ى سيّد بشر، امّ ائمّه ى غُرر كيست جز او كه همسرى با شه لافتى كند
وحى نبوّتش نسبت، جود و فتوّتش حسب قصّه اى از مروّتش سوره ى اهل اتى كند
دامن كبرياى او دسترس خيال نى پايه ى قدر او بسى پايه به زير پا كند
عصمت او حجاب او، عفّت او نقاب او سرّ قدم حديث از آن ستر و از آن حيا كند
نفخه ى قدس بوى او، جذبه ى انس خوى او منطق او خبر ز «لاينطق عن هوى» كند
قبله ى خلق روى او، كعبه ى عشق كوى او چشم اميد سوى او تا به كه اعتنا كند
[از آيةاللَّه محمدحسين غروى (كمپانى).]
جلوه ى او حكايت از خاتم انبيا كند
- بازدید: 1141