و َ جَزاهُمْ بِما صَبَرُوا جَنَّةً وَ حَريراً. و خداوند در برابر صبرى كه (خانواده ى فاطمه (س)) كردند بهشت و حرير پاداش داد.
على (ع) مى فرمود: فاطمه ى زهرا يعنى عزيزترين عزيزان رسول خدا آنقدر از چاه آب كشيد كه اثر آن بر سينه اش باقى ماند و آنقدر با آسيا آرد كرد كه دستهايش پينه بست و آنقدر به نظافت خانه و آشپزى پرداخت كه به سختى و زحمت افتاد. [علل الشرايع، ص 361.] فاطمه ى زهرا (س) بعد از مرگ پدر، در برابر فراق جانسوز او و تقدم اصحاب بر على (ع) و گرفتن فدك از وى صبرى جميل و آموزنده كرد و در برابر اين صبر با شكوه، خداوند در آخرت بهشت و در دنيا كوثر و فزونى نسل و فدكهاى پهناور و بسيار در سراسر زمين به ذريه اش عطا فرمود كه در دفتر ششم به تفصيل خواهد آمد.
صبر چون جسر صراط آن سو بهشت
هست با هر خوب يك لالاى زشت
صبر مه را شب منور داردش
صبر گل با خار ازفر داردش
خانه در غم ساز و با محنت بساز
مى طلب در عمر خود مرگ دراز
ظاهراً كار تو ويران مى كنم
ليك خارت را گلستان مى كنم
(مثنوى)

نوشتن دیدگاه