208 «وَ ما أَهْلَكْنا مِنْ قَرْيَةٍ إِلّا لَها مُنْذِرُونَ»
ترجمه :
208. و ما هلاك نكرديم شهرستانى را مگر آنكه بود براى او انذار كنندگانى[1] .
تفسير :
[اتمام حجت خداوند قبل از هر عذاب]
خداوند تا حجت را بر بندگان تمام نكند عذاب نازل نمىكند، چنانچه مىفرمايد: (وَ ما كُنّا مُعَذِّبِينَ حَتّى نَبْعَثَ رَسُولاً)[2] . خداوند اولاً، عقل و شعور عنايت مىفرمايد، ديوانه تكليف ندارد و مورد مؤاخذه نيست، سپس انبيا و رسل مىفرستد و كتاب نازل مىكند و راه نشان مىدهد و حجت تمام مىكند (لِيَهْلِکَ مَنْ هَلَکَ عَنْ بَيِّنَةٍ وَ يَحْيى مَنْ حَىَّ عَنْ بَيِّنَةٍ)[3] .
(وَ ما أَهْلَكْنا مِنْ قَرْيَةٍ) [منظور از قريه] يعنى اهل القرية (إلّا لَها) يعنى لأهلها (مُنْذِرُونَ) [يعنى انذار كنندگان كه عبارتند از] انبيا و ائمه و علما.
_______________________________________________________________________
[1] . ترجمه ديگر: وهيچ شهرى را هلاك نكرديم مگر آنكه براى آن هشدار دهندگانى بود.
[2] . و ما تا پيامبرى بر نينگيزيم ، به عذاب نمىپردازيم. سوره اسراء: آيه 15.
[3] . تا كسى كه بايد هلاك شود با دليلى روشن هلاك گردد و كسى كه بايد زنده شود با دليلى واضح زنده بماند. سوره انفال: آيه 42.
آیه 208 «وَ ما أَهْلَكْنا مِنْ قَرْيَةٍ إِلّا لَها مُنْذِرُونَ»
- بازدید: 731