155 «قالَ هذِهِ ناقَةٌ لَها شِرْبٌ وَ لَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَعْلُومٍ»
 
ترجمه :
155. معجزه من اين ناقه است كه از براى او يك روز شُرب باشد از چشمه و يك روز معيّن براى شما باشد[1] .
 
تفسير :
[ناقه ثمود يكى از آيات شگفت‌انگيز الهى]
«ناقه» شتر ماده را گويند و «ابل» شتر نر و اين ناقه را حضرت صالح، مقابل قوم از دل سنگ خارج فرمود و گفتند بايد بچه بياورد. فورى بدون فَحل[2]  بچه آورد و به قدرى عظمت داشت كه تمام اين نُه رَهط[3] ، صغير و كبير آن‌ها، از شير آن بهره‌بردارى مى‌كردند كه مى‌فرمايد: (وَ يا قَوْمِ هذِهِ ناقَةُ اللهِ لَكُمْ آيَةً فَذَرُوها تَأْكُلْ فِى أَرْضِ اللهِ وَ لا تَمَسُّوها بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذابٌ قَرِيبٌ)[4] .
  (قالَ هذِهِ ناقَةٌ لَها شِرْبٌ) يك روز چشمه آب مخصوص به اين ناقه باشد. و از اميرالمؤمنين مروى است فرمود: اول چشمه كه از سنگ جوشيد چشمه ناقه صالح بود[5] .
 
(وَ لَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَعْلُومٍ) يك روز معيّن هم براى شما باشد ]در آن روز[ ناقه آب نمى‌آشامد و اين معجزه چون باقى بود و مورد مشاهده ناس بود، اين‌ها ترسيدند كه ديگران بيايند و معاينه كنند و ايمان بياورند و دستگاه اين‌ها را از بين ببرند و در هم كوبند. در مقام بر آمدند كه او را از بين ببرند تا اينكه حضرت صالح به آن‌ها خبر داده و فرمود :

_________________________________________________________

[1] .  ترجمه ديگر: گفت: اين ناقه‌اى است كه (آيت الهى است) براى او سهمى (از آب قريه)،وبراى شما سهم روز معينى است.
[2] .  فحل: نر.
[3] .  رهط: عشيره و قوم .
[4] .  و اى قوم من، اين ماده شتر خداست كه براى شما پديده‌اى شگرف است، پس بگذاريد اودر زمين خدا بخورد و آسيبش مرسانيد كه شما را عذابى زودرس فرا مى‌گيرد. سوره هود :آيه 64.
[5] .  ر. ك: مجمع البيان: ج7، ص313؛ تفسيير الصافى: ج4، ص47 و تفسير الآلوسى: ج19،ص114.

نوشتن دیدگاه