ƒ151 «وَ لا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ»
ƒ152 «الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِى الاَْرْضِ وَ لا يُصْلِحُونَ»
 
 
ترجمه :
151. و اطاعت نكنيد امر مسرفين را كه اكابر و اعيان آن‌ها بودند كه زياده روى مى‌كردند در معاصى و افعال قبيحه و اخلاق رذيله و اعمال ناشايسته.
152. كه كسانى هستند كه افساد مى‌كنند و فعل صالحى از آن‌ها صادر نمى‌شود و اصلاح نمى‌كنند[1] .
 
تفسير :
[تفاوت اسراف و تبذير و نكوهش اسراف]
«اسراف»، زياده روى است و در هر امرى حرام است و «تبذير»، از بين بردن است. نوعاً اعيان و رؤسا و اشراف در امور اسراف مى‌كنند، به خصوص اسراف در معاصى و طغيان و سركشى و سرپيچى، البته زيردستان در تحت اطاعت آنان مى‌روند براى استفاده مادى از آن‌ها و فروختن دين به دنيا، مثل اتباع معاويه و يزيد و ساير سلاطين بنى اميه و بنى عباس و سلاطين جور، بلكه در بسيارى از موارد كاسه از آش گرم‌تر است، مثل عمر [بن] سعد كه امر به احراق[2]  خيام حرم كرد با اينكه دستورى از يزيد و ابن مرجانه نداشت و كارهاى ديگر و هكذا فعلله و تفعلله[3] ، در جواب حضرت صالح قوم ثمود گفتند :

_____________________________________________________

[1] .  ترجمه ديگر: وفرمان افراط‌گران را پيروى مكنيد «151» آنان كه در زمين فساد مى‌كنند و اصلاح نمى‌كنند «152».
[2] .  احراق: سوزاندن.
[3] .  و همچنين كارهاى ديگرش.

نوشتن دیدگاه