ƒ141 «كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ»
 
ترجمه :
141. تكذيب كردند ثمود ـ قوم حضرت صالح ـ پيغمبران را.
 
تفسير :
[توضيحى درباره قوم ثمود]
ثمود نام شخصى است: ثمود بن عاشر بن ارم بن سام بن نوح و اولاد و احفاد او را به نام او ناميدند و قبيله [پر جمعيت و] سنگين شدند و حضرت صالح هم از اين قبيله بود و زمين آن‌ها نزديك تبوك[1]  بود و لسان آن‌ها عربى اوّلى[2]  بود، و لفظ ثمود اطلاقاتى دارد بسا منصرف مى‌شود و بسا غير منصرف . اگر اطلاق به دهى يا وادى‌اى شد منصرف است و اگر بر قبيله يا ارض شد، غير منصرف است.

_______________________________________________________________

[1] .  تَبوك: شهرى در شمال غربى عربستان در نيمه راه مدينه به دمشق كه قبل از اسلام هم مرز با امپراتورى روم بوده است. گفته نشده كه اصحاب إيْكِه كه حضرت شعيب (علیه السلام) براى هدايتشان مبعوث شد در اين منطقه قرار داشت. آخرين غزوه پيامبر كه در سال 9 هجرى انجام شد در اين منطقه روى داد قرار بود كه لشكر امپراطورى روم به مدينه حمله كند لذا پيامبر لشكر انبوهى فراهم نمود لكن وقتى به منطقه تبوك رسيدند اثرى از ارتش روم نبود لذا جنگى صورت نگرفت. ر. ك: دانشنامه دانش گستر: ج5، ص721، مدخل «تبوك».
[2] .  منظور عربى بدوى و ابتدايى است .

نوشتن دیدگاه