ƒ81 «وَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللهِ آلِهَةً لِيَكُونُوا لَهُمْ عِزًّا»
 
ترجمه  :
81. و گرفتند از غير خداوند عالم خدايانى را كه بوده باشند اين خدايان براى آن‌ها اسباب عزّت.
 
تفسير :
[در اقسام بت پرستى]
(وَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللهِ آلِهَةً) هر دسته‌اى يك خدايى براى خود اتخاذ كردند: يك دسته كه اولين مشركين بودند صورت‌هايى به اسم صور انبيا تراشيدند يا نقشه كشيدند به اغواى شيطان كه به آن‌ها القا كرد كه اين انبيا مقربان درگاه الهى هستند صورت آن‌ها را بپرستيد تا آن‌ها در نزد خدا شفيع شوند.
يك دسته صورى به تخيل صور ملائكه پرستش مى‌كردند، و اين خيال فاسد در صوفيه هم آمد كه بعض آن‌ها گفتند بايد صورت مرشد را در حال نماز در نظر گرفت.
يك دسته آفتاب پرست شدند اول طلوع آفتاب و حين غروب سجده شمس مى‌كردند، يك دسته ماه پرست. يك دسته ستاره پرست شدند. يك دسته بت پرست، يك دسته گاو پرست، يك دسته گوساله پرست، يك دسته درخت پرست يك دسته، على را خدا مى‌دانند، و لذا تعبير به (آلِهَهً) فرموده.
(لِيَكُونُوا لَهُمْ عِزًّا) به توهّم و خيال اينكه اين‌ها باعث شرافت و عزت آن‌ها مى‌شوند: در دنيا حوايج آن‌ها را برمى‌آورند از عمر و صحت و سلامت و ساير امور حتى در بسيارى از عوام مى‌گويند عمر و عزت و حوايج به دست ائمه طاهرين است، مى‌گويند: على عمرت دهد و امثال اين‌ها، و غافل از اينكه امر خلق و رزق و اماته و احيا و غنا و فقر و عزت و ذلت و صحت و مرض از افعال مختصه به خداى متعال است. بلى خاندان در پيشگاه الهى شفاعت مى‌كنند و دعا مى‌كنند و از خدا طلب مى‌كنند، خداوند هم در دنيا اجابت مى‌فرمايد و هم در آخرت.
اما غير خاندان عصمت و طهارت كه مشركين پرستش مى‌كنند كه هيچ‌گونه اثرى و نفعى و نتيجه‌اى بر آن‌ها ندارند. و اين خاندان و بستگان آن‌ها و ساير شفعا حق شفاعت به آن‌ها داده مى‌شود شفاعت مى‌كنند.

نوشتن دیدگاه