پس از واقعه بدر ((كعب بن اشرف )) كه مردى شاعر و زبان آور بود در اشعار خود رسول خدا را بد مى گفت و دشمنان را بر ضد مسلمين تحريك مى كرد. حسان بن ثابت و زنى از مسلمانان به نام ((ميمونه )) در پاسخ كعب و رد او اشعارى گفتند، ولى كعب نام زنان مسلمان را در اشعار خود با بى احترامى مى برد و مسلمانان را آزار مى داد. در اين موقع رسول خدا گفت : كيست كه مرا از دست پسر اشرف آسوده كند؟ ((محمد بن مسلمه )) گفت : من خود اين مهم او را كفايت مى كنم و او را مى كشم . ((محمد بن مسلمه )) اين كار را با كمك چند نفر از جمله ((سلكان بن سلامه )) (برادر رضاعى كعب ) انجام داد و سپس سركعب را آوردند و پيش پاى رسول خدا انداختند و چون بامداد شد، يهوديان را بيم و هراس گرفته بود و نزد رسول خدا آمدند و گفتند: سرور ما را ناگهان كشتند. رسول خدا كارهاى ناپسند و اشعار و آزار كعب را يادآورى كرد و با آنان قرار صلح گذاشت .(167)

- پینوشتها -

167-  سيرة النبى ، ج 2/430؛ الطبقات الكبرى ، ج 2/31.

نوشتن دیدگاه