گناهى كه انسان آشكارا و در حضور ديگران مرتكب مى شود، مستوجب مجازات بيشترى خواهد بود; زيرا اين كار به معناى بى اهميت دانستن دستورهاى الهى و پشت پا زدن به آنهاست. تظاهر به گناه، حيا و عفت عمومى را خدشه دار مى كند و سبب مى شود تا ديگران براى انجام گناه گستاخ شوند. در نتيجه، ميزان گناه و فساد در جامعه افزايش مى يابد و محيط پاك و سالم جامعه اسلامى آلوده مى شود. پيامبر گرامى اسلام درباره نكوهش اين ناهنجارى مى فرمايد:

كُلُّ اُمَّتى مُعافى إِلاّ الْمُجاهِرينَ.(71)

همه امّت من بخشيده خواهند شد مگر تظاهركنندگان به گناه.

- پى‏نوشت‏ها -

(71) - نهج الفصاحه، ش 2167.

نوشتن دیدگاه