برخى پس از انجام دادن گناه، از كار خود شرمنده و پشيمان مى گردند و همين پشيمانى سبب مى شود كه به خدا روى آورند و ديگر به گناه آلوده نشوند. آنان مى كوشند تا ديگران هرگز از كارشان باخبر نشوند. در مقابل، عده اى ديگر چنان پرده حيا را دريده اند كه بدون هيچ نگرانى، ديگران را از كار زشت خود آگاه و حتى از آن، احساس خوشحالى مى كنند. بى ترديد، اين افراد كه در رديف بدترين انسان ها قرار مى گيرند و در برابر آيين انسان ساز اسلام كه به پرده پوشى گناه دستور داده است، ايستاده اند، به عقوبتى دردناك دچار مى شوند. پيامبر گرامى اسلام در هشدارى آموزنده مى فرمايد:
مَنْ أَذْنَبَ وَ هُوَ يَضْحَكُ دَخَلَ النّارَ وَ هُوَ يَبْكى.(21)
هر كه گناه كند و خندان باشد، در حالى كه گريان است، وارد آتش مى شود.
- پىنوشتها -
(21) - نهج الفصاحة، ش 2959.
اظهار خوشحالى از گناه
- بازدید: 642