بدان كه بهترين تعقيبات، تسبيح حضرت فاطمه زهرا صلوات‏ الله عليهاست: سى و چهار الله أكبر و سى و سه الحمد لله، و سى و سه سبحان الله. چنانچه به سند معتبر از حضرت امام محمد باقر عليه‏ السلام منقول است كه: عبادت كرده نمى‏ شود خدا به تحميدى13 كه بهتر باشد از تسبيح فاطمه عليهم االسلام. و اگر از آن چيزى بهتر مى‏ بود حضرت رسول آن را به فاطمه عطا مى‏ فرمود. و به سند معتبر از حضرت صادق عليه‏ السلام منقول است كه: هر كه تسبيح فاطمه عليه االسلام را در هر روز عقيب هر نماز بخواند، محبوبتر است نزد من از اين كه هزار ركعت نماز در هر روز بكند. و در حديث ديگر فرمود كه: هر كه تسبيح فاطمه عليه االسلام را بخواند و بعد از آن لا اله الا الله بگويد، گناهانش آمرزيده شود. و به سند صحيح از آن حضرت منقول است كه: روزى حضرت رسول صلى الله عليه و آله به اصحاب خود فرمود كه: آنچه داريد از جامه‏ ها و ظرفها اگر جمع كنيد و بر روى هم گذاريد به آسمان مى‏ رسد؟ گفتند: نه يا رسول الله. فرمود كه: مى‏ خواهيد شما را دلالت كنم بر عملى كه اصلش14 در زمين است و شاخش در آسمان؟ گفتند: بلى يا رسول الله. فرمود كه: هر يك از شما كه از نماز واجب خود فارغ شود، سى نوبت بگويد: سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله أكبر. به درستى كه اصل اين كلمات در زمين است و شاخشان در آسمان است، و دفع مى‏ كنند سوختن و غرق شدن و خانه خراب شدن و به چاه افتادن و مرگهاى بد را از خواننده خود، و اينهايند باقيات صالحات15 . و به سند معتبر ديگر از حضرت صادق عليه‏ السلام منقول است كه: هر كه چهل مرتبه اين تسبيحات اربع را بعد از هر نماز فريضه بخواند پيش از آن كه پاى خود را از قبله بگرداند، هر حاجتى كه از خدا سؤال كند به او عطا فرمايد. و به سند معتبر از حضرت امام محمد باقر عليه‏ السلام مروى است كه: هر كه بعد از نماز فريضه، پيش از آن كه پاهاى خود را از حالت تشهد تغيير دهد، سه مرتبه بگويد: استغفر الله الذى لا اله الا هو الحى القيوم، ذاالجلال و الاكرام و أتوب اليه16 ، حق تعالى گناهان او را بيامرزد اگرچه مثل كف درياها باشد. و به سند صحيح از حضرت امام محمد باقر صلوات‏ الله عليه مروى است كه فرمود كه: كمتر چيزى كه مُجَرب17 است از دعا بعد از نماز فريضه، اين است كه بگويى: اللهم انى أسئلك من كل خير أحاط به علمك، و أعوذ بك من كل شر أحاط به علمك. اللهم انى أسئلك عافيتك فى أمورى كلها، و أعوذ بك من خزى الدنيا و عذاب الأخره18 . و به سند معتبر ديگر منقول است كه محمد بن ابراهيم19 به خدمت امام موسى عليه‏ السلام نوشت كه: مى‏ خواهم كه دعايى تعليم من فرمايى كه بعد از هر نماز بخوانم، و حق تعالى به سبب خواندن آن خير دنيا و آخرت را براى من جمع نمايد. حضرت نوشتند كه: بگو: أعوذ بوجهك الكريم و عزتك التى لا ترام و قدرتك التى لا يمتنع منها شى‏ء، من شر الدنيا و الأخره و من شر الأوجاع كلها 20. و به سند معتبر از حضرت صادق عليه الصلوه و السلام منقول است كه: هر كه بعد از نماز واجب سى مرتبه سبحان‏ الله بگويد، بر بدنش گناهى نماند مگر آن كه بريزد. و به سند معتبر از حضرت اميرالمؤمنين صلوات‏ الله عليه منقول است كه: كسى كه خواهد كه چون از دنيا بيرون رود، از گناهان پاك باشد مانند طلاى بى‏ غش، و مَظلَمه احدى نزد او نباشد كه از او طلب نمايد، بايد كه بعد از نمازهاى پنجگانه دوازده مرتبه قل هو الله احد21 را بخواند؛ پس دست خود را به جانب آسمان بگشايد و بگويد: اللهم انى أسئلك باسمك المكنون المخزون الطاهر الطهر المبارك، و أسئلك باسمك العظيم و سلطانك القديم، يا واهب العطايا و يا مطلق الأسارى و يا فكاك الرقاب من النار! أسئلك أن تصلى على محمد و ءال محمد و أن تعتق رقبتى من النار، و أن تخرجنى من الدنيا ءامنا، و تدخلنى الجنه سالما. و أن تجعل دعائى أوله فلاحا و أوسطه نجاحا و ءاخره صلاحا. انك أنت علام الغيوب22. بعد از آن فرمود كه: اين از دعاهاى مخفى23 است كه حضرت رسالت پناه صلى الله عليه و آله تعليم من نمود، و امر فرمود كه تعليم حضرت امام حسن و حضرت امام حسين صلوات‏ الله عليهما
______________________________________________
شروع پاورقي
1- سبك كردن: آسان گرفتن - دستور آسان دادن.
2- اعاده: تكرار.
3- ترجمه: ستايش خداوند بزرگ را به پاكى و پيراستگى {از هر عيب و كاستى} و به سپاس و ستايش او. و هيچ جنبشى و هيچ نيرويى جز به دست خداوند بلند مرتبه بزرگ نيست.
4- ترجمه: خداوندا مرا از سوى خويش راهنمايى كن، و از فزونبخشيت بر من ريزش فرما، و از مهر و بخششت بر من بگستر، و از فراوانيهايت بر من فرود آر.
5- ترجمه: خداوندا بر مردان و زنان مؤمن و مردان و زنان مسلمان بخشايش آور.
6- هلقام: هلقام بن ابى هلقام از اصحاب امام كاظم (ع) و راوى حديث آن حضرت.
7- ترجمه: ستايش خداوند بزرگ را به پاكى و پيراستگى {از هر عيب و كاستى} و به سپاس و ستايش او. از خداوند بخشايش مى ‏خواهم و از فزونبخشيش درخواست مى ‏كنم.
8- ترجمه: از خداوند درخواست عافيت (بركنارى از هر آسيب و رنج و دشوارى در جسم و جان، و دنيا و آخرت) مى ‏كنم.
9- ترجمه: از آتش (دوزخ) به خداوند پناه مى‏برم و از وى بهشت را درخواست مى ‏كنم.
10- ترجمه: از خداوند حورالعين (همسران سياهچشم بهشتى) را درخواست مى‏ كنم.
11- ترجمه: خداوند بر محمد و خاندان محمد درود فرستد.
12- ترجمه: خداوندا محبت مرا در دلهاى بندگان بيفكن، و آسمانها و زمين را ضامن و عهده ‏دار روزى من گردان، و ترس از مرا به دلهاى دشمنانت بينداز، و رحمتت را براى من بگستر، و نعمتت را بر من به نهايت رسان، و آن را با كرامت و بزرگوارى خود نسبت به من پيوند ده، و مرا از هر چيز جز شكر و سپاس خويش بازدار، و افزونى را از سوى خود براى من ثابت بگردان، و ياد و يادكرد خود را از ياد من مبر، و مرا از غافلان قرار مده.
13- عقيب: عقب - درپى.
14- تحميد: ستايش.
15- اصل: ريشه.
16- باقيات صالحات: به معنى نيكيهاى ماندگار يا ماندگارهاى نيك. در آيات 46 سوره كهف (18) و 76 سوره مريم (19) آمده است.
17- ترجمه: از خداوندى كه جز او خدايى نيست درخواست بخشايش مى ‏كنم و به سوى او بازمى ‏گردم. آن كه زنده پاينده قائم به خويش و ايستاده به تدبير هر موجود است. آن كه شكوه و بزرگوارى را داراست.
18- مجرب: تجربه شد(از نظر درستى و تأثير).
19- ترجمه: خداوندا از هر خوبى كه دانش تو آن را فراگرفته است، از تو درخواست مى ‏كنم، و از هر بدى كه دانش تو آن را فراگرفته است به تو پناه مى ‏برم. خداوندا در همه كارهايم از تو آسانى و ايمنى تو را مى‏ خواهم و از خوارى دنيا و رنج و شكنجه آخرت به تو پناه مى ‏برم.
20- محمد بن ابراهيم: ظاهرا محمد بن ابراهيم الموصلى از اصحاب و راويان حديث امام كاظم (ع) است.
21- ترجمه: از بدى دنيا و آخرت، و از بدى همه دردها به درگاه بزرگوار تو پناه مى ‏برم و به ارجمنديت كه دست‏نيافتنى است، و به نيرويت كه چيزى آن را بازنمى‏ دارد، از آنچه در دنيا و آخرت بد است و از بدى همه دردها.
22- مقصود سوره اخلاص يا توحيد (112) است.
23- ترجمه: خداوندا از تو درخواست مى ‏كنم به نام پوشيده و پنهان به گنجينه و در خزانه نهاده و پاك و پاكيزه و فرخنده‏ ات؛ و از تو درخواست مى ‏كنم به نام بزرگت و فرمانروايى ديرينت، اى بخشنده دهشها، و اى آزاد كننده اسيران، و اى رهاننده گردنها از آتش! از تو مى ‏خواهم كه بر محمد و خاندان محمد درود فرستى و گردنم را از آتش رهايى بخشى؛ و اين كه مرا از دنيا ايمن و آسوده خاطر بيرون برى و بى ‏عيب و كاستى به بهشت درآورى و اين كه آغاز خواسته‏ ام را رهايى و ميانه‏ اش را كاميابى و پايانش را خير و نيكى قرار دهى. اين تويى كه از نهانها و ناپيداها بس آگاهى.
پايان پاورقي
_______________________________________________
نمايم. و به سند معتبر از حضرت صادق عليه‏ السلام منقول است كه: چون حضرت رسالت پناه صلى ‏الله عليه و آله فتح مكه نمودند، نماز ظهر را نزد حجرالاسود با اصحاب خود ادا نمودند، و چون سلام گفتند، سه مرتبه دست برداشتند و سه مرتبه الله أكبر گفتند. پس اين دعا خواندند: لا اله الا الله وحده وحده وحده، أنجز وعده، و نصر عبده، و أعز جنده، و غلب الأحزاب وحده. فله الملك و له الحمد. يحيى و يميت و هو على كل شى‏ء قدير1. پس رو به اصحاب خود كردند و فرمودند كه: ترك مكنيد اين سه تكبير و اين دعا را بعد از هر نماز واجب. به درستى كه هر كه بعد از سلام نماز اين را بخواند به تحقيق كه ادا كرده است آنچه بر او واجب است از شكر حق تعالى بر تقويت اسلام و اهل اسلام. و به سند صحيح منقول است از احمد بن محمد بن ابى نصر بزنطى2 كه: به خدمت حضرت امام رضا صلوات‏ الله عليه عرض كردم كه: چگونه صلوات و سلام بعد از نماز واجب بر حضرت رسول صلى ‏الله عليه و آله مى‏بايد فرستاد؟ حضرت فرمود كه: بگو: السلام عليك يا رسول الله و رحمه الله و بركاته. السلام عليك يا محمد بن عبدالله. السلام عليك يا خيره الله.
السلام عليك يا حبيب الله. السلام عليك يا صفوه الله. السلام عليك يا أمين الله. أشهد أنك رسول الله. و أشهد أنك محمد بن عبدالله. و أشهد أنك قد نصحت لأمتك، و جاهدت فى سبيل ربك، و عبدته حتى أتاك اليقين. فجزاك الله - يا رسول الله - أفضل ما جزى نبيا عن أمته. اللهم صل على محمد و ءال محمد أفضل ما صليت على ابراهيم و ءال ابراهيم. انك حميد مجيد3 . و موافق احاديث معتبره مى‏ بايد بعد از هر نماز بگويد: اللهم صل على محمد و آل محمد و أعذنا من النار و ارزقنا الجنه و زوجنا من الحور العين4. و به سند معتبر منقول است كه: حضرت امام جعفر صادق عليه ‏السلام از جاى نماز خود برنمى ‏خاستند تا چهار ملعون و چهار ملعونه را لعنت نمى ‏كردند. پس بايد كه بعد از هر نماز بگويد: اللهم العن أبابكر و عمر و عثمان و معاويه و عايشه و حفصه و هند5 و أم الحكم 6. و بعضى از تعقيبات در باب فضايل سور و آيات قرآنى گذشت و در باب صلوات نيز بعضى مذكور شد. و در اين كتاب چون به تقريب 7 مذكور مى ‏شود به همين اكتفا مى ‏نماييم.

نوشتن دیدگاه