(هل اتي'ك حديث الغاشية * وجوه يومئذ خاشعة * عاملة ناصبة * تصلي ناراحامية.)
سهل بن محمد از حضرت ابي عبدالله نقل ميكند: مراد از حديث غاشيه، قائممهدي(عج) است كه با شمشير خروج ميكند و كساني كه به غير حق بر مردم سلطنت ميكنند،ميجنگند.
(والفجر * وليال عشر * والشفع والوتر * والليل اذا يسر)
حضرت ابي عبدالله فرمود: مراد از فجر، فجر ظهور قائم(عج) است و شبهاي عشر،دولت ائمه علیهما السلام تا دولت قائم(عج) است.
(والشمس و ضُحي'ها * و القمر اذا تلي'ها * و النهار اذا جلّيها * و الليل اذايغشيها)
سليمان ديلمي از ابي عبدالله نقل ميكند: كه در اين سوره معناي شمس و قمرسوال كردند، فرمود: شمس شخصيت رسول خدا (ص) و قمر امير المؤمنين و نهار فاطمهالزهرا و مراد «جلّيها» نسل فاطمه زهرا سلام الله علیها مخصوصاً مهدي قائم(عج) است و «وضحي'ها» قيام قائم(عج) است.
(والليل اذا يغشي * و النهار اذا تجلي)
از حضرت ابي عبدالله روايت شده كه مراد از شب، تاريكي دولت ابليس است ونهار، متجلي دولت قائم آل محمد(ص) است.
(امن يجيب المضطر اذا دعاهُ و يكشف السوء و يجعلكم خلفاء الارض)
از حضرت ابي عبدالله (ع) روايت است كه فرمود: قائم ما وقتي خروج ميكند، واردمسجد الحرام ميشود و رو به قبله ميايستد و پشت به ديوار كعبه ميدهد و دو ركعت نمازميخواند و با صداي بلند ميگويد: « ايها الناس انا أولي الناس بآدم يا ايهاالناس انا أوليالناس بابراهيم يا ايهاالناس انا اولي الناس باسماعيل يا ايهاالناس انا اولي الناس بمحمدثم يرفع يده الي السماء و يدعو و يتضرع حتي يقع علي وجهه و هو قول ا... عز و جل (امنيجيب المضطر اذا دعاه و يكشف السوء و يجعلكم خلفاء الارض أءله مع الله قليلا ماتذكرون)؛ اي مردم! من اكنون اوليتر از آدم و از ابراهيم و از اسماعيل و از محمد (ص) به شما هستم. آن گاه دست بلند كند و دعا و تضرع نمايد و ميخواند آيا كسي هست اجابت كند مضطر را، و بديهاي واردة بر او را برطرف كند. آري، قرار داد خداوند خلفاي خود را درزمين. آيا با وجود خداي يكتا، خدائي هست، ليكن مردم اندكي يادآور اين حقيقتاند.
در كتاب مسطور از علي بن احمد از عبدالله بن موسي از برقي از پدرش از محمدبن سليمان از ابي بصير از ابي عبدالله در آيه معروف (يعرف المجرمون بسيماهُم)روايت كرده كه آن حضرت فرمود: خدا مجرمان را ميشناسد، ليكن قائم (عج) ايشان را ازسيما و صورت ميشناسد و با شمشير ايشان را ميزند.
مفصل بن عمر روايت كرده كه از ابي عبدالله تأويل آيه: (ولنذيقنهم من العذابالادني' دون العذاب الاكبر) را پرسيدم، فرمود: عذاب ادني گراني نرخها و قحط، و عذاباكبر شمشير مهدي است.
در تفسير مزبور از پدر قائم (عج) از ابن ابي عميد از ابن مكان از ابي عبدالله (ع) درتاويل آية شريفه. (اذن للذين يقاتلون بانهم ظلموا و ان الله علي نصرهم لقدير) روايتكرده كه آن حضرت فرمود: اهل سنت ميگويند كه اين آيه در شأن رسول خدا و آل او نازلشد وقتي كه قريش آن حضرت را از مكه بيرون كردند. نه، چنين نيست، بلكه مراد از آيهقائم (عج) است كه براي خون خواهي امام حسين (ع) خروج خواهد كرد. حاصل ومضمون آيه اين است كساني كه مظلوم شدهاند، در قتال مأذون ميشوند و خدا به ياريايشان قادر است. ايضاً در تفسير (و من عاقب بمثل ما عوقب به ثم بغي عليهلينصرنهالله) ذكر كرده كه هر كس ارادة كشتن پيغمبر و ستم بر او نمايد، هر آيينه خدا اورا با قائم (عج) ياري خواهد كرد. هم چنين در كتاب مذكور آمده است:
(الذين اءن مكناهم في الارض اقاموا الصلوة و اتوا الزكوة)؛ هر گاه ايشان را درروي زمين متمكن نمائيم، اقامة نماز و اداي زكات ميكنند.
از ابي الجارود از ابي جعفر (ع) روايت كرد، كه آن حضرت فرمود: اين آيه در شأنآل محمد است تا آخر ائمه و مهدي و احجاب او. خداي تعالي ايشان را به مشرق و مغربزمين ملك گرداند و دين را ظاهر ميكند و بدعت و باطل را محو ميكند ؛ چنان كهسفيهان، حق را مضمحل كردند و در آن وقت ظلم و ستم اصلاً ديده نميشود و امر بهمعروف و نهي از منكر ميكنند؛ در تغيير مذكور (ان نشأننزل عليهم من السماء آية فظلتاعناقهم لها خاضعين)؛
هرگاه بخواهيم از آسمان بر ايشان آيتي نازل ميكنيم، آيتي كه گردنهاي ايشاندر مقابل آن ذلت و فروتني قبول ميكنند.
از صالح بن سهل از ابي عبدالله (ع) روايت كرده كه آن حضرت فرمود: آيه: (وقضينا الي بني اسرائيل في الكتاب لتفسدُن في الارض مرتين)؛ ما به بني اسرائيل دركتاب ـ تورات ـ اعلام كرديم كه دوبار در زمين فساد خواهيد كرد، عبارت از كشته شدن اميرمؤمنان(ع) و ضربت خوردن حسن بن علي (ع) است (و لتعلن علوا كبيرا)؛سركشي بزرگي ميكنيد، عبارت از كشتن امام حسين (ع) (فاذا جاء وعد اولي'هما)؛هنگامي كه وعده اولي (وقت انتقام) فرا رسد وقتي است كه وعدة خونخواهي امامحسين(ع) رسيد (بعثنا عليكم عبادا لنا اولي باس شديد فجاسوا خلال الديار) در آنوقت خداي تعالي پيش از خروج قائم قومي بر ميانگيزاند كه اگر به هر يك از دشمنانآلمحمد 6 دست يابند او را ميكشند، (و كان وعدا مفعولا) اين وعدهاي است كهپيش از قيام قائم (عج) خواهيد رسيد، (ثم رددنا لكم الكرة عليهم و امددناكم باموال و بنين و جعلناكم اكثرا نفيرا) بار ديگر شما را بر آنان پيروز ميگردانيم، منظور خروجامام حسين است كه در ميان هفتاد و دو تن از ياران خود قرار دارد و هر يك از آنان شمشيرهاي زرفام دولبهاي بر دست دارند. و به مردم روي ميكنند و ميگويند: اينامامحسين(ع) است با اصحاب خود خروج كرده تا مؤمنين شك نكنند و او دجال وشيطان نيست، واين در حالي است كه امام زمان (عج) پشت سر آنان است.
وزماني كه به اعتقاد مومنين رسوخ نمود كه او امام حسين (ع) است ديگر شك درخصوص آن نميكنند.
بعد از آن امام حسين (ع) به مردم ميرسد كه حجت قائم (عج) ميان آنانظاهرترين مردم است ؛ آن گاه مومنين قول او را تصديق ميكنند. وقتي كه حجت (عج) راوفات ميرسد امام حسين او را غسل و كفن و حنوط كرده و در قبرش داخل لحد ميگذارد.چرا كه كارهاي وصي را جز وصي نبايد انجام دهد.
ابراهيم در حديث خود افزوده، امام حسين (ع) آن قدر سلطنت ميكند كهابروهايش پيش چشم هايش ميافتد.
محمد بن ابراهيم در كتاب « الغيبه» از ابي علي اشعري از محمد بن علي ازعبدالله بن قاسم از مفضل از ابي عبدالله (ع) روايت كرده كه از آن حضرت در مورد آيه: (واذا نقر في الناقور) سؤال كردند، فرمود: از ما امامي است مخفي، زماني كه خدا اراده ظهوراو نمود، به دلش وحي ميگذارد. پس آن وقت ظاهر ميشود و به امر خدا قيام ميكند دركتاب مذكور، از ابن بطائني از پدرش وهب، ايشان از ابي بصير از ابي عبدالله (ع) از آيه:(وعد الله الذين آمنوا منكم و عملوا الصالحات ليستخلفنهم في الارض كما استخلفالذين من قبلهم و ليمكنن لهم دينهم الذي ارتضي لهم و ليبدلنهم من بعد خوفهم امنايعبدونني لايشركون بي شيئا) روايت كرده كه آن حضرت فرمود: كساني كه خدا ايشان را خليفه ميكند، قائم و اصحاب اويند.
در اين كتاب، از ابن عقده از احمد بن زياد از علي بن صباح از حسن بن محمدخضرمي از جعفر بن محمد از ابراهيم ابن عبدالحميد از اسحاق ابن عبدالعزيز از أبيعبدالله (ع) در آيه: (ولئن اخرنا عنهم العذاب الي امة معدوده)؛ روايت كرده كه حضرتفرمود: عذاب عبارت است از خروج قائم (عج) و امت معدوده، اصحاب آن حضرتند كه بهعدد اصحاب «بدر»اند.
از ابن عقده از احمد بن يوسف از ابراهيم مهران از حسن بن علي از پدرش ازوهب از ابي بصير از ابي عبدالله در آية: (فاستبقواالخيرات اينماتكونوا يأت بكم اللهجميعاً) روايت كرده كه حضرت فرمود: اين آيه در شأن قائم (عج) نازل شده است، او واصحابش جمع ميشوند در وقتي كه پيش از ظهور حضرت؛ آن وقت، تعيين نشده است.
از علي بن حسن مسعودي از محمد عطار از محمد بن حسن از محمد بن كوفي ازابن بخران از قاسم ابي بصير از ابي عبدالله (ع) در آيه (اذن للذين يقاتلون بانهم ظلموا وان الله علي نصرهم لقدير) روايت كرده كه اين آيه در شان قائم (عج) و اصحابش نازلشده است.
علي بن الحسين به اسناد خود از ابي عبدالله (ع) روايت ميكند كه فرمودند: « يقومالقائم و ليس في عنقه بيعة لاحد».
حضرت مهدي(عج) قيام ميكند، در حالي كه در گردنش بيعت كسي نيست، تا مجبور به اطاعتو رعايت شود و لذا قانون اسلام را كاملا اجرا ميفرمايد و دين را زنده ميكند.
حضرت ابي عبدالله (ع) فرمود :
«يخرج القائم يوم السبت يوم عاشورا يوم الذي قتل فيه الحسين» .
روز خروج امام زمان(عج)، روزشنبه عاشوراي امام حسين (ع) خواهد بود و بين ركن و مقامظاهر شود و جبرئيل او را ملامت نمايد و در روايت ديگر فرمود: در روز وتر روز فرد 1 ،3، 5،7 ،9 خواهد بود.
ابن فضال به اسناد خود از حضرت ابي عبدالله (ع) نقل ميكند كه فرمودند: ازعلامات مصلح: صيحه آسماني، خروج سفياني و خسف بيداء، خروج يماني، قتل نفسزكيه و غيره است .
حديث بن مفيده انصاري گفت: از ابي عبدالله حسين بن علي (ع) پرسيدم:مهدي(عج) را به چه علامت بشناسيم؟ فرمود: با راستي و سنگيني. باز پرسيدم: به چه چيزها فرمودند: به شناختن حلال و حرام و نيازمندي مردم به او و بي نيازي او از مردم.
رهبر آزادگان، امام حسين (ع) نيز در وصيت خود به محمد بن حنفيه مينويسد :
« و اني لم اخرج اشرا و لابطرا و لامفسدا و لا ظالما و لكن خرجت لطلب الاصلاحفي امة جدي رسول الله و اريد أن امر باالمعروف و انهي عن المنكر و اسير بسيرة جدي وابي؛
من براي جاهطلبي و نشاط شوق به مقام و رياست خارج نشدم، نه درصدد فساد وخرابكاري ام و نه قصد ستم كاري دارم و لكن خارج شدم، براي اصلاح امت جدم وتصميم من اين است كه امر به معروف و نهي از منكر كنم و به سيره و روش جدم و پدرمرفتار كنم و راه و خط مشي آنان را تعقيب و پيروي كنم.
اكنون ولي عصر امام زمان (عج) از همين دودمان است و خط مشي او ادامه راه وروش پدران گرامي و اجداد طيبش خواهد بود، براساس اين آيه كه: (الذين ان مكنا همفي الارض اقاموا الصلاة و اتوا الزكوة و امروا بالمعروف و نهوا عن المنكر و لله عاقبهالامور)؛
كساني كه اگر به آنان در زمين تمكن و قدرت قرار داديم، نماز را بر پا ميدارند وزكات ميدهند و امر به معروف و نهي از منكر ميكنند و عاقبت كارها از آن خداوند است .
بر حسب روايات شريفه، اين آية كريمه، نظر به حكومت اسلامي و دولت آسمانيامام زمان و ياران او دارد و يا بهترين نمونه و مصداقش، آن است .