بنا به نوشته همه تواریخ، معاویه با بستن راه فرات، جنگ صفّین را شروع کرد و امیر مؤمنان علی علیه السلام هرچه سعی کرد تا معاویه دست از سرآب بردارد و مسلمانان را برای استفاده از آن آزاد گذارد معاویه نپذیرفت و گفت که آن قدر باید بی آب و تشنه بمانید تا از عطش بمیرید!!
این قضیه را که به تفصیل در تاریخ آمده است استاد سیدمحمّد حسین شهریار تبریزی در قطعه کوتاه و رسا چنان دقیق و درست سروده است که ما را از تطویل کلام بی نیاز می سازد و دریغم آید که خوانندگان این کتاب را از آن محروم دارم:
شنیدم آب به جنگ اندرون معاویه بست
به روی شاه ولایت چرا که بود خسی
علی به حمله گرفت آب و باز کرد سبیل
چرا که او کسِ هر بی کس است و دادرسی
سه بار دست به دست آمد آب و در هر بار
علی چنین هنری کرد و او چنان هوسی
فضول گفت که ارفاق تا به این حد بس
که بی حیایی دشمن ز حد گذشت بسی
جواب داد که ما جنگ بهرِ آن داریم
که نان و آب نبندد کسی به روی کسی
غلام همّت آن قهرمان کون و مکان
که بی رضای إلاهی نمی زند نَفَسی
تو هم بیا و تماشای حقّ و باطل کن
ببین که در پی سیمرغ می جهد مگسی(80)
80 . کلیات دیوان شهریار، 1/690، تحت عنوانِ «حقّ و باطل».

نوشتن دیدگاه