تمام عالم از نور تو روشن * گل رویت جهان را کرده گلشن
ولادتگاه تو شد خانه حق * هم اسمت زِاسم صاحبخانه مشتق
فضای کعبه روشن شد ز رویت * معطّر آب زمزم شد ز بویت
مصفّا از صفایت گشته یکسر * صفا و مروه و صحرای مشعر
علی ای خانه زاد خانه حق * علی ای بازوی جانانه حق
[23]
تویی سر تا بپا آئینه حق * تویی دلداده دیرینه حق
علی ای مظهر اسماء حُسنی * علی ای مفخر دنیا و عقبی
براه حق تو دادی آنچه بودت * جهانی زنده گردید از وجودت
به شب جای پیمبر خفته بودی * براهش دست از جان شسته بودی
خطاب آمد ملائک را سراسر * چنین باید برادر را برادر
علی مصداق نصّ اِنّما بود * علی آئینه ایزد نما بود
علی زیبنده عرشِ عُلا بود * علی فرمانده کلّ قوا بود
علی آن یار بی چون پیمبر * علی آن ساقی انهار کوثر
علی راز شبانگه با خدا گفت * به مردم سِرّ پنهان را کجا گفت
ولی افسوس با آن شوکت و جاه * نمودی نیمه شب سر در دل چاه
بلی همراه حیدر بود زهرا * ولی با مرگ زهرا گشت تنها
[24]
فدای پهلوی بشکسته او * فدای همسر دلخسته او
علی جان إلتفاتی شیعیان را * نما دفع شرور دشمنان را
در این ماه رجب بنما عنایت * که باشم تا به آخر با ولایت
غلام حلقه در گوش توام من * یگانه خادم کوی توام من.(3)
3. دیوان اشعار: ص49.

نوشتن دیدگاه