فاطمه عليهاالسلام مى فرمايد: وقتى بر پيامبر صلى الله عليه و آله آيه ى «لا تجعلوا دعاء الرسول بينكم كدعاء بعضكم بعضا» نازل شد، هيبت پيامبر صلى الله عليه و آله مرا گرفت بطورى كه نتوانستم به او يا «ابه» بگويم و «يا رسول الله» به او مى گفتم.
پيامبر صلى الله عليه و آله نزد من آمد و به من گفت: دخترم، اين آيه درباره ى تو و خاندان تو نازل نشده است. تو از منى و من از تو هستم. اين آيه درباره ى اهل جفا و تكبر و كسانى كه فخر مى ورزند نازل شده است. تو «يا ابه» بگو، چون براى قلب من محبوب تر و براى پروردگار رضايت بخش تر است.
سپس پيامبر صلى الله عليه و آله پيشانى مرا بوسيد، و آب دهانش را بر من ماليد كه بعد از آن احتياجى به عطر پيدا نكردم. [مناقب ابن مغازلى: ص 292 ح 411.]

نوشتن دیدگاه