الباب الثامن عشر ما نزل من القران بقتل الحسين عليه السلام و انتقام الله عزوجل و لو بعد حين
متن:
حدثنى محمد بن جعفر القرشى الرزاز، قال: حدثنى محمد بن الحسين بن ابى الخطاب، عن موسى بن سعدان الحناط، عن عبد الله بن قاسم الحضرمى، عن صالح بن سهل، عن ابى عبد الله عليه السلام فى قول الله عزوجل: (و قضينا الى بنى اسرائيل فى الكتاب لتفسدن فى الارض مرتين) قال قتل امير المومنين عليه السلام و طعن الحسن بن على عليه السلام (و لتعلن علوا كبيرا) قتل الحسين بن على عليه السلام (فاذا جاء وعد اوليهما) قال: اذا جاء نصر الحسين عليه السلام (بعثنا عليكم عبادا لنا اولى باس شديد فجاسوا خلال الديار) قوما يبعثهم الله قبل القائم عليه السلام، لا يدعو ترا لال محمد الا احرقوه، و كان وعدا مفعولا.
باب هيجدهم آياتى كه درباره شهادت حضرت امام حسين عليه السلام نازل شده و بيان انتقام حق تعالى از قاتلين اگر چه در زمانى بس متاخر باشد
ترجمه:
(حديث اول)
محمد بن جعفر قرشى رزاز مى گويد:
محمد بن حسين ابى الخطاب، از موسى بن سعدان حناط، از عبد الله بن قاسم حضرمى، از صالح بن سهل از ابى عبد الله عليه السلام نقل نموده كه آن حضرت در ذيل آيه شريفه:
وقضينا الى بنى اسرائيل فى الكتاب لتفسدن فى الارض مرتين، فرمودند:
مقصود از متين يكى قتل و شهيد نمودن اميرالمومنين عليه السلام بوده و ديگرى طعن و زخم زبان هايى بود كه به حسن بن على عليه السلام زده شد.
و مراد از (لتعلن علوا كبيرا) شهادت حسين بن على عليه السلام است.
و منظور از (فاذا جاء وعد اوليهما) اينست كه وقتى فرا رسيد زمان خون خواهى حضرت امام حسين عليه السلام و يارى كردن آن جناب.
و تفسير (بعثنا عليكم عبادا لنا اولى باس شديد فجاسوا خلال الديار) اينست كه:
خداوند متعال قبل از قيام قائم عليه السلام گروهى را بر انگيزد كه آنها احدى را بر آل محمد صلى الله عليه و آله وا نگذارند مگر آنكه او را آتش مى زنند و اين وعده خدا حتما بوقوع مى پيوندد.
متن:
و حدثنى ابى رحمه الله عن سعد بن عبد الله، عن احمد بن محمد بن عيسى، عن محمد بن سنان، عن على بن ابى حمزة، عن ابى بصير، عن ابى جعفر عليه السلام قال: تلا هذه الاية: (انا للنصر رسلنا و الذين امنوا فى الحيوة الدنيا و يوم يقوم الاشهاد) قال: الحسين بن على عليه السلام منهم و لم ينصر بعد، ثم قال: و الله لقد قتل قتله الحسين عليه السلام و لم يطلب بدمه بعد.
ترجمه:
(حديث دوم)
پدرم رحمة الله عليه از سعد بن عبد الله، از احمد بن محمد بن عيسى، از محمد بن سنان، از على بن ابى حمزه، از ابى بصير، از حضرت ابى جعفر عليه السلام نقل نموده كه آن حضرت آيه:
(انا لننصر رسلنا و الذين آمنوا فى الحيوة الدنيا و يوم يقوم الاشهاد) را تلاوت نموده سپس فرمودند:
حضرت حسين بن على عليه السلام از جمله اين دسته بود و مورد كمك نصرت قرار نگرفت پس از آن فرمود:
به خدا سوگند كشندگان حسين بن على عليه السلام جملگى كشته شدند در حالى كه كسى خون آن حضرت را از ايشان طلب نكرد.
متن:
- و حدثنى ابى رحمه الله عن سعد بن عبد الله، عن يعقوب بن يزيد؛ و ابراهيم بن هاشم، عن محمد بن ابى عمير عن بعض رجاله عن ابى عبد الله عليه السلام فى قول الله عزوجل: (و اذا الموودة سئلت باى، ذنب قتلت)، قال: نزلت فى الحسين بن على عليه السلام.
ترجمه:
(حديث سوم)
پدرم رحمة الله عليه از سعد بن عبد الله، از يعقوب بن يزيد و ابراهيم بن هاشم، از محمد بن ابى عمير، از برخى رجالش از حضرت ابى عبد الله عليه السلام در ذيل فرموده خداوند عزوجل:
و اذا الموودة سئلت، باى ذنب قتلت.
فرمودند:
اين آيه در شان حسين بن على عليه السلام نازل شده.
متن:
حدثنى ابى رحمه الله عن سعد بن عبد الله، عن احمد بن محمد ابن عيسى، عن العباس بن معروف، عن صفوان بن يحيى، عن حكم الحناط، عن ظريس، عن ابى خالد الكابلى، عن ابى جعفر عليه السلام قال: سمعته يقول فى قول الله عزوجل: (اذن للذين يقاتلون بانهم ظلموا و ان الله على نصرهم لقدير)، قال: على و الحسن و الحسين عليه السلام.
ترجمه:
(حديث چهارم)
پدرم رحمة الله عليه از سعد بن عبد الله، از احمد بن محمد بن عيسى، از عباس بن معروف، از صفوان بن يحيى، از حكم حناط، از ضريس، از ابى خالد كابلى، از حضرت ابى جعفر عليه السلام نقل نموده كه گفت:
از آن جناب شنيدم كه در ذيل فرموده حق عزوجل:
اذن للذين يقاتلون بانهم ظلموا و ان الله على نصرهم لقدير.
فرمودند:
ايشان على و حسن و حسين عليه السلام مى باشند.
متن:
و حدثنى محمد بن الحسن بن احمد، عن محمد بن الحسن الصفار، عن العباس بن معروف، عن محمد بن سنان عن رجل قال: سالت عن ابى عبد الله عليه السلام فى قوله تعالى: (و من قتل مظلوما فقد جعلنا لوليه سلطانا فلا يسرف فى القتل انه كان منصورا)، قال: ذلك قائم آل محمد يخرج فيقتل بدم الحسين عليه السلام فلو قتل اهل الارض لم يكن مسرفا، و قوله: (فلا يسرف فى القتل) لم يكن ليصنع شيئا يكون سرفا، ثم قال ابو عبد الله عليه السلام: يقتل و الله ذرارى قتلة الحسين عليه السلام بفعال آبائها.
ترجمه:
(حديث پنجم)
محمد بن الحسين بن احمد، از محمد بن الحسن الصفار، از عباس بن معروف، از محمد ب ن سنان، از شخصى نقل نموده كه وى گفت:
از حضرت ابى عبد الله عليه السلام از تفسير آيه شريفه:
و من قتل مظلوما فقد جعلنا لوليه سلطانا فلا يسرف فى القتل انه كان منصورا.
پرسيدم، حضرت فرمودند:
مقصود از (ولى) قائم آل محمد صلى الله عليه و آله بوده كه خروج نموده پس به خون خواهى حضرت سيد الشهداء عليه السلام شروع به كشتن مى نمايد بطورى كه اگر اهل زمين را بكشد اسراف نكرده است.
و در ذيل اين فقره از آيه (فلا يسرف فى القتل) مى فرمايد:
حضرت قائم عليه السلام اقدام به چيزى كه اسراف محسوب شود نمى كنند.
سپس امام صادق عليه السلام فرمودند:
به خدا قسم حضرت قائم عليه السلام اعقاب كشندگان سيد الشهداء عليه السلام را بواسطه عمل آباء و اجدادشان را خواهد كشت.
متن:
حدثنى محمد بن جعفر الرزاز، عن محمد بن الحسين، عن عثمان ابن عيسى، عن سماعة بن مهران، عن ابى عبد الله عليه السلام فى قوله تبارك و تعالى: (لا عدوان الا على الظالمين)، قال: اولاد قتلة الحسين عليه السلام.
ترجمه:
(حديث ششم)
محمد بن جعفر رزاز، از محمد بن الحسين، از عثمان بن عيسى، از سماعة بن مهران، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام در ذيل فرموده حق تبارك و تعالى: لا عدوان الا على الظالمين.
فرمودند:
مقصود از (ظالمين) فرزندان كشندگان امام حسين عليه السلام مى باشد.
متن:
حدثنى ابى رحمه الله عن سعد بن عبد الله، عن ابراهيم بن هاشم؛ و محمد بن الحسين، عن عثمان بن عيسى، عن سماعة بن مهران مثله.
ترجمه:
پدرم رحمة الله عليه، از سعد بن عبد الله، از ابراهيم بن هاشم و محمد بن الحسين، از عثمان بن عيسى از عثمان بن عيسى از سماعة بن مهران مثل حديث قبل را نقل نموده.
متن:
حدثنى محمد بن جعفر الكوفى الرزاز، عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب، عن موسى بن سعدان، عن عبد الله بن القاسم الحضرمى، عن صالح بن سهل، عن ابى عبد الله عليه السلام فى قول الله تبارك و تعالى: (و قضينا الى بنى اسرائيل فى الكتاب لتفسدن فى الارض مرتين)، قال: قتل على و طعن الحسن (و لتعلن علوا كبيرا) قال قتل الحسين عليه السلام.
ترجمه:
(حديث هفتم)
محمد بن جعفر كوفى رزاز، از محمد بن الحسين بن ابى الخطاب، از موسى بن سعدان، از عبد الله بن القاسم الحضرمى از صالح بن سهل، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام در ذيل فرموده حق تبارك و تعالى: و قضينا الى بنى اسرائيل فى الكتاب لتفسدن فى الارض مرتين.
نقل نموده كه آن جناب فرمودند:
مقصود از (مرتين) يكى كشتن حضرت على عليه السلام بوده و ديگرى زخم زبان زدن به امام حسن عليه السلام مى باشد.
و مراد از (و لتعلن علوا كبيرا) كشتن حضرت امام حسين عليه السلام مى باشد.
----------------------------------------------------------------------------------------
نام مولف: ابى القاسم جعفر بن محمد بن جعفر بن موسى بن قولويه القمى
نام مترجم: سيد محمد جواد ذهنى تهرانى

نوشتن دیدگاه