امروزه موجى گسترده در جهان پديد آمده و روان‏شناسان، متفكران و فلاسفه، از راه‏هاى نجات بشر، بازگشت به خويشتن و تشكيل حكومت واحد جهانى سخن مى‏گويند و معتقدند كه اوضاع كنونى جهان پايدار نيست و بشر امروزى، بر سر دو راهى مرگ و حيات قرار گرفته است.
توجه خاص دانش‏مندان به «بازگشت معنويت» و «تشكيل حكومت واحد جهانى»، اين واقعيت را نشان مى‏دهد كه آنها ديگر اميدى ندارند كه مناديان آزادى و مدعيان دروغين بشردوستى، محرومان و مستضعفان جهان را از زير چكمه ابرجنايت‏كاران تاريخ رهايى بخشند.
اين موج خروشان كه پس از نااميدى كامل از پيش‏قراولان علوم مادى و تمدن كنونى و حكومت‏هاى فعلى جهان، از روى آگاهى و توجه به خطرهاى تمدن صنعتى پديد آمده و دانش‏مندان خيرخواه جهان را با محرومان و مستضعفان جهان هم‏صدا ساخته، در صدد است تا قافله بشريت را به‏سوى معنويات و تعاليم الهى سوق دهد، تا آنها براى سعادت و خوش‏بختى خود، از رهنمودهاى پيشوايان آسمانى بهره جويند؛ حركت پر بركتى كه نسل امروز را به‏سوى راه راست رهنمون مى‏كند و آنها را از گم‏شدن در تاريكى‏هاى ضلالت و جهالت رهايى مى‏بخشد و زمينه پذيرش افكار عمومى را براى ظهور يكتا مصلح جهانى نويد مى‏دهد.
عقيده به آينده روشن و تشكيل حكومت جهانى بر پايه عدالت و فضيلت، مطابق با فطرت انسان‏هاست. به همين جهت، متفكران و فلاسفه بزرگ جهان، با عقايد و آراى مختلف، در اين عقيده با هم مشتركند و در انتظار روزى هستند كه حكومت واحد جهانى براساس معيارهاى الهى و انسانى تأسيس گردد و جهان جديدى پديد آيد و بشر در زير پرچم واحد و تحت فرمان رهبر الهى قرار گيرد و از همه رنج‏ها و ظلم‏ها رهايى يابد.
در اين جا، به برخى سخنان دانش‏مندان و فلاسفه بزرگ مغرب‏زمين اشاره مى‏كنيم كه جملگى به لزوم حكومت واحد جهانى براساس معيارها و ارزش‏هاى الهى اعتراف دارند. البته هدف اصلى از نقل نظريات دانش‏مندان، اين نيست كه حكومت جهانى مورد نظر آنها درست همان حكومت جهانى اسلامى بدانيم كه مسلمانان و به خصوص شيعيان به آن اعتقاد دارند، بلكه مى‏خواهيم نشان دهيم كه ديدگاه آنها درباره حكومت واحد جهانى، از يك سو با عقيده مسلمانان و شيعيان مطابقت دارد و از سوى ديگر، نشان مى‏دهد كه چگونه دنياى امروز، خودبه‏خود و آهسته آهسته، خود را براى پذيرش حكومت جهانى عدل‏محور و ظهور يگانه مصلح الهى آماده مى‏سازد.
در دنياى مادى امروز، خودپرستى، سودجويى، هوس‏رانى، ظلم و فساد به شدت افزايش مى‏يابد و حق و فضيلت، عدالت و انصاف، شرافت و بزرگ‏وارى، كم‏رنگ‏تر مى‏شود و موفقيت‏هاى علمى و فنى، آن‏چنان بشر را مجذوب و شيفته جهان طبيعت كرده كه جهان‏آفرين را فراموش نموده و تعاليم آسمانى انبياى الهى را پشت سر انداخته است. در چنين اوضاع حساس، وجود پيشوايى عادل و رهبرى الهى لازم است كه با قدرتى بى‏نظير و برنامه‏اى بى‏بديل و با نيروى لايزال الهى، سراسر زمين را از لوث ستم‏گران پاك سازد و جامعه بشريت را از فساد و تباهى نجات بخشد و ارزش‏هاى الهى و انسانى را بر تمامى جهان حاكم كند و صلح و امنيت را در زمين برقرار سازد.
به‏طور خلاصه، بررسى نظام خلقت، قانون تكامل، ثروت‏هاى اجتماعى، خواسته‏هاى فطرى و طبيعى، عشق به صلح و عدالت و نويدهاى كتاب‏هاى آسمانى، همه و همه نشان مى‏دهند كه اوضاع كنونى، پايدار نيست و آينده‏اى درخشان در پيش روى جهانيان است و در آينده‏اى نزديك، چهره زشت جهان دگرگون خواهد شد و در سرتاسر جهان، پرچم يكتاپرستى به اهتزاز درخواهد آمد و دنيا پر از عدل و پاكى و فضيلت خواهد شد.
دانش‏مندان بزرگى كه در اين زمينه اظهارنظر كرده‏اند، عبارتند از:
1. آلبرت انيشتين
دانش‏مند و فيزيك‏دان مشهور جهان و تئورى‏پرداز «نظريه نسبيت»، درباره فراگرفتن صلح و امنيت در سراسر جهان، در آينده نزديك، چنين مى‏گويد: فرا رسيدن آن روزى كه در جاى‏جاى جهان، صلح و صفا حكومت كند و همه اعضاى جامعه بشرى با يك‏ديگر برادر و دوست باشند، ديرى نخواهد پاييد.(1)
و نيز در جاى ديگر مى‏گويد:
حكومت‏هاى متعدد، خواه و ناخواه، به نابودى بشر منجر خواهند شد و مردم جهان يكى از دو راه را بايد انتخاب كنند: يا بايد حكومت‏هاى جهانى با كنترل بين‏المللى انرژى تشكيل شود، و يا حكومت‏هاى ملى جداگانه فعلى، هم‏چنان باقى بمانند و منجر به انهدام بشر گردد.(2)
2. برتراند راسل
برتراند راسل، فيلسوف و دانش‏مند معروف انگليسى، از لزوم تشكيل حكومت واحد جهانى به شدت دفاع كرده و معتقد است كه اجرا نشدن اين طرح، سرانجام به نابودى بشر مى‏انجامد:
اكنون از لحاظ فنى، مشكل بزرگى در راه يك حكومت وسيع جهانى وجود ندارد؛ و چون هم‏اكنون خرابى جنگ بيش از قرون گذشته است، لذا يا بايد حكومت واحد جهانى را بپذيريم و يا اين كه به عهد بربريت برگرديم و به نابودى نژاد انسانى راضى شويم.(3)
در جاى ديگر مى‏گويد:
دنيا چشم به راه مصلحى است كه همگان را در سايه يك پرچم و يك شعار متحد سازد.(4)
هم‏چنين مى‏گويد:
مادامى كه يك حكومت جهانى در دنيا وجود ندارد، رقابت براى كسب قدرت مابين كشورهاى مختلف وجود دارد و چون ازدياد جمعيت، خطر گرسنگى را به ياد مى‏آورد، قدرت ملى، تنها راه جلوگيرى از گرسنگى است... اين حقايق ثابت مى‏كند كه دنياى علمى، بدون يك حكومت واحد جهانى ثبات و دوامى نخواهد داشت.(5)
3. پروفسور آرنولد توين بى
آرنولد توين بى، از شخصيت‏هاى برجسته علمى انگليس، ضمن سخنانى كه در كنفرانس صلح «نيويورك» ايراد نمود، به ضرورت حكومت واحد جهانى اشاره كرده، چنين مى‏گويد:
تنها راه صلح و نجات نسل بشر، تشكيل يك حكومت [واحد] جهانى، و جلوگيرى از گسترش سلاح‏هاى اتمى است.(6)
4. ويليام لوكا اريسون
ويليام لوكا اريسون، فيلسوف بزرگ امريكايى، ضمن اعتراف به نياز بشريت به حكومت واحد جهانى چنين مى‏گويد:
ما به مملكت واحد و قانون واحد و قاضى واحد و حاكم واحد براى بشر اعتراف مى‏كنيم. تمام شهرهاى دنيا، شهر ما، و هريك از جوامع بشرى ابناى شهر و ابناى ما هستند. ما زمين شهرهاى خود را دوست مى‏داريم، به مقدارى كه شهرهاى ديگر را دوست مى‏داريم.(7)
5. دانته
دانته، اديب و شاعر مشهور ايتاليايى مى‏نويسد:
واجب است كه تمام زمين و جماعاتى كه در آن زندگى مى‏كنند، به فرمان يك امير باشند كه آن‏چه را مورد حاجت است، مالك باشد تا جنگ واقع نشود و صلح و آشتى برقرار گردد.(8)
6.كانت
كانت، فيلسوف مشهور آلمانى مى‏نويسد:
ايجاد نظم جهانى، منوط به وضع يك قانون جهانى است. اين همان است كه مذاهب آن را خواسته‏اند، و اين همان است كه پيامبران از دورانى بس كهن، براى تحقق بخشيدن به آن به پا خاستند و خروش‏ها برآوردند، و بدين‏گونه خواستند روشن‏گر تاريكى باشند.(9)
7. هانرى كربن
پروفسور فرانسوى «هانرى كربن»، در كتاب تاريخ فلاسفه اسلامى، به نقل روايت مشهورى از پيامبر گرامى اسلام صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم مى‏پردازد كه مى‏فرمايند: «اگر تنها يك روز به پايان جهان باقى مانده باشد، خداوند آن روز را چندان طولانى خواهد كرد تا مردى از نسل من كه نامش نام من و كنيه‏اش كنيه من خواهد بود، ظهور مى‏كند. او زمين را از عدل و داد پر خواهد ساخت، چنان كه تا آن هنگام از جور پر شده است».
سپس مى‏گويد:
روزى كه چنين طولانى خواهد شد، زمان غيبت است و اين حديث صريح، طنين خود را در همه قرون و در تمام مراتب شعور و ضمير شيعه منعكس ساخته است.(10)
8. فوليتر
فوليتر دانش‏مند مشهور فرانسوى چنين مى‏گويد:
هيچ‏كس براى شهرهاى خودش عظمت آرزو نكرد، مگر آن كه آرزومند بدبختى و نيستى ديگران شد.(11)
9. پدوسكا
مبلغ و روحانى مسيحى در امريكا مى‏گويد:
در انجيل براى ظهور مصلح جهانى علايمى ذكر شده است؛ از جمله: وقوع زلزله، سيل‏ها، جنگ‏ها، قحطى، خشك‏سالى كه تمام اين علايم محقق شده‏اند و روز ظهور بسيار نزديك است.(12)
10. ويكتور هوگو
پژوهش‏گر و نويسنده انگليسى مى‏گويد:
آينده از آن هيچ‏كس نيست، كه آينده از آن خداست. آن‏چه از ما ساخته است، اين است كه براى آينده آماده شويم و خود را براى اجراى آن‏چه از ما چشم دارد، مهيا سازيم.(13)
11. نيچه
وى مى‏گويد:
شايد آنان كه خوب درك مى‏كنند، بتوانند مبشّر كسى باشند كه ما را راه وصول به پايه او نيست و راه ظهور او را آماده سازند.(14)
----------------------------------
1-در انتظار ققنوس، ص 45.
2-جهان بعد از ظهور، ص 80؛ مفهوم نسبيت انيشتين، ص 35.
3-تأثير علم بر اجتماع، ص 56.
4-در انتظار ققنوس، ص 45.
5-تأثير علم بر اجتماع، ص 199.
6-حكومت عدل‏گستر، ص 255؛ روزنامه اطلاعات، شماره 11617.
7-آيه‏اللّه‏ صافى گلپايگانى، امامت و مهديت، ج 2، ص 332.
8-همان، ص 322.
9-به ياد حضرت مهدى عليه‏السلام، ص 62.
10-سپيده اميد، ص 55.
11-امامت و مهدويت، ج 2، ص 322.
12-محض‏يار، ملحقات، ص 9.
13-خورشيد مغرب، ص 284.
14-همان، ص 258.

نوشتن دیدگاه