1/2 - السلام عليك يا رسول الله انا الحسين بن فاطمة فرخك و ابن فرختك و سبطك الذى خلقتنى فى امتك (1)
(سلام بر تو يا رسول الله! من حسين، فرزند فاطمه و پرورش يافته آغوش تو و آغوش دخترت هستم كه براى هدايت جامعه، جانشين خود قرار داده اى).
اين جمله از فرازهاى اولين زيارتى است كه حسين بن على (عليه السلام) پس از آنكه تصميم گرفت از مدينه به سوى مكه حركت كند، قبر جدش رسول خدا را زيارت و در موضوع مهمى كه به عنوان وظيفه مبارزه با يزيد بر او متوجه گرديده است، از آن حضرت استمداد كند.
2/2 - اللهم هذا قبر نبيك محمد (صل الله عليه و آله) و انا ابن بنت نبيك و قد حضرنى من الامر ما قد علمت (2).
( خدايا! اين قبر پيامبر تو محمد است و من فرزند دختر پيامبر تو هستم اينكه براى من امرى رخ داده است كه خودت از آن آگاهى).
و اين فراز از زيارت دوم آن حضرت، در آستانه حركت از مدينه مى باشد.
3/2 - فانا الحسين بن على و ابن فاطمة بنت رسول الله... (3)
((مردم!) من حسين فرزند على و فرزند فاطمه، دختر پيامبر خدا هستم.)
اين معرفى، جزء فرازهايى از سخنرانى آن حضرت در منزل (بيضه)(4) است كه متن مشروح آن در كتاب (سخنان حسين بن على) آورده ايم.
4/2 - ايها الناس! انسبونى من انا، ثم ارجعوا الى انفسكم و عاتبوها، وانظروا اهل يحل قتلى و انتهاك حرمتى، الست ابن بنت نبيكم وابن وصيه وابن عمه و اول المؤ منين بالله و المصدق لرسوله بما جاء من عند ربه، اوليس حمزة سيدالشهداء عم ابى؟ اوليس جعفر الطيار عمى، اولم يبلغكم قول رسول الله لى ولاخى: هذان سيد شباب اهل الجنة...؟ (5)
(اى مردم! نسب مرا بگوييد كه من چه كسى هستم، پس به خود آييد و خويشتن را ملامت كنيد و ببينيد آيا كشتن من و درهم شكستن حرمت حريم من براى شما روا و جايز است؟ و آيا من فرزند دختر پيامبر شما نيستم؟ و آيا من فرزند وصى و پسر عم پيامبر شما و فرزند اولين كسى كه ايمان آورد، نيستم؟ و آيا من فرزند اولين كسى كه رسالت پيامبر را تصديق نمود، نيستم؟ آيا حمزه سيدالشهداء عموى پدر من نيست؟ آيا جعفر طيار عموى من نيست؟ آيا گفتار رسول خدا را شنيده ايد كه درباره من و برادرم فرمود: اين دو، سرور جوانان بهشتند...).
5/2 - افتشكون انى اين بنت نبيكم، فوالله ما بين المشرق و المغرب ابن بنت نبى غيرى فيكم ولا فى غيركم (6)
(اى مردم! آيا در اين واقعيت شك داريد كه من فرزند دختر پيامبر شما هستم؟ به خدا سوگند! نه در ميان مشرق و مغرب و نه در ميان شما و غير شما، فرزند پيامبرى بجز من وجود ندارد).
اين دو فراز، از جمله فرازهاى اولين سخنرانى مشروح حسين بن على (عليه السلام) است كه در روز عاشورا ايراد فرموده است.
6/2 - فلعمرى ما الامام الا العامل بالكتاب و الآخذ بالقسط والداين بالحق والحابس نفسه على ذات الله (7)
(به جانم سوگند! امام به حق و پيشواى راستين كسى است كه به كتاب خدا عمل كند و راه عدل را پيشه خود سازد و ملازم حق بوده و وجود خويش را وقف و فداى فرمان خدا كند).
اين جمله را حسين بن على (عليه السلام) در ضمن نامه اى كه در پاسخ نامه ها درخواستهاى مكرر مردم كوفه نگاشت و به وسيله مسلم بن عقيل ارسال داشت، مرقوم فرموده است و در ضمن، خودش را با اين اوصاف معرفى نموده است.
7/2 - امام دعا الى هدى فاءجابوا اليه، و امام دعا الى ضلالة فاءجابوا اليها، هؤ لاء فى الجنة و هؤ لاء فى النار (8)
(امام، رهبرى هست كه مردم را به راه درست و به سوى سعادت و خوشبختى مى خواند و گروهى بدو پاسخ مثبت مى دهند و از او پيروى مى كنند و پيشوا و رهبر ديگرى هم هست كه به سوى ضلالت و بدبختى مى خواند، گروهى هم از وى پيروى مى كنند، آنان در بهشتند و اينان در دوزخ).
امام (عليه السلام) اين جمله را در منزل (ثعلبيه) در پاسخ شخصى فرمود كه تفسير اين آيه شريفه را سؤ ال نمود: (يوم ندعوا كل اناس بامامهم...)(9)
توضيح: بايد توجه داشت گرچه پاسخ در اين دو فراز اخير، كلى است و در آنها شرايط رهبر واقعى كه عمل كردن به دستورهاى قرآن و اجراى قسط و عدالت در جامعه و فدا شدن در راه خدا مطرح گرديده و همچنين از دو نوع پيشوا؛ پيشواى هدايت و پيشواى ضلالت، سخن رفته است ولى در شرايط آن روز، مصداق اين امام و رهبر با چنين شرايط و كسى كه در مقابله پيشوايان ضلالت، رهبرى صحيح جامعه را به عهده بگيرد بجز آن حضرت نبوده است و اين دو فراز، در واقع معرفى حسين بن على (عليه السلام)است با بيان كلى.
---------------------------
1-مقتل عوالم 17/177، در مقتل خوارزمى عبارت مذكور چنين است (الثقل الذى خلفته فى امتك).
2-عوالم 17/177.
3-مقتل مقرم /185 و خوارزمى 1/186
4-(بيضه) به كسرباء، يكى از منازلى است كه در مسير مدينه به سوى كوفه و در بين منزل (شراف و رهيمه) قرار داشت.
5-مقتل مقرم /228.
6-مقتل مقرم، /228 و مقتل خوارزمى /253.
7-طبرى 6/198. كامل ابن اثير 3/267. ارشاد /204 و مقتل خوارزمى 1/195.
8-مقتل مقرم / 179. امالى صدوق رحمه الله، مجلس 30/131 و مقتل خوارزمى 221/1
9-اسراء /71.
------------------------
محمد صادق نجمى

نوشتن دیدگاه