مسلمانان در فرود آمدن حضرت مسيح روح الله (ع) از آسمان به زمين، در آخرالزمان اتفاق نظر دارند. و بيشتر مفسران اين آيه را كه:
((هيچ كس از اهل كتاب نيست مگر آنكه پيش از مرگ، به وى (عيسى) ايمان خواهد آورد و روز قيامت او بر نيك و بد آنان گواه خواهد بود.))(1)
به همين معنا تفسير كرده اند و صاحب مجمع البيان اين تفسير را از ابن عباس و ابومالك و قـتـاده و ابـن زيـاد و بـلخى نقل نموده است و مى گويد طبرى نيز اين گفته را برگزيده اسـت و مـجلسى اين تفسير را/3 در بحار از امام باقر(ع) به همين معنا روايت كرده است كه فرمود:
((پـيـش از قـيـامـت (عـيسى) به دنيا فرود مى آيد و هيچ كس از ملت يهود و مسيحى نمى مـانـد مـگـر آنـكـه قـبـل از مـرگ بـه او ايـمـان مى آورد و آنحضرت پشت سر مهدى نماز مى گزارد.))
روايـات راجع به فرود آمدن مسيح در منابع شيعه و سنى فراوان است، از جمله اين روايت مشهور از پيامبر(ص) كه فرمود:
((چگونه خواهيد بود آنگاه كه عيسى بن مريم در ميان شما فرود آيد و پيشواى شما از خود شما باشد.))(2)
اين روايت را بخارى و ديگران در باب ((فرود آمدن عيسى)) آورده اند.(3)
و ابـن حـمـاد در نـسخه خطى كتاب خود از ص 159 تا 162 حدود سى روايت را تحت عنوان ((فـرود عـيـسـى بـن مـريـم سـلام الله عـليـه و روش او)) و عـنـوان ((مدت زندگانى آن حـضـرت بعد از فرود آمدن وى)) آورده است، از آن جمله روايتى كه در صحاح و بحار از پيامبر(ص) نقل شده است كه فرمود:
((سـوگـنـد بـه آنـكـه جـانم بدست اوست بطور يقين عيسى بن مريم به عنوان داورى عـادل و پيشوايى دادگر در ميان شما فرود خواهد آمد و صليب را شكسته و خوك را مى كشد و مـاليـات (جـزيـه) وضـع مـى كـنـد و آن قـدر مـال مـى بـخـشـد كـه ديـگـر كـسـى نـمـى پذيرد.))(4)
و در همين ماءخذ آمده است:
((پـيـامـبـران بـا يكديگر برادرند به سبب هايى، آئين شان يكى و مادرانشان مختلف اسـت، سـزاوارتـرين ايشان نسبت به من عيسى بن مريم است، چرا كه بين من و او پيامبرى نـيست، او در ميان شما فرود خواهد آمد پس او را بشناسيد، مردى چهارشانه و درشت اندام و سرخ و سفيد گونه است، خوك را مى كشد و صليب را مى شكند و ماليات وضع مى كند و بـجـز اسـلام آئيـنـى را نـمى پذيرد و دعوت او يك جهت داشته كه منحصر به پروردگار جهانيان است.))
در شـمـارى از روايـت هـاى ابـن حـمـاد آمـده اسـت كـه مـحـل فـرود آمـدن عـيـسـى (ع) در قـدس خـواهـد بـود و در بـرخـى ديـگـر آمـده كـه در مـحـل پـل سـفـيـد بـر دروازه دمـشـق و در بـعـضـى ديـگـر، در كـنـار مـنـاره اى در مـحـل دروازه شـرقـى دمـشق بر طبق پاره اى از روايات در دروازه لد در فلسطين مى باشد. البته ممكن است همانگونه كه مشهور است، نخست در قدس ‍ فرود آيد و سپس رهسپار شام و ديگر نقاط شود.
در بـعـضـى از روايـات آمـده اسـت كـه او پـشـت سـر امـام مـهـدى (ع) نـمـاز مى گزارد و هر سـال بـه حـج خـانـه خـدا مـشرف مى شود و مسلمانان به همراهى وى به نبرد يهود، روم و دجـال مـى پـردازنـد. آن بزرگوار مدت چهل سال زندگى مى كند و آنگاه خداوند جان او را مى گيرد و مسلمانان وجود مقدس او را بخاك مى سپارد.
در روايـتـى از اهـل بيت (ع) آمده است كه حضرت مهدى (ع) مراسم دفن او را بطور آشكار و در بـرابـر ديـدگـان مـردم بـرگـزار مـى كند كه ديگر مسيحيان حرفهاى گذشته را بر زبـان نـياورند و پيكر او را با پارچه اى كه دستباف مادرش ‍ حضرت مريم عليهاالسلام است كفن نموده و در كنار قبر مادر در قدس به خاك مى سپارد.
در زمـيـنـه فـرود آمـدن حـضرت عيسى (ع) احتمال قوى بنظر من اين است كه با توجه به گفتار خداوند متعال در قرآن كريم:
((هيچ كس از اهل كتاب نيست مگر اينكه به او ايمان مى آورد.))
مـى تـوان گـفـت هـمـه مـلل مـسيحى و يهودى به او ايمان مى آورند. و فلسفه عروج او به آسـمـان و طـولانـى شدن عمر آن حضرت اين است كه خداوند او را براى ايفاى نقش بزرگ وى در مرحله حساس تاريخى كه امام مهدى (ع) ظهور مى كند و مسيحيان بزرگترين قدرت جـهـانـى را تـشـكيل مى دهند. و اين خود بزرگترين مانع رسيدن پرتو اسلام به ملت هاى جهانى و برپايى حكومت و تمدن الهى وى مى باشد ذخيره نموده است.
از اين رو جا دارد كه تظاهرات مردمى و يك نوع خوشحالى عمومى جان مسيحيت را فراگيرد زيرا آنها فرود آمدن عيسى (ع) را براى خود و در برابر ظهور مهدى (ع) براى مسلمانان، مـوهـبـتـى مـى پندارند و طبيعى است كه حضرت مسيح (ع) از كشورهاى مختلف آن ديدن مى كـنـد و خـداونـد نـشـانـه و مـعـجـزه هايى را بدست او آشكار مى سازد و جهت هدايت تدريجى مـسـيـحـيان به اسلام در درازمدت اقدام مى نمايد. نخستين ثمره هاى و نتايج سياسى فرود آمـدن آنـحـضـرت كـاهـش دشـمـنـى حـكومت هاى غربى نسبت به اسلام و مسلمانان و به گفته روايات، قرارداد صلح و آتش بس بين آنها و حضرت مهدى (ع) خواهد بود.
و چـنـانـكـه روايـات مـى گـويد ممكن است نمازگزاردن پشت سر حضرت مهدى (ع) در پى نـقـض قـرارداد صلح و آتش بس توسط غربى ها و اقدام به جنگ نمودن آنان با لشكرى انـبـوه در مـنـطـقـه باشد كه حضرت مسيح موضع صريح خود را در طرفدارى از مسلمانان اعلان نموده و پشت سر حضرت مهدى (ع) نماز مى گزارد.
امـا شـكـستن صليب و كشتن خوك، بعيد نيست كه بعد از جنگ غربى ها در منطقه و شكست آنها در ايـن نـبـرد بزرگ بدست مهدى (ع) باشد... چنانكه سزاوار است حركت موج مردمى غرب طـرفـدار حـضـرت مـسـيـح را بـحـسـاب آورد كـه بـر حـكـومـت هـاى غـرب قبل از نبرد بزرگ آنها با حضرت مهدى (ع) و پس از آن تاءثير شگرفى خواهد داشت.
امـا ظـاهـر شـدن دجـال، بـا تـوجـه بـه روايـات مـربـوط بـه آن، احـتـمـال قوى نزد من اين است كه آن جنبش بعد از مدتى نه چندان كوتاه، پس از برپائى حـكـومت جهانى حضرت مهدى (ع) و رفاه عمومى ملت هاى جهان و پيشرفت حيرت انگيز علوم خواهد بود.
و خـروج دجال جنبشى نشاءت گرفته از يهود و همانند جريان (هيپى گرى) غريب است كه نـاشـى از عـيـش و نـوش و خـوشـگـذرانـى مـى بـاشـد. مـنـتـهـا جـنـبـش دجـال يـك چشم بسيار پيشرفته و داراى ابعاد عقيدتى و سياسى گسترده اى است بگونه اى كـه دجـال كليه ابزار علم را در تبليغات و ترفندهايش بكار مى گيرد و يهوديان كه خـود در حقيقت پشتوانه حركت او مى باشند از او پيروى كرده و با فريب دختران و پسران جـوان آنـان را اسـتـثـمـار مـى نـمـايـنـد و خـلاصـه ايـنـكـه فـتـنـه و آشـوب دجال بر مسلمانان سخت و ناگوار خواهد بود.
دربـاره روايـاتـى كـه مـى گـويـد: مسيح (ع) دجال را مى كشد، بايد دقت و بررسى به عـمـل آيـد زيـرا ايـن عـقـيـده مـسـيـحـيـان اسـت كـه در كـتـابـهـاى انجيل آمده است در حاليكه فرمانرواى حكومت جهانى، بنابر اتفاق نظر مسلمانان، حضرت مـهـدى (ع) مـى باشد و حضرت مسيح (ع) بعنوان معاون و ياور او خواهد بود و در روايات اهـل بـيـت (ع) آمـده اسـت كـه مـسـلمـانـان بـه رهـبـرى حـضـرت مـهـدى (ع) دجال را به هلاكت مى رسانند.
-----------------------
1-نساء ـ 159.
2-بحار، ج 52 ص 383.
3-صحيح بخارى، ج 2، ص 256.
4-نسخه خطى ابن حماد ص 162.
------------------
على كورانى

نوشتن دیدگاه