چـون تـشنگى بى نهايت به حسين فشار آورد به طرف فرات روان شد و چهار هزار نفر كه مـوكل بر شريعه بودند در برابر حسين ايستادند، حسين با حمله حيدرى همه جمعيت را مـتـفـرق ساخـت وارد شريعه شد دشمن مى بيند اگر حسين آب بنوشد دمار از روزگار آنان برمـى آورد در حاليكه حسين مشت را از آب پر كرده و قصد آشاميدن آنرا داشت مردى صدا زد: اتلتذّ بالماء و قد هتكت حرمك؟
((آب مى آشامى در حاليكه به حرم و اهل بيتت اهانت مى شود.))
حسين كه غيرت على در وجود او است آب را به روى آب ريخت و از شريعه خارج شد و چون به خيمه گاه رسيد معلوم شد خبرى نبوده و اين هم كيد و مكر دشمن بوده كه از آشاميدن آب جلوگيرى نمايند.(1)
---------------------------------------------
1-حياة الحسين 3/280 - بحار ج 45/ص 51.
--------------------------------------
آيت الله محمد على عالمى

نوشتن دیدگاه