56 - دينورى گويد:
امام حسين عليه السلام راه را پيمود تا به زرود رسيد. خيمه اى افراشته ديد. پرسيد از آن كيست ؟ گفتند: خيمه زهير بن قين است ، كه از حج بر مى گشت و عازم كوفه بود. امام كسى را در پى او فرستاد تا به ديدار امام آيد و صحبت كنند. وى از ديدار روى بر تافت . همسرش با او بود. گفت : سبحان الله ! پسر پيامبر در پى تو مى فرستد، اجابت نمى كنى ؟ برخاست و نزد حسين عليه السلام رفت .
چيزى نگذشت كه با چهره اى تابان برگشت و دستور داد خيمه اش را بر چيده كنار خيمه امام حسين بر پا كنند. به همسرش نيز گفت : تو را طلاق مى دهم .
همراه برادرت برو تا به منزل خويش برسى . من خودم را آماده كرده ام در ركاب حسين عليه السلام شهيد شوم . به همراهانش نيز گفت : هر كدام از شما دوستدار شهادت است بماند و هر كه نمى خواهد. برود. هيچ كس با او نماند. آنان همراه همسر و برادر زن زهير به كوفه رفتند. (1)
57 - طبرى با سند خويش از مردى از قبيله بنى فرازه چنين آورده است :
همراه زهير بن قين از مكه مى آمديم و با حسين هم مسير بوديم . هيچ دلمان نمى خواست كه با او در يك منزل فرود آييم . هرگاه او فرود مى آمد زهير جلو مى رفت و هرگاه امام كوچ مى كرد زهير فرود مى آمد تا اينكه روزى بناچار همه در يك منزلگاه فرود آمديم . حسين در سويى و مادر سوى ديگر نشسته بوديم و غذا مى خورديم كه فرستاده امام آمد و سلام داد و به زهير گفت : ابا عبدالله الحسين عليه السلام مرا فرستاده تا نزد او آيى . هر كس هر چه در دست داشت زمين نهاد.
گويا پرنده بر سر همه ماست .
ابو مخنف از دلهم همسر زهير نقل مى كند كه به شوهر گفت : آيا پسر رسول خدا دنبال تو مى فرستد و تو نزد او نمى روى !؟ خوب است بروى ببينى چه مى گويد و برگردى . زهير نزد امام حسين رفت و چيزى نگذشته بود كه شادمان برگشت و دستور داد خيمه و وسايلش را جمع كردند و نزد حسين بردند. به همسرش نيز گفت : تو را طلاق دادم . نزد بستگانت برو. دوست ندارم به خاطر من جز خير به تو برسد و به همراهانش گفت : هر يك از شما مى خواهد، با من بيايد و هر كه نمى خواهد، اين آخرين ديدار ماست . حديثى برايتان بگويم . در (بلنجر مى جنگيديم . پيروز شديم و غنايم به دست آورديم . سلمان باهلى به من گفت : آيا از اين پيروزى و غنايم خوشحال شديد؟ گفتيم : آرى . گفت : هرگاه جوان آل محمد را ديديد و زمان او را درك كرديد، از اينكه همراه آنان جهاد مى كنيد خوشحال تر از به دست آمدن اين غنايم باشيد، ولى من از شما خداحافظى مى كنم . آنگاه وى در طليعه رزمندگان بود تا آنكه به شهادت رسيد. (2)
--------------------------------------------
1- الاخبار الطوال ، ص 246.
2- تاريخ طبرى ، ج 3، ص 302.
--------------------------------------------
گروه حديث پژوهشكده باقرالعلوم
ترجمه: جواد محدثى

نوشتن دیدگاه