8 - ابن اعثم گويد:
صبح فردا حسين از خانه اش در آمد تا خبرها را بشنود. در راه به مروان حكم بر خورد. مروان به او گفت : اى ابا عبدالله ! من خير خواه تو هستم . از من اطاعت كن تا به نجات و نيكى برسى . حسين فرمود: چه مى گويى تا بشنوم ؟ مروان گفت : مى گويم كه دستور مى دهم با يزيد بيعت كنى كه خير دين و دنياى تو در اين است . امام گفت : انالله و انا اليه راجعون . فاتحه بر اسلام ! آنگاه كه امت گرفتار زمامدارى مثل يزيد شود.
آنگاه رو به وليد كرد و فرمود: آيا مرا به بيعت با يزيد فرمان مى دهى ؟ او كه مردى فاسق است ! ياوه گفتى اى لغزشكار! تو را بر اين سخنت ملامت نمى كنم . تو همانى كه وقتى هنوز به دنيا نيامده و در پشت پدرت حكم بن ابى العاص بودى ، پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم تو را لعنت كرده است . كسى كه لعنت شده پيامبر خدا باشد، جز به بيعت با يزيد فرا نمى خواند.
سپس فرمود: اى دشمن خدا! از من دور شو. ما خاندان رسول خداييم . حق در ميان ما و بر زبان ماست . از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم شنيدم كه مى فرمود: خلافت بر آل ابو سفيان و آزاد شدگان فتح مكه و فرزندان آنان حرام است ، هرگاه معاويه را بر منبر ديديد، شكمش را بدريد. به خدا قسم مردم مدينه او را فراز منبر جدم ديدند، اما آنچه را فرمان يافته بودند. انجام ندادند. خداوند آنان را به پسرش يزيد گرفتار كرد. خداوند عذابش را در دوزخ بيفزايد.
مروان از سخن حسين عليه السلام بر آشفت و گفت : به خدا كه دست از تو بر نمى دارم تا آنكه ذليلانه با يزيد بن معاويه بيعت كنى . شما فرزندان ابوتراب ، سخن و جانتان پر از كينه آل ابو سفيان است .
حق شماست كه با آنان دشمن باشيد و حق آنان است كه دشمن شما باشند.
حسين عليه السلام به او فرمود: واى بر تو اى مروان ! از من دور شو كه پليدى ، و ما خاندان طهارتيم كه خداوند بر پيامبرش محمد صلى الله عليه و آله و سلم اين آيه را نازل فرموده است . انما يريد الله ليذهب عنكم الرجس اهل البيت و يطهر كم تطهيرا (1). مروان سرش را به زير افكند و چيزى نگفت . حسين عليه السلام به او فرمود: بشارت باد تو را به همه آنچه دوست ندارى ولى پيامبر درباره تو گفته است آن روز كه بر پروردگارت وارد مى شوى جد من از حق من و حق يزيد از تو سوال مى كند.
گويد: مروان خشمگين رفت و بر وليد من عتبه وارد شد و آنچه را از حسين بن على عليه السلام شنيده بود به او خبر داد. (2)
-------------------------------------------------
1- سوره احزاب ، آيه 33.
2- الفتوح ، ج 5، ص 17.
--------------------------------------------
گروه حديث پژوهشكده باقرالعلوم
ترجمه: جواد محدثى

نوشتن دیدگاه