جنگ خندق درسال پنجم هجري واقع شد.مشركين باده هزارنفر، مدينه رامحاصره كرده بودند ومسلمانان هم درپشت خندقي كه اطراف شهرحفرشده بود، درمواضع خود بسر مي بردند.بعضي از مسلمانان از كثرت‌لشگردشمن دچار هراي وترس شده بودند.دراين زمينه قرآن مي فرمايد:«اِن‌ْجائكم من فوقكم واسفل منكم واذزاغت الابصار»يادبياوريد آن زماني را كه‌دشمن از بالا واز پايين برشما هجوم آورد وچشمان شما ازترس جابجاشدند.
دشمن 27روز مدينه را محاصره كرد.سپس چندنفراز شجاعانش از جمله‌عمروبن عبدود وعكرمة بن ابي جهل ونوفل بن عبداللّه وضراربن خطاب‌ازخندق راهي را پيداكردند وخودرا به نزديكي مسلمانان رساندند.عمرو كه‌اورا باهزارسواربرابر مي دانستند پيش آمد ومبارز طلبيد.احدي جرأت‌جواب دادن به اورا پيدانكردندتا عاقبت علي(ع)خارج شد ودرمقابل اوقرار گرفت .پيامبر دراين موقع فرمود:تمامي ايمان درمقابل تمامي كفرقرارگرفته است.علي(ع)بعد از مبارزه اي سرعمرو را ازتن جداكرد.كه پيامبرفرمود:ضربت علي درخندق از عبادت انس وجن تاروزقيامت،برتراست.
----------------------------------
محمد تقی صرفی
جنگ خندق
(زمان خواندن: 1 دقیقه)
- بازدید: 3720
