علی جان، با تو از کاوش پیاپی قلب‏ها و دل‏هایی می‏گوییم که در آن‏ها، ذره ذره گرمیِ خورشیدوار عشقت را جست‏جو می‏کنند. از شراب و شوری که با کلام آسمانی‏ ات به جام جانمان بخشیدی. از طلوع پاکت در عمق جانمان که از برایمان اشارت صبح سپید دل‏دادگی و شور است. از اشتیاقمان به تو که با بانگ آسمانی ‏اتْ آن‏را شور حیات می‏بخشی. از گلبرگ ‏های عشقی که در مسیر آمدنت بر خانه دلمان افشانده‏ ایم و از احتیاجمان به طلوعِ مهر تو بر صفحه قلب‏ هایمان تا سفر دل را با بدرقه نگاه سخن‏گوی تو آغاز کنیم و تو فانوس نظرگاه شب ‏های بی‏ پایان سفرمان شوی؛ سفری از برون به درون، و از جاده افلاکی جسم خاکی، تا روح جاودانگی!
-------------------------------
ماهنامه  گلبرگ 42

نوشتن دیدگاه