66   « وَ إِنَّ لَكُمْ فِى الْأَنْعامِ لَعِبْرَةً نُسْقِيكُمْ مِمّا فِى بُطُونِهِ مِنْ بَيْنِ فَرْثٍ وَ دَمٍ لَبَناً خالِصاً سائِغاً لِلشّارِبِينَ »
ترجمه :
66. و به درستى كه از براى شما در انعام: شتر، گاو و گوسفند و بز هر آينه باعث عبرت است سقايت مى‏كنيم ما شما را از آنچه در بطون هر يك از آن‏هاست به شير خالص گوارا از براى آن‏هايى كه ميل مى‏نمايند كه شير از ميان فرث، كه معده باشد كه محل ريختن و جدا كردن است، و خون، كه در كبد است، شير خالص گوارا از براى كسانى كه مى‏آشامند.
تفسير :
[ خلقت چهارپايان يكى از دلايل توحيد ]
اين هم يكى از دلايل بزرگ بر توحيد حضرت حق و قدرت و علم و حكمت او كه مى‏فرمايد: «وَ إِنَّ لَكُمْ فِى الْأَنْعامِ»، «انعام» چهارپايان هستند و آنچه معمول است گاو و شتر و گوسفند و بز است، و الا حيوانات حلال گوشت، مثل آهو، حمار، ماديان و غير اين‏ها بسا از شير آن‏ها بهره‏بردارى مى‏شود به خصوص در موقع معالجه. «لَعِبْرَةً» بايد عبرت بگيرند از قدرت نمايى خداوند «نُسْقِيكُمْ» «سقايت» آشاميدن است غير از لحوم آن‏ها كه مأكولات شماست، مشروب هم دارند كه شير آن‏ها باشد «مِمّا فِى بُطُونِهِ» تعبير به ضمير مفرد، يعنى «كل واحد من الأنعام» كه اين مشروب شما «مِنْ بَيْنِ فَرْثٍ» كه در طرف پايين است و قسمت كننده است به لحم و ساير اعضاى بدن و دفع فضولات «وَ دَمٍ» كه در كبد خون را به تمام اعضا و جوارح مى‏رساند كه جگرها، دم[= خون] دارد، بين اين دو «لَبَناً خالِصاً»، شير خالص كه هيچ گونه داخلى ندارد كه گفتند همان زيادتى خون است تبديل به شير مى‏شود و از غرايب قدرت [اينكه] تا حمل پيدا نكند و وضع حملش نشود همان به حالت خون است پس از وضع تبديل به شير مى‏شود «سائِغاً»، گوارا و خوش طعم با تأثيرات كامله «لِلشّارِبِينَ»، براى كسانى كه ميل مى‏نمايند و استفاده مى‏كنند.

نوشتن دیدگاه