64   « وَ ما أَنْزَلْنا عَلَيْكَ الْكِتابَ إِلاّ لِتُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِى اخْتَلَفُوا فِيهِ وَ هُدىً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤمِنُونَ »
ترجمه :
64. و نازل نكرديم از براى تو اين كتاب را مگر براى اين كفار و مشركين بيان فرمايى آن كسى كه اختلاف مى‏كردند در مورد آن و هدايت و رحمت باشد براى قومى كه ايمان مى‏آورند.
تفسير :
[ در بيان دو سرّ نزول قرآن ]
«وَ ما أَنْزَلْنا عَلَيْكَ الْكِتابَ» «ما»ى نافيه و «كتاب» قرآن مجيد و بيان سرّ نزول قرآن را مى‏فرمايد كه ما نازل نكرديم مگر براى دو امر: «إِلاّ» اثبات در نفى است «لِتُبَيِّنَ لَهُمُ» مرجع ضمير تمام كفار از طبيعى و مشرك و يهود و نصارا و مجوس و غير اين‏هاست «الَّذِى اخْتَلَفُوا فِيهِ» از وجود حق و توحيد به جميع اقسامه و عدل بجميع معانيه و نبوت جميع انبيا از آدم تا خاتم و بيان حلال و حرام و ساير احكام و اثبات معاد و ساير امور دينيه اعتقاديه، اخلاقيه، تكاليفيه، فروعيه، كه در هر يك آن‏ها هر طايفه‏اى از اين كفار انكار كرده و با طوايف ديگر اختلاف داشته. اين قرآن بيان حق را مى‏كند و اثبات مى‏فرمايد و باطل را رد مى‏كند و ابطال مى‏نمايد. و ديگر از سرّ نزول قرآن مجيد: «هُدىً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤمِنُونَ»اختصاص به مؤنين براى اين است كه بهره‏بردارى از اين كتاب فقط مؤنين هستند و از براى آن‏ها دو بهره است: يكى در دنيا هدايت شدند به بركت قرآن به دين حق، علماً و عملاً، باطناً و ظاهراً، قلباً و لساناً و ديگر بهره آن‏ها شمول رحمت الهى است در قيامت از سعادت و رستگارى و فيوضات الهى و نجات از مهالك. و سرّ اينكه اختصاص داد به اهل ايمان براى اينكه ساير طبقات حتى طبقات مسلمين، سواى مؤنين معتقدين به جميع عقايد حقه از اين دو بهره محرومند؛ نه هدايت شدند و نه مشمول رحمت.

نوشتن دیدگاه