278  «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللّه‏َ وَذَرُوا ما بَقِىَ مِنَ الرِّبا إِنْ كُنْتُمْ مُؤمِنِينَ»
ترجمه[1]:
[در تفسير آيه و بيان بى ايمانى ربا خوار]
اين آيه راجع به كسانى است كه معامله ربوى كرده ‏اند، يعنى قرض داده به شرط زياده و هنوز مدت سر نيامده، اگر قرض در زمان كفر بوده و قبل از انقضاى مدت، اسلام آورده، آنچه در زمان كفر زياده گرفته حلال و از زمان اسلام بايد به اصل رأس المال اكتفا كند[2] و از زياده صرف نظر كند.
و همچنين مؤمنين صدر اسلام كه قبل از نزول آيات ربا قرض داده و قبل از انقضاى مدّت آيات نازل شده، آنچه قبل از نزول گرفته حلال و امّا بعد از نزول آيات بايد زياده نگيرد و به اصل مال اكتفا كند.
و همچنين كسانى كه بعد از نزول آيات علما ، عمدا يا جهلاً معامله ربوى كردند سپس عالم شدند يا تائب، بايد به اصل مال قناعت كنند و زياده نگيرند و آيه عموم دارد، تمام اين‏ها را شامل مى‏ شود، ولو شأن نزولش بعض مصاديق خاصّه باشد و لذا مى ‏فرمايد: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا» كه كفار از اين خطاب خارج هستند.
«اتَّقُوا اللّه‏َ»؛ بپرهيزيد و از محرمات الهى اجتناب كنيد و مخالفت اوامر او را نكنيد كه يكى از مصاديق آن «وَ ذَرُوا ما بَقِىَ مِنَ الرِّبا» است ؛ ترك كنيد آنچه از ربا باقى مانده.
«إِنْ كُنْتُمْ مُؤمِنِينَ»؛ اگر ايمانتان حقيقت داشته باشد، اشاره به اينكه اگر دست از ربا برنداشتيد و به اين آيات قرآنيه معتقد نشديد و بى ‏اعتنايى كرديد ايمان شما حقيقت ندارد و كافر مى ‏شويد اگر مستحل باشيد. و در بسيارى از واجبات و محرمات اين شرط شده كه تارك اين واجب يا فاعل اين حرام ايمان ندارد، يا بى ايمان مى ‏ميرد.
--------------------------------------------
[1] .  اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد! از خدا پروا كنيد؛ و اگر مؤمنيد، آنچه از ربا باقى مانده است واگذاريد.
[2] .  يعنى به اصل سرمايه و مال و آنچه كه قرض داده اكتفا كند.

نوشتن دیدگاه