«  نعيمان بن عمرو انصارى » از ياران پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم ، مردى بود بذله گو و شوخ طبع . روزى مردى اعرابى از باديه به مدينه آمد و شتر خود را پشت مسجد خوابانيد و وارد مسجد شد .
بعضى از اصحاب به نعيمان گفتند : « چه خوب مى‏شود اگر اين شتر را بكشى تا گوشت آن را تقسيم كنيم . پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم قيمتش را به اعرابى خواهد داد » .
نعيمان شتر را كشت و پس از مدتى صاحبش سر رسيد و فرياد برآورد و پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم را به دادخواهى خواست . نعيمان اوضاع را نامساعد ديد و از آنجا فرار كرد . رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم از مسجد بيرون آمدند و شتر اعرابى را كشته ديدند ، پرسيدند : « چه كسى اين كار را كرده است » ؟
گفتند : « نعيمان » .
پيامبر اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلمفردى را به دنبال او فرستاد تا او را بياورد . نعيمان را در خانه « ضُباعة بنت زبير »[1] كه نزديك مسجد بود ، يافتند كه درون گودالى ، پنهان شده بود و با مقدارى علوفه تازه خود را پوشانده بود . پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم با جمعى از اصحاب به مخفى‏گاه او در منزل ضُباعه آمدند و او را يافتند .
به دستور پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم علف‏ها را از سر و صورت او كنار زدند . نعيمان با پيشانى و رخسارى كه از علف‏هاى تازه ، رنگين شده بود روبه‏روى پيامبر ايستاد . پيامبر به او فرمودند : « اى نعيمان ، اين چه كارى بود كه كردى » ؟
عرض كرد : « يا رسول اللّه‏ ، به خدا قسم ، آنهايى كه شما را به مخفى‏گاه من راهنمايى كردند مرا به اين كار وادار ساختند » .
پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم تبسم كنان رنگ علف را با دست مبارك خود از پيشانى و رخسار او پاك كرد و قيمت شتر را به اعرابى داد[2] .
-----------------------------------------------
[1] .  او دختر عموى رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلمو همسر مقداد بن اسود بود .
[2] .  الاعلام : ج8 ص41 و لطائف الطوائف : ص 26 .

نوشتن دیدگاه