« معاذ بن جبل » با حالتى گريان خدمت پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم رسيد و سلام كرد و جواب شنيد . پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم فرمودند : « چرا گريه مى‏كنى » ؟
عرض كرد : « بر در مسجد جوانى زيبا روى مانند زن جوان مرده زار زار گريه مى‏كند و مى‏خواهد پيش شمابيايد » .
پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم فرمودند : « مانعى ندارد . بيايد » .
جوان آمد و سلام كرد و جواب سلام‏را شنيد . پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم فرمودند : « چرا گريه مى‏كنى » ؟
گفت : « چرا گريه نكنم ؟ گناهانى انجام داده‏ام كه خدا مرا نمى‏بخشد و به جهنم خواهد برد » .
پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم فرمودند : « آيا براى خدا شريك قرار دادى » ؟
گفت : « نه » ،
فرمودند : « كسى را كُشتى » ؟
گفت : « نه »
فرمودند : « گناهت اگر به اندازه كوه‏ها باشد خدا مى‏آمرزد » .
جوان گفت : « گناهان من از كوه‏ها بزرگتر است » .
فرمودند : « آيا گناهت به اندازه زمين و درياها و ريگ‏ها و درختان و آفرينش و آسمان‏ها و ستارگان و كرسى است » ؟
گفت : « گناهانم از همه اينها بزرگ‏تر است » !
فرمودند : « واى بر تو گناهان تو بزرگ‏تر است يا پروردگار » ؟
جوان سربه زير انداخت و گفت : « خدا منزه است ، و او از هر چيزى بزرگ‏تر است . . . » .
فرمودند : « جوان يكى از گناهانت را براى من نمى‏گويى » ؟
عرض كرد : « چرا » .
سپس گفت : « هفت سال كار من اين بود كه گورها را مى‏شكافتم و كفن مرده‏ها را درمى‏آوردم و مى‏فروختم . شبى دخترى از دختران انصار مرد . وقتى گور او را كندم و كفن را از تن او در آوردم ، شيطان مرا وسوسه كرد و با او آميزش كردم . وقتى بر مى‏گشتم ، شنيدم كه مرا صدا كرد و گفت : اى جوان ازفرمانرواى روز جزا نمى‏ترسى ؟ واى بر تو از آتش قيامت» !
جوان گفت : « اينك چه كنم » ؟
پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم فرمودند : « اى فاسق ، از من دور شو ، مى‏ترسم با آتش تو بسوزم » .
او رفت و به يكى از كوه‏ها پناه برد . دو دست خود را به گردن بست و مشغول توبه و عبادت و گريه و زارى شد . تا چهل شبانه روز گريه كرد به گونه‏اى كه گريه‏اش بر حيوانات وحشى اثر گذاشت . بعد از چهل روز از خدا خواست تا او را بيامرزد و در روز رستاخيز رسوايش نكند .
خدا بر پيامبر ، به خاطر آمرزش جوان آيه‏اى[1] را نازل كرد . پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم اين آيه را با لبخند غمگينى كه بر لب داشت تلاوت كردند و بعد فرمودند : « چه كسى مرا پيش آن جوان مى‏برد » ؟
معاذ گفت : « من مى‏دانم كجاست » .
پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم همراه معاذ نزد آن جوان رفتند و ديدند ميان دو سنگ ايستاده است و دستهايش را به گردن بسته و صورتش از شدت تابش آفتاب سياه شده و تمام مژه‏هاى چشمانش از گريه ريخته است . در مناجات بود و خاك بر سر خود مى‏ريخت و درندگان صحرا گردا گرد او را گرفته و پرندگان بالاى سر او بال مى‏زدند .
پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم جلو رفت و دست‏هاى او را با دست مبارك خود گشود و خاك را از سر و روى او پاك كرد و فرمودند : « بشارت باد تو را ، تو آزاد شده خدايى از آتش » .
آنگاه به اصحاب فرمودند : « گناهان خود را اين گونه جبران كنيد »[2] .
---------------------------------------------
[1] .  آل عمران : 135 «  وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُواْ فَـحِشَةً أَوْ ظَلَمُواْ أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُواْ اللّه‏ََ فَاسْتَغْفَرُواْ لِذُنُوبِهِمْ        وَمَنْ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللّه‏َُ . . .  » .
[2] .  رساله لقاء اللّه‏ : ص62 .

نوشتن دیدگاه