از حسین، اکتفا به نام حسین
نبود در خور مقام حسین
بلکه باید که خلق دریابند
علت اصلی قیام حسین
کشته شد، زیر بار ظلم نرفت
به به از قدرت تمام حسین
بهر احیای دین شهادت یافت
زنده گردید دین ز نام حسین(ع)[1]
سلام بر حسین(ع) که حیات خویش را در شهادت جستوجو کرد و بقا را در فنا خواست و ماندن را در رفتن دید.
سلام بر او که قیامش، نقطه پیوند میان توحید، عدل و امامت است و بازتاب فریاد اهل بیت و حضور مجدد آدم، نوح، ابراهیم، اسماعیل، موسى، عیسی و علی(ع) در قله فریادگرى.
سلام بر حسین(ع) وارث آدم، خط اتصال همه حرکتهای الهی و انقلابهای خدایى. هر قطره از اقیانوس قیامش، ترتیل خونبار آیات قرآنی و حرکتی حیاتآفرین است و تا جهان، باقی است، حماسهای ماندگار و جاودان خواهد بود.
قیام عاشورا، نقطه اتصال «بعثت» و «غدیر» است و احیاکننده فرهنگ اهل بیت(ع). امام حسین(ع)، تجسم سترگ آدم(ع) تا خاتم(ع) در ثبت ارزشهای الهی و قیامش، قوامبخش انسانیت است تا ظهور مهدی «عجل الله تعالی فرجه الشریف».
پیامبر گرامی اسلام فرمود: «بهراستى، حسین(ع)، چراغ هدایت و کشتی نجات امت است».[2]
زهرا اکافان
اشارات :: مرداد 1388 - شماره 123
گالري تصاوير حرم مطهر ( امام حسين (ع) / بين الحرمين / حضرت عباس (ع) ) |
______________________________
[1]فرهنگ عاشورا، ص 63، به نقل از: حسین؛ پیشوای انسانها، ص 53.
[2]. اِنَّ الْحُسَیْنِ مِصْباحُ الْهُدی وَ سَفِینَةُ النَّجاة.