در احادیث معتبر وارد شده است : از حضرت باقر و صادق علیه السّلام که هر که بدیدن برادر مؤ من خود برود از براى خدا حق تعالى هفتاد هزار ملک باو موکل گرداند، که او را ندا کنند تا بخانه خود برگردد که خوشا حال تو و گوارا باد بهشت ازبراى تو.
در حدیث معتبر منقول است که : حضرت رسول صلّى اللّه علیه وآله وسلّم فرمود که : جبرئیل مرا خبر داد که حقتعالى ملکى را بزمین فرستاد آن ملک رسید بمردى که بر در خانه ایستاده بود و از صاحب خانه رخصت میطلبید که داخل خانه شود، ملک پرسید که با صاحب این خانه چکار دارى ، گفت برادر مسلمان من است از براى خدا بدیدن او آمده ام ، ملک گفت که هیچ مطلب دیگر بغیر از این ندارى ؟ گفت نه ملک گفت که من رسول پروردگارم بسوى تو و تو را سلام میرساند و میگوید بهشت را واجب گردانیدم براى تو، میفرماید که هر مسلمانى که بدیدن مسلمانى برود چنانست که بزیارت من آمده است ، ثوابش بر من بهشت است .
در حدیث دیگر از آنحضرت منقول است که : هر که بدیدن برادر مؤ من خود برودبخانه او حق تعالى او را خطاب فرماید که تو مهمان منى و بزیارت من آمده و مهمان دارى تو بر من است ، بهشت را بر تو واجب گردانیدم بسبب آنکه دوست داشتى برادر مؤ من خود را.
در حدیث دیگر از حضرت امام محمد باقر علیه السّلام منقول است که : مؤ منیکه بیرون مى آید بعزم دیدن برادر مؤ من خود، خداوند عالمیان ملکى باو موکل میگرداند، که یک بالش را بر زمین میگذارد و بیک بال دیگر سایه بر سرش میافکند، پس چون داخل خانه آن مؤ من شود خداوند جبار او را ندامیکند، که اى بنده که تعظیم حق من کردى و متابعت آثار پیغمبر من نمودى لازم است بر من که ترا تعظیم کنم ، از من سئوال کن تا بتو عطا کنم و مرا بخوان تا اجابت دعاى تو بکنم ، اگر خواهى ساکت باش تا من ابتدا برحمت بکنم ، پس چون برگردد ملک او را مشایعت کند، و بال بر سراو داشته باشد تابخانه خود برگردد، پس حق تعالى او را نداکند که اى بنده حق مرا بزرگ شمردى لازم است بر من که تو را گرامى دارم ، بتحقیق که بهشت را بر تو واجب گردانیدم ، تو را در حق بندگان خود شفاعت دادم .
از حضرت امام جعفر صادق علیه السّلام منقول است که : بدیدن برادرمؤ من رفتن از براى خدا بهتر است از ده بنده آزاد کردن و هر که بنده مؤ منى را آزاد کند حق تعالى بهر عضوى از آن بنده عضوى از او را آتش جهنم آزاد گرداند.
در حدیث معتبر منقول است که : آنحضرت بداودبن سرحان فرمود که شیعیان مرا از من سلام برسان و بگو که خدا رحمت کند بنده را که با دیگرى بنشیند و یاد کند احادیث ما را که سیم ایشان ملکیست که از براى ایشان استغفار میکند، هر گاه با یکدیگر بنشینند و یاد ما و احادیث ما بکنند و بسبب هم نشینى و مذاکره شما مذهب و دین ما براى شما زنده میشود، بهترین مردم بعد از ما کسى است که مذاکره احادیث ما بکند و ما را یاد کند.
از حضرت امام محمد باقر علیه السّلام منقول است که : بدیدن یکدیگر بروید در خانه هاى خود که باین زنده میماند دین ما، خدا رحمت کند کسى را که مذهب ما را زنده بدارد.
از حضرت رسول صلّى اللّه علیه وآله وسلّم منقول است که : خوشا حال آنها که دوستى میکنند با یکدیگر براى خدا بدرستیکه حق تعالى در بهشت عمودى خلق کرده است ، از یاقوت سرخ و برآن عمود هفتاد هزار قصر است ، در هر قصرى هفتاد هزار غرفه است ، که خدا خلق کرده است آنها را براى کسانى که دوستى با یکدیگر کنند، بدیدن یکدیگر روند از براى خدا.
از حضرت صادق علیه السّلام منقول است که : هر که قادر نباشد بما احسانى بکند بصالحان و شیعیان ما احسان کند تا ثواب احسان کردن بما در نامه عملش نوشته شود و هر که قدرت بر دیدن ما نداشته باشد، بدیدن صالحان شیعیان ما برود تا ثواب دیدن ما بر او نوشته شود.
در حدیث معتبر منقول است از حضرت صادق علیه السّلام که هر که عیادت کند برادر مسلمان بیمارى را در آن روز هفتاد هزار ملک بر او صلوات بفرستند، اگر صبح باشد تا شام و اگر شام باشد تا صبح .
در حدیث دیگر فرمود که هر که بیمارى را عیادت کند، هفتادر هزار ملک او رامشایعت کنند و براى او استغفار کنند، تا بخانه خود برگردد.
از حضرت امام محمد باقر علیه السّلام منقول است که : هر که مؤ منى را عیادت کند، در رحمت الهى فرو رود پس چون نزد او بنشیند، رحمت باو احاطه کند، پس چون برگردد حق تعالى هفتاد هزار ملک را باو موکل گرداند، و از براى او طلب آمرزش کنند، بر اوترحم کنند، گویند خوشا حال تو و گوارا باد بهشت از براى تو تا روز دیگر اینوقت و باو عطا فرماید زاویه در بهشت که سواره در آن چهل سال بتازد.
از حضرت صادق علیه السّلام منقول است که : هر مؤ منى که مومنى را در بیمارى عیادت کند، از براى خدا حق تعالى باو موکل سازد ملکى را که در قبر او را عیادت کند و براى او استغفار کند، تا روز قیامت .
در حدیث دیگر فرمود که هر که عیادت کند بیمارى را حق تعالى موکل سازد باو هفتاد هزار ملک را که همیشه بخانه او آیند، و در آن خانه تسبیح و تکبیر و تهلیل و تقدیس الهى گویند، تا روز قیامت و نصف ثواب ایشان از براى او باشد.
در حدیث دیگر فرمود سزاوار است کسیکه بیمار شود، برادران مؤ من را اعلام کند که بعیادت او بیایند، که آنها ثواب ببرند و او ثواب بیابد بخبر کردن آنها که اگر چنین کند، ده حسنه براى او نوشته شود، و ده گناه از او محو شود و ده درجه براى او بلند شود.
در حدیث صحیح از حضرت امام موسى منقول است که : چون کسى بیمار شود مردم را رخصت دهد که بعیادت او بیایند بدرستى که هیچ کس نیست مگر آنکه او را دعاى مستجابى هست .
از حضرت صادق منقول است : کسیکه بعیادت برادر مؤ من برود از بیمار براى خود طلب دعا کند، که دعاى او مانند دعاى ملائکه است .
از حضرت صادق علیه السم منقول است که : در دردچشم عیادت نمیباشد و در اول بیمارى سه روز متوالى او را باید دید بعد از آن یک روز نه یک روز پس چون بیمارى بسیار بطول بکشد، او را با عیالش میباید گذاشت ، عیادت نمیباید کرد.
در حدیث دیگر فرمود که : چون بدیدن بیمار روید سیبى یا بهى یا ترنجى یا بوى خوشى یا عودى با خود ببرید، که بیمار بآن استراحت مییابد.
در حدیث دیگر فرمود که از تمامى عیادت آنستکه دست بر ذراع بیمار بگذارى در وقت دعا کردن وزود بر خیزى که عیادت احمقان دشوارتر است بر بیمار از درد او.
از حضرت امیرالمؤ منین علیه السّلام منقول است که : از عیادت کنندگان ، کسى ثوابش بیشتر است که زودتر بر خیزد، مگر آنکه بیمار نشستن او را خواهد و از او سؤ ال کند که بنشیند

نوشتن دیدگاه