بسم اللّه الرحمن الرحیم
اَلْحَمدُلِلّهِ الَّذى حَلّى اَنْبیائَهُ الْمُرْسَلینَ بِاءَحْسَنِ حِلْیَةِ الْمُتَّقینَ وَبَعَثَ نُخْبَةَ اءَصْفِیائِهِ مُحَمَّدا (صلّى اللّه علیه وآله وسلّم ) لِتَتْمیم مَکارِمِ اَخْلاقِ الْمُؤْمِنینَ وَ اَکْمَلَ فى اَوْصِیائِهِ الْمُنْتَجَبینَ اَفْضَلَ خِصال النَبیّینَ فَصَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِ وَ عَلَیْهِمْ عَدَدَ اَنْفاسِ الْمُسَبّحینَ مِنَ الْملائِکَةِ وَالناسِ اَجْمَعینَ وَلَعْنَةُ اللّهِ عَلى اَعْدائِهِم مِلاءَ السَّمواتِ وَالاَْرَضینِ.
اما بعد چنین گوید احقرتراب اقدام مؤ منین و خادم طلبه علوم ائمه طاهرین محمد باقر بن محمد تقى حَشَرَهُ اللّه مَعَ مَوالیهِ الْمطهَرینَ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِم اجْمَعین که چون عمده امتیاز بنى نوع انسان از سایر انواع حیوان بتخلق باخلاق حسنه و تَزَیُّن بآداب مستحسنه است و بمقتضاى حدیث شریف نبوى صلوات اللّه علیه وآله : بُعِثْتُ لاُِتَمِمَ مَکارِمَ الاَْخْلا ق تمامى آداب پسندیده و جمیع اخلاق حمیده در شرع انور و دین اطهر آنحضرت ظاهر و مبین گردیده و چون مختصرى از مکارم اخلاق در کتاب عین الحیوة بیان شده بود جمعى از سالکان مسالک سعادت و ناهجان مناهج متابعت اهل بیت رسالت علیهم السلام از این ذرّه حقیر التماس نمودند که رساله دربیان محاسن آداب که از طریقه مستقیمه ائمه طاهرین صلوات اللّه علیهم باسانید معتبره باین قلیل البضاعة رسیده باشد، بروجه اختصار تحریر نماید و بجهت عمومِ نفع ، نسبت باهل ابن دیار مضامین اخبار را در لباس لغت فارسى قریب الفهم بجلوه در آورد. لهذا با ضیق مجال و کثرت اشتغال رعایت حقوق اخوت ایمانى را لازم دانسته و از مقتضاى حدیث الدّالُّ عَلَى الْخَیرِ کَفاعِلِهِ امیدوار گردیده اجابت ملتمس ایشان نموده و برچهارده باب و خاتمه مرتب گردانید.
باب اول در آداب لباس پوشیدن .
باب دوم در آداب حلى و زیورپوشیدن و سرمه کشیدن و در آینه نظر کردن و خضاب کردن .
باب سوم در آداب خوردن و آشامیدن .
باب چهارم در فضیلت تزویج و آداب مجامعت ومعاشرت زنان و کیفیت تربیت فرزندان و معاشرت ایشان .
باب پنجم در آداب مسواک کردن وناخن وشارب گرفتن و سرتراشیدن و شانه کردن و امثال اینها.
باب ششم در آداب بوى خوش استعمال کردن و گل خوش بوئیدن و روغن مالیدن .
باب هفتم در آداب حمام رفتن ودارو کشیدن و امثال آن .
باب هشتم در آداب خواب رفتن و بیدار شدن و بیت الخلا رفتن .
باب نهم در آداب حجامت و تنقیه و ذکر بعضى از ادعیه و احراز و خواص بعضى از ادویه و معالجه بعضى از امراض .
باب دهم در آداب معاشرت مؤ منان و حقوق و اصناف ایشان .
باب یازدهم درآداب مجالس وسلام و عطسه و مصافحه و معانقه و امثال اینها.
باب دوازدهم درآداب خانه داخل شدن و بیرون رفتن .
باب سیزدهم در آداب سوار شدن و راه رفتن و بازار رفتن و تجارت و زراعت نمودن و چهار پایان نگاه داشتن .
باب چهاردهم در آداب سفر کردن .
خاتمه دربیان بعضى از فواید متفرقه و هریک از ابواب را بردوازده فصل مشتمل ساخت و بکتاب حلیة المتقین مسمى گردانید ماءمول از ناظران در این رساله شافیه و عاملان باین عجاله وافیه آنکه این مجرم خطاپیشه رابدعاى مغفرت واستدعاى رحمت یاد نمایند و برخطاى لفظ و معنى این معترف بعجز و قصور را مؤ اخذه ننمایند واللّه الموفق والمعین .

نوشتن دیدگاه