مقاله ها

الباب الحادى و الاربعون دعاء الملائكة لزوار الحسين عليه السلام
متن:
حدثنى محمد بن جعفر الرزاز الكوفى، عن خاله محمد بن الحسين بن ابى الخطاب، عن موسى بن سعدان، عن عبد الله بن القاسم، عن عمروبن ابان الكلبى، عن ابان بن تغلب قال: قال ابو عبد الله عليه السلام: اربعة آلاف ملك عند قبر الحسين عليه السلام شعث غبر يبكونه الى يوم القيامة، رئيسهم ملك عند قبر الحسين عليه السلام شعث غبر يبكونه الى يوم القيامة، رئيسهم ملك يقال له: منصور، و يا يزوره زائر الا استقبلوه، و لا يودعه مودع الا شيعوه، و لا يمرض الا عادوه، و لا يموت الا صلوا عليه (و) على جنازته، و استغفروا له بعد موته.
باب چهل و يكم دعاء فرشتگان در حق زائرين قبر امام حسين عليه السلام
ترجمه:
(حديث اول)
محمد بن جعفر رزاز كوفى از دائى خود محمد بن الحسين بن ابى الخطاب، از موسى بن سعدون، از عبد الله بن قاسم از عمر بن ابان الكلبى، از ابان بن تغلب نقل كرده كه وى گفت:
امام صادق عليه السلام فرمودند:
چهار هزار فرشته در اطراف قبر حضرت حسين بن على عليه السلام بوده كه جملگى ژوليده و گرفته و حزين مى باشند و تا روز قيامت بر آن جناب مى گريند، رئيس ايشان فرشته اى است كه به او منصور گفته مى شود، هيچ زائرى به زيارت آن حضرت نمى رود مگر آنكه اين فرشتگان با استقبالش مى روند و هيچ وداع كننده اى با قبر آن حضرت وداع نكرده مگر آن كه اين فرشتگان مشايعتش مى كنند و مريض نمى شود مگر آنكه عبادتش كرده و نمى ميرد مگر آنكه ايشان بر جنازه اش نماز خوانده و از خدا طلب آمرزش برايش مى كنند.
متن:
و حدثنى ابى رحمه الله و محمد بن الحسن؛ و على بن الحسين، عن سعد بن عبد الله، عن احمد بن عيسى، عن على بن الحكم، عن على بن ابى حمزة، عن ابى بصير، عن ابى عبد الله عليه السلام قال: و كل الله تبارك و تعالى با لحسين عليه السلام سبعين الف ملك يصلون عليه كل يوم شعثا غبرا، و يدعون لمن زاره و يقولون: يا رب هولاء زوار الحسين عليه السلام: افعل بهم و افعل بهم كذا و كذا.
ترجمه:
(حديث دوم)
پدرم و محمد بن الحسن و على بن الحسين، از سعد بن عبد الله، از احمد بن محمد بن عيسى، از على بن الحكم، از على بن ابى حمزه، از ابى بصير، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام نقل كرده كه آن حضرت فرمودند:
خداوند متعال هفتاد هزار فرشته را بر قبر حضرت امام حسين عليه السلام موكل ساخته كه همگى ژوليده و غمگين بوده و هر روز بر آن حضرت صلوات فرستاده و زائرينش را دعاء كرده و مى گويند:
پروردگارا، اين جماعت زائرين حسين عليه السلام هستند با ايشان چنين نما.
متن:
حدثنى حكيم بن داود، عن سلمة، عن موسى بن عمر، عن حسان البصرى، عن معاوية بن وهب، عن ابى عبد الله عليه السلام قال: لا تدع زيارة الحسين عليه السلام اما تحب ان تكون فيمن تدعو له الملائكة.
ترجمه:
(حديث سوم)
حكيم بن داود از سلمه، از موسى بن عمر، از حسان بصرى، از معاوية بن وهب، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام نقل كرده كه آن جناب فرمودند:
زيارت حضرت امام حسين عليه السلام را ترك مكن، آيا دوست ندارى در زمره كسانى باشى كه فرشتگان براى آنها دعاء مى كنند.
متن:
حدثنى محمد بن الحسن بن احمد بن الوليد، عن محمد بن الحسن الصفار، عن احمد بن محمد بن عيسى، عن على بن الحكم، عن على بن ابى حمزة، عن ابى بصير، عن ابى عبد الله عليه السلام قال: و كل الله تعالى بقبر الحسين عليه السلام سبعين الف ملك يصلون عليه كل يوم شعثا غبرا من يوم قتل الى ما شاء الله يعنى بذلك قيام القائم عليه السلام و يدعون لمن زاره و يقولون: يا رب هولاء زوار الحسين عليه السلام افعل بهم افعل بهم.
ترجمه:
(حديث چهارم)
محمد بن حسن بن احمد بن وليد، از محمد بن حسن صفار، از احمد بن محمد بن عيسى از على بن حكم، از على بن ابى حمزه، از ابى بصير، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام نقل كرده كه آن جناب فرمودند:
خداوند متعال هفتاد هزار فرشته را بر قبر حضرت حسين بن على عليه السلام موكل ساخته كه هر روز بر او صلوات فرستاده و از روزى كه آن حضرت شهيد شدند تا زمانى كه خدا مى خواهد يعنى زمان قيام قائم عليه السلام ايشان ژوليده و غمگين مى باشند، براى زائرين حضرت دعاء كرده و مى گويند:
پروردگارا، ايشان زائرين حسين عليه السلام بوده با ايشان چنين و چنان نما.
متن:
حدثنى الحسين بن محمد بن عامر، عن احمد بن اسحاق بن سعد، عن سعدان بن مسلم، عن عمر بن ابان، عن ابان بن تغلب، عن ابى عبد الله عليه السلام قال: كانى بالقائم عليه السلام على نجف الكوفة و قد لبس درع رسول الله صلى الله عليه و آله فينتفض هو بها فتستدير عليه، فيغشيها بحداجة من استبرق، و يركب فرسا ادهم بين عينيه شمراخ فينتفض به انتفاضة لا يبقى اهل بلد الا و هم يرون انه معهم فى بلادهم، فينتشر راية رسول الله صلى الله عليه و آله، عمودها من عمود العرش، و سائرها من نصر الله، لا يهوى بها الى شى ء ابدا الا اهلكه الله، فاذا هزها لم يبق مومن الا صار قلبه كزبر الحديد، و يعطى المومن قوة اربعين رجلا، و لا يبقى مومن ميت الا دخلت عليه تلك الفرحة فى قبره، و ذلك حين يتزاورون فى قبورهم، و يتباشرون بقيام القائم، فينحط عليه ثلاث عشر آلاف ملك و ثلاث مائه و ثلاث عشر ملكا، قلت: كل هولاء الملائكة؟ قال: نعم؛ الذين كانوا مع نوح فى السفينة، و الذين كانوا مع ابراهيم حين القى فى النار، والذين كانوا مع موسى حين فلق البحر لبنى اسرائيل، والذين كانوا مع عيسى حين رفعه الله اليه، و اربعة آلاف ملك مع النبى صلى الله عليه و آله مسومين، و الف مردفين، و ثلاثمائة و ثلاثة عشر ملائكة بدريين، و اربعة آلاف ملك هبطوا يريدون القتال مع الحسين عليه السلام، فلم يوذن لهم فى القتال فهم عند قبره شعث غبر يبكونه الى يوم القيامة، و رئيسهم ملك يقال له: منصور، فلا يزوره زائرا الا استقبلوه، و لا يودعه مودع الا شيعوه، و لا يمرض مريض الا عادوه، و لا يموت ميت الا صلوا على جنازته، و استغفروا له بعد موته،
و كل هولاء فى الارض ينتظرون قيام القائم عليه السلام الى وقت خروجه صلوات الله عليه.
ترجمه:
(حديث پنجم)
حسين بن محمد بن عامر، از احمد بن اسحاق بن سعد، از سعدان بن مسلم، از عمر بن ابان، از ابان بن تغلب، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام نقل كرده كه آن حضرت فرمودند:
گويا مى بينم حضرت قائم عليه السلام را كه بر بلندى شهر كوفه بوده و زره رسول الله صلى الله عليه و آله را به تن نموده، پس زرع را به تن خود حركت داده تا بر بدن احاطه كرده و آنرا بپوشاند، آن حضرت در زير هودجى از استبرق قرار داشته و بر اسبى خاكسترى كه بين دو چشمانش سفيدى مى باشد سوار مى باشند، پس اسب حركتى به خود داده و اهل هر شهرى مى بينند كه راكب و مركب با ايشان در شهرشان مى باشد و بدين ترتيب پرچم رسول خدا صلى الله عليه و آله را در تمام بلاد منتشر مى فرمايد، عمود اين پرچم از عمود عرض بوده و بر بقيه آن نقش نصر من الله مى باشد، آن پرچم بر چيزى فرود نمى آيد مگر آنكه حق تعالى آن چيز را نابود مى فرمايد هنگامى كه پرچم به اهتزاز و حركت در مى آيد هيچ مومنى باقى نمى ماند مگر آنكه قلبش همچون آهنى سخت مى باشد، به هر مومنى نيروى چهل مرد داده مى شود و نيز هيچ مومن مرده اى باقى نمى ماند مگر آنكه اين فرح و سرور در قبرش داخل مى شود و اين در وقتى است كه اهل قبور يكديگر را در قبرها زيارت مى كنند و به آنها بشارت به قيام قائم داده مى شود، سيزده ميليون و سيصد و سيزده فرشته بدنبال آن حضرت بانگ بر آوردند.
راوى عرض مى كند: تمام اين جمعيت فرشتگانند؟
حضرت مى فرمايند:
بلى، آنها عبارتند از:
الف: فرشتگانى كه با حضرت نوح عليه السلام در سفينه بودند.
ب: فرشتگانى كه با حضرت ابراهيم عليه السلام بودند وقتى آن حضرت را در آتش انداختند.
ج: فرشتگانى كه با حضرت موسى عليه السلام بودند زمانى كه دريا را براى بنى اسرائيل شكافت.
د: فرشتگانى كه با حضرت عيسى عليه السلام بودند وقتى كه حقتعالى او را از زمين به آسمان برد.
ه: چهار هزار فرشته مسومين (نشانه گذارنده) و هزار فرشته مردفين (بعضى تابع برخى ديگر مى باشند).
و: سيصد و سيزده فرشته كه از آسمان به قصد قتال در ركاب همايون حضرت امام حسين عليه السلام از آسمان نازل شده پس به آنها قتال داده نشد پس كنار قبر آن حضرت با هيئتى ژوليده و حالى حزين و غمگين باقى مانده و از آن روز تا قيامت براى حضرت گريان مى باشند، رئيس ايشان فرشته اى است كه به آن منصور گفته مى شود، زائرى نيست كه به زيارت آن حضرت رود مگر آنكه اين فرشتگان به استقبالش رفته و آن جناب را وداع نمى كند مگر آنكه آنها به مشايعتش رفته و بيمار نشده مگر آنكه ايشان عيادتش مى نمايند و ميتى از دنيا نرفته مگر آنكه بر جنازه اش نماز خوانده و پس از مرگش براى او طلب آمرزش مى كنند و تمام اين فرشتگان در زمين منتظر قيام قائم عليه السلام بوده كه در وقتش خروج فرمايد صلوات الله عليه.
----------------------------------------------------------------------------------------
نام مولف: ابى القاسم جعفر بن محمد بن جعفر بن موسى بن قولويه القمى
نام مترجم: سيد محمد جواد ذهنى تهرانى

نوشتن دیدگاه