آیت الله العظمی حاج آقا تقی قمی (رضوان الله تعالی علیه):
یکی دیگر از وظایف در زمان غیبت لعن بر دشمنان اهل بیت (علیهم السلام) است مخصوصا بنی امیه (لعنة الله علیهم اجمعین). اکنون باید دید لعن بر دشمنان چه ارتباطی با زمان غیبت دارد که جزو وظایف زمان غیبت نیز به شمار آمده است . به این روایت توجه فرمایید.
شخصی خدمت امام صادق علیه السلام عرض نمود : ای پسر رسول خدا ، من از نیروی بدنی عاجزم که شما را یاری نمایم و جز برائت از دشمنانتان و لعن بر آنان قدرتی ندارم ، وضع من چگونه است ؟ امام صادق علیه السلام فرمود : حدیث نمود مرا پدرم از پدرش از جدش از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) که فرمود هر کس توان یاری ما اهل بیت (علیهم السلام) را نداشته باشد و دشمنان ما را در خلوت لعن نماید خداوند صدای وی را به همه عوالم وجود از زمین تا عرش می رساند پس هر گاه شخصی دشمنان ما را لعن نماید و آن را دو برابر نماید ؛ آنگاه گوید : بار الها بر این بنده ات درود فرست که آنچه در توان داشت بکار گرفت و اگر بیش از این قدرت داشت انجام می دادم
ناگهان از جانب خدای متعال ندا می شود که دعای شما را اجابت نمودم و صدای شما را شنیدم و در میان ارواح بر روح او درود فرستادم و او را نزد خود از برگزیدگان و نیکان قرار دادم .
از این حدیث استفاده می شود که خداوند از روی لطفی که به بندگان دارد و آنها نمی توانند با نیروی بدنی امامان را در زمان غیبت یاری نمایند لعن را به جای یاری نمودن قرار داده است تا بدین وسیله بندگان را به رحمت خویش برساند
منبع : مجالس شب‌های شنبه ج٦ ص٥٢
