آری آن حضرت کشته پیمان سقیفه و صحیفه ملعونه بود!! (إذا کتب الکتاب قتل الحسين عليه السّلام)
حـضـرت امـام حسـیـن عليه السّلام کشته پیمان شکنی غدیر بود!!! کشته امامت... کشته ولایت...
وقتی فرمود: به چه جرمی مرا می کشید؟! همگی یک صدا گفتند: بُغضاً لأبیك!! به جهت بغض و دشمنی ما با پدرت...
حضرت زینب سلام الله علیها نیز پس از واقعه کربلا در چهارمین خطبه خود فرمودند: به‌ فدای‌ آن‌ کسی‌ که‌ سپاهش‌ روز دوشنبه‌ غارت‌ شد... بِابی‌ مَن‌ْ اَضْحی‌ عَسکَرُه‌ُ فی‌ یَوْم‌ِ الاِثنین‌ نَهبا... (الملهوف 56)
عموم محققان بر این عقیده اند که حضرت زینب سلام الله علیها با این جملات اشاره به واقعه سقیفه و غصب خلافت توسط خلفاء دارند که در روز دوشنبه بود و واقعه کربلا در روز جمعه یا شنبه اتفاق افتاد.
یعنی اگر آن دوشنبه شوم پدید نیامده بود و ولایت اهل بیت علیهم السّلام محقق شده بود، فاجعه کربلا هم پدید نمی آمد. و ثمره سقیفه، فاجعه عاشورا و شهادت سید الشهداءحضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام را در پی‌ داشت.
و خود حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله عليه هم به هنگام شهادت فرمودند: مرا ابوبکر وعمر کشتند.! ...

قتلني فلان و فلان!!
آیا تا به حال فکر کرده اید چرا در زیارت عاشورا بارها بنیان گذاران ظلم و ستم بر اهل بیت علیهم السّلام و غاصبین حقّشان و جایگاه خلافت و امامتشان که همان سقیفه سازان بودند لعنت می شوند؟؟!!
فَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسَّسَتْ اَساسَ الظُّلْمِ
وَالْجَوْرِ عَلَیْكُمْ اَهْلَ الْبَیْتِ ولَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً دَفَعَتْكُمْ عَنْ مَقامِكُمْ وَ اَزالَتْكُمْ عَنْ مَراتِبِكُمُ الَّتى رَتَّبَكُمُ اللَّهُ فیها.
پس خدا لعنت كند امتى كه اساس ظلم و ستم را بر شما اهل بیت رسول بنیاد كردند و خدا لعنت كند امتى را كه شما را از مقام و مرتبه (خلافت) خود منع كردند و رتبه‏ هایى كه خدا مخصوص به شما گردانیده بود، از شما گرفتند.
تا به حال فکر کرده اید در زیارت عاشورا به خدا و اهل بیت علیهم السّلام تقرب می جوییم به وسیله برائت جستن از چه کسانی؟؟!! و چرا؟؟!!
یا اَبا عَبْدِالله، اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلَى اللَّهِ وَ اِلى رَسُولِهِ وَ اِلى اَمیرِالْمُؤْمِنینَ وَ اِلى فاطِمَةَ وَ اِلَى الْحَسَنِ وَ اِلَیْكَ بِمُوالاتِكَ وَ بِاْلبَرائَةِ مِمَّنْ اَسَّسَ اَساسَ ذلِكَ وَ بَنى عَلَیْهِ بُنْیانَهُ وَ جَرى فى ظُلْمِهِ وَ جَوْرِهِ عَلَیْكُمْ وَ عَلى اَشْیاعِكُمْ...
اى اباعبدالله، من به درگاه خدا تقرب جسته و به درگاه رسولش و به نزد حضرت امیرالمؤمنین و فاطمه و حضرت امام حسن و به حضرت تو تقرب می جویم به واسطه محبت و دوستى تو، و برائت و بیزارى از كسانى كه اساس و پایه ظلم و بیداد را بر شما بنا نهادند و از پیروان آنها...
تا به حال فکر کرده اید که چرا قبل از سلام به حضرتش بایدکسانی را که بنیانگذار ظلم به عترت بودند را صد مرتبه لعنت کنیم؟؟!!
اَللَّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِكَ...
پروردگارا تو لعنت فرست بر اوّل ظالمى كه در حقّ محمد و آل پاكش صلوات الله علیهم ظلم و ستم كرد. (اهل سقیفه) و آخرین ظالمى كه از آن ظالم نخستین در ظلم تبعیّت كرد...
و چرا دوباره باز بعد از سلام... لعن مخصوص بر اولی و دومی و...؟؟!!
اَللَّهُمَّ خُصَّ اَنْتَ اَوَّلَ ظالِمٍ بِاللَّعْنِ مِنّى وَابْدَأْ بِهِ اَوَّلاً ثُمَّ الثَّانِىَ وَالثَّالِثَ والرَّابِعَ...
پروردگارا تو لعنت مرا مخصوص گردان به اولین شخص ظالم و اول در حقّ اولین ظالم (ابوبکر) و آنگاه در حق دومین (عمر) و سومین (عثمان) و چهارمین (معاويه)... لعنةُ الله عليهم أجمعين

چرا؟؟!!...
زیرا که توطئه سقيفه، تلاشی از سوى شکست خوردگان در جبهه ‏هاى بدر و احد و حنين بود، تا دوباره به سيادت جاهلی خود برسند و سفيانيان کوشيدند انتقام کشته‏ هاى خود را از آل پيامبر صلى الله عليه وآله از طريق سلطه يافتن بر خلافت و تارومار کردن بنى‏ هاشم و عترت رسول بگيرند. طرح شورا و بيعت ساختگی سقيفه، ظاهری فريبنده براى إعمال آن سياست بود. و می خواستند همان شعری را که یزید لعنه الله بر سر طشت طلا خواند،  در همان سقیفه بعد از اینکه رسول خدا صلی الله علیه وآله را کشتند، بخوانند و بساط اسلام را به طور کلی جمع کنند!!
لَعِبَتْ هاشِمُ بِالْمُلْکِ فَلاَ\ خَبَرٌ جاءَ وَ لاَ وَحْىٌ نَزَلْ
فرزندان هاشم (رسول خدا صلی الله علیه وآله) با سلطنت بازى کردند، و در واقع نه خبرى (از سوی خدا) آمده بود و نه وحیى نازل شده!

به قول نيّر تبريزی:
کانکه طرح بيعت شورا فکند/ خود همانجا طرح عاشورا فکند
چرخ در يثرب رها کرد از کمان/ تير کاندر نينوا شد بر نشان

به راستی تيری را که عمر سعد لعنة الله عليهما صبح عاشورا به ‏سوى اردوی حسينی رها می کند و تيری را که حرمله لعنة الله عليه بر سینه حضرت أبی عبدالله عليه السّلام می زند و خون ریزان مثل ناودان می شود و بر گلوی حضرت على اصغر عليه السلام می ‏زند و گوش تا گوش می درد و... تيری است که در سقيفه رها شد و بر قلب پيامبر نشست! و آتشی که به خیام او زدند از جنس شعله های همان هیزم هایی بود که پشت در خانه مادرشان جمع کردند!
هرچه شد بین در و دیوار شد!
ریشه سر نیزه ها مسمار شد!
و سیلی ها از جنس همان سیلی... و کشتن شش ماهه از آنجا باب شد...
کشته شد محسن و آنان که تماشا کردند!
سند تیر به اصغر زدن امضا کردند!
و غل و زنجيرها و طناب ها از جنس همان ریسمانی بود که دست خدا را با آن بستند!! و...

چه خوب و عميق دريافته و سروده است محقق اصفهانی (کمپانی):
فما رَماه اِذْ رَماهُ حَرمَله/و انَما رَماهُ مَن مَهَّدَ له
آنگاه که حرمله لعنةُ الله علیه (در کربلا) تیر انداخت، این حرمله نبود که تیر می انداخت. بلکه کسی که زمینه ساز این حادثه بود، تیراندازی کرد.
یعنی اگر واقعیتش را بخواهید این حرمله نبود که به سوی عزیزان پیامبر خدا تیر می انداخت و آنان را به خاک و خون می کشید، بلکه این تیر، سالهاست که از کمانی دیگر (از سقیفه) و با ضرب شصت ظالمی دیگر در حرکت است و به دنبال هدف خود می گردد. این تیر، ۵۰ سال است که جاده کربلا را درنوردیده است و امروز می خواهد به هدف بنشیند.

سَهمٌ اَتي مِن جانب السقيفة/و قَوسُه عَلي يَدِ الخليفة
تیری از سوی سقیفه آمد که کمانش به دست خلیفه (در سقیفه) بود!

و ما اصاب سَهْمُهُ نَحرَالصّبي/بَل کَبدَ الدينِ و مُهجة النَبي
تیر او نه بر گلوی کودک، بلکه بر دل دین و قلب پیامبر نشست.!

حقیقتاً بهتر از این نمی شود این صحنه معادله گونه تاریخ را حل کرد و واکاوی نمود.
به حق که اگر واقعه شوم سقیفه که اصل و ریشه و اساس همه بدیها تا به قیامت شد،نبود؛اگر ابوبکر و عمر نبودند، هرگز جنایتهای بعدی که اوج آن در عاشورا بود، پیش نمی آمد و مسیر تاریخ اسلام به گونه دیگری رقم می خورد.

و در یک کلام:
همان هايى كه از حيدر بريدند/ حسين ابن على را سر بريدند!
عجباً لحلم الله، لا حول ولا قوة إلا بالله؛ ألا لعنةُ الله على القوم الظالمين و سیعلم الذين ظلموا آل محمّد علیهم السّلام أي منقلب ینقلبون

نوشتن دیدگاه