پاسخ به شبهه :
1- نامگذاری به نام ابوبکر : ابوبكر كنيه فرزند حضرت علی (عليه السلام) بوده و انتخاب كنيه برای افراد در انحصار پدر فرزند نمی باشد؛ بلكه خود شخص با توجه به وقايعی كه در زندگی اش اتفاق می افتاد كنيه اش را انتخاب می كند. بنابر قولی، نام اين فرزند را اميرمؤمنان (عليه السلام) عبد اللّه گذارد كه از شهدای كربلا و سنّش نیز 25 سال بوده است و در ضمن انتقادات تندی هم به خلفا داشته است.
(الاصفهانی، أبو الفرج علی بن الحسين، مقاتل الطالبيين، ج 1، ص 22)
2- نامگذاری به نام عمر : ذَهَبی یکی از بزرگان و امامان اهل سنت درباره این فرزند امیرالمؤمنین (علیه السلام) در کتاب سير اعلام النبلاء ج۴ ص۱۳۴ می نويسد:
او در زمان عمر متولد شد و عمر، نام خودش را برای وی انتخاب كرد!
همچنین ابن حجر یکی دیگر از امامان اهل سنت در كتاب الاصابة ج۴ ص۵۸۷، باب «ذكر من اسمه عمر»، بيست و يك نفر از صحابه را نام می برد كه اسمشان عمر بوده است.
آيا اين نامگذاری ها همه به خاطر علاقه به خليفه دوم بوده است؟!
با توجه به آن چه كه در صحيح مسلم -که از نظر اهل سنت بعد از قرآن صحیح ‌ترین کتاب است- از قول عمر بن خطاب آمده است، نظر حضرت اميرالمؤمنین (عليه السلام) نسبت به ابوبكر و عمر اين بود كه آنان دروغ گو، گنهكار، فريبكار و خائن بوده اند.
(صحيح مسلم، ج 3، ص 1378، ح 1757، كِتَاب الْجِهَادِ وَالسِّيَرِ)

3- نامگذاری به نام عثمان : نامگذاری به عثمان، نه به جهت همنامی با خليفه سوم و يا علاقه به او است؛ بلكه همان گونه كه امام (عليه السلام) فرموده، به خاطر علاقه به عثمان بن مظعون اين نام را انتخاب كرده است.
( مقاتل الطالبيين، ج 1، ص 23)
ثانياً ابن حجر عسقلانی بيست و شش نفر از صحابه را ذكر می كند كه نامشان عثمان بوده است، آيا می شود گفت همه اين نامگذاری ها به خاطر عثمان بوده است؟

(الاصابة، ج 4، ص 447)

4- اهل تسنن (عُمَری‌ ها) ادعا می كنند كه اين نامگذاری ها همگی به خاطر روابط خوب امام علی (عليه السلام) با خلفا بوده است. اگر چنين است، چرا خلفا نام حسن و حسين را كه فرزندان رسول خدا(صلی الله عليه و آله) نيز بوده اند، برای فرزندان خويش انتخاب نكرده اند؟

آيا دوستی می تواند يك طرفه باشد؟

5- اگر نامگذاری به خاطر ابراز محبت به شخصيت ها بود، چرا خليفه دوم به سراسر ممالك اسلامی بخشنامه كرد كه كسی حق ندارد فرزندش را به نام رسول خدا (صلی الله عليه و آله) نامگذاری كند؟

(عمدة القاری فی شرح صحيح البخاری، ج 15، ص 39)

نوشتن دیدگاه