در نظام دنيا بر خلاف  نظام آخرت، سرنوشت افراد تا حدودی‌مشترك است؛ يعنی‌ زندگی‌دنيا اجتماعی است و در زندگی اجتماعی وحدت و هم بستگی حكم فرماست؛ كارهای‌خوب نيكوكاران در سعادت ديگران موثر است اعمال بد بدكاران نيز بر جامعه اثر می گذارد و به همين دليل، مسئوليت ها  مشترك است.
افراد يك جامعه مانند اعضاء و جوارح بدن هستند كه اختلال در كار يكی از آنها موجب زوال سلامت اعضای ديگری می شود.
رسول اكرم تاثير گناه فرد بر جامعه را با مثالی بيان می فرمايد:
گروهی سوار كشتی‌ بودند و كشتی در دريا حركت می كرد يكی از مسافران در جايی كه نشسته بود مشغول سوراخ كردن كشتی شد.
ديگران به عذر اين كه جايگاه شخصی خودش را سوراخ می كند متعرض او نشدند وكشتی غرق شد، ولی اگر مانع كار او می شدند هم خود جان به سلامت می برد وهم او را نجات می دادند.
از جمله گناهانی كه تاثير بسيار ويرانگری بر جامعه اسلامی دارد « زنا » می باشد كه در شريعت اسلام آن را جزء گناهان كبيره شمردند.
وبرای كبيره بودنش به آيه 168 از سوره فرقان متمسك شده كه می فرمايد:
از جمله صفات بندگان خدا آن است كه نپرستند و نخوانند با خدای به حق ، خدای ديگری را (يعنی مشرك نباشد ) وآن نفسی كه خدا كشتنش را حرام فرموده نكشند وزنا نكنند، وكسی كه اينها را به جا آورد ( شرك ، قتل ، زنا ) برسد و ببيند جزای خود را كه شكنجه اش در روز قيامت دو چندان است و هميشه به خواری در آتش است.
ونيز می فرمايد:
« ونزديك زنا مشويد وگرد آن نگرديد وبه درستی كه آن خصلتی‌ زشت و كاری فجيع وبد راهی است.
تعريف زنا
زنا؛ يعنی آميزش ميان دو جنس مخالف است ، بی آنكه رابطه ازدواج قانونی ميان آنها وجود داشته باشد.
پيشينه تاريخی‌زنا
اين عمل نه تنها در همه اديان الهی ، كه در قوانين بشری در طول تاريخ نيز ممنوع بوده ومعمولا كيفر سختی برای مرتكبان آن پيش بينی شده است.
كيفر زنا در تورات
در تورات زنا از جرائم قبيح به شمار آمده است ؛ به گونه ای كه كيفر زنا با زن شوهردار ، اعدام است . در سفر لويان ، فصل 20 آيه چنين آمده است:
كسی كه با زنان غير، يعنی با زن همسايه خود زنا كند، البته زانی و زانيه كشته م‍ی شود.
افزون  بر آن زنا با دختر كاهن و  زنا با محارم ، مجازات شديد تری‌مانند سوزاندن درآتش داشت . وسنگسار شدن ، كيفر زنا با دختر ی بود كه نامزد داشت .
و هر گاه كسي با دختر باكره ای كه نامزد ديگری نبود زنا می كرد بايد پنجاه مثقال نقره به پدر دختر می پرداخت و بايد باوی ازدواج كرد و حق نداشت او را تا پايان عمر طلاق دهد .
كيفر زنا درآموزه های زرتشت
درآموزه های زرتشت ، زنا  به شدت نكوهش شده است و كيفری هم چون اعدام را به همراه دارد .
دربند 65-61از باب « وندايد» چنين آمده است :
زرتشت ازاهورومزدا پرسيد : كيست كه تو رابه تلخ ترين اندوه دچار كند ؟‌ كيست كه تو را به تلخ ترين درد، دردمند می كند ؟‌!
اهورومزدا پاسخ داد : ای سپتيمان زرتشت ، چنين كسي « جهی » است كه به روسپی گری در پس آشون و ناآشون مزداپرست و ديو پرست و نيكوكار می رود .
نگاه او يك سوم از سيلاب های روان كوهستان را می خشكاند نگاه او يك سوم از انديشه نيك گفتار نيك و كردار نيك و يك سوم از گياهان رويان زرين فام را می پژمراند نگاه او يك سوم از رستنی هايی را كه پوشش زمين است می ميراند نزديك شدن به او يك سوم از نيرومندی و توان آشون مرد را می كاهد
ا‌ی سپتيمان زرتشت به راستی من ـ اهورومزدا ـ می گويم چنين آفريدگاری بيش از ماران سياه بيش از گرگان زوزه كش بيش از ما دو كه به گله گرگی كه به گله شبيخون زند سزوار كشتن است »‌
كيفر زنا در آموزها ی بودا
در آموزه های بودا نيز بر آثار زيان بار زنا تأ‌ كيد شد ه است ؛ چنان كه درآيه 246 از سوره آلودگی ها چنين آمده است :‌
آن كس كه زندگانی را ويران می كند ، دروغ می گويد ، آن چه را كه دراين جهان ره او نداده می گيرد ، به سوی همسر ديگری می رود ، آن كس كه خود را به می خواری می سپارد او دراين جهان نيز ريشه خويش را بر می كند
كيفر زنا از ديدگاه افلاطون
افلاطون ضمن تقبيح  زنا بر اين باور بود كه قانون گذار بايد محروميت ها ی شديد ی را برای مرتكبان اين جرم پيش بينی كند وی می گويد :
مردی كه با ‍زنی جز زن قانونی خود رابطه جنس‍ی بر قرار كند و اين رابطه از نظر همه مردان و زنا ن شهر پنهان نماند از همه امتيازاتی كه درشهر متداول است بی نصيب خواهد ماند ؛ زيرا چنان مرد ی درشهر بيگانه ای بيش نخواهد بود .
كيفر زنا از ديدگاه ارسطو
او نيز بر لزوم به كيفر رساندن زنا كار تأ كيد دارد و می گويد :
پس از زناشويی ، ارتباط با زن يا مرد ديگری جز آن مرد يا زنی كه همسر آدمی‌است كاری نكوهيد و زشت است و زنا كار بايد به تناسب با نوع جرم به مجازات برسد .
كيفر زنا در دوره  جاهليت
در جاهليت زنای آشكار را حرام ، ولی زنای پنهان را روا می دانستند
بر اساس گفته مورخان زنا برای مران ننگ و عار به شمار نمی آ مد . مردان اين عمل زشت را آشكارا انجام می دادند  و آن را برای خود افتخار می دانستند ، ولی زنای زنان شوهردار هم كاری‌زشت و هم دارای كيفر به شمار می آمد .
زن شوهر دار اگر بودن آگاهی شوهرش اين جرم را انجام می داد به مرگ محكوم می شد و گاه خويشاوندان زنی كه باوی زنا شده بود مرد زناكار را آزار و اذيت می كردند .
برخی از مورخان اين احتمال را كه كيفر درسنگسار شدن » برای زنا كار در دوره جاهليت هم رايج بوده و اسلام آن را تأ ييد كرده است بعيد نشمرده اند .
از پاره ای روايات نيز استفاده می شود كه زن زنا كار را برای هميشه درخانه ای حبس می كردند و تا هنگام مرگ نان و خوراكی در اختيار او می گذاشتند ولی مرد زنا كار را از مجالس خود طرد و شماتت و اذيت و سرزنش می كردند .
بد ترين راه دفع شهوت : در كتاب بلاهای اجتماعی درشرح اين آيه شريفه 34 از سوره اسراء (17) چنين می نگارد :
يعنی گرد زنا نرويد زيرا اين كار يك كردار پليد و راه گمراه كنند ه ای است شايد دقيقترين تعبيری كه درقرآن مجيد از زنا شد ه همين جمله «‌ ساء سبيلا » باشد زيرا اين جمله ای است كه اساسی ترين منطق اسلام را دربارۀ‌ مخالفت و مبارزۀ با فحشاء روشن می كند اين جمله می گويد :‌عمل شنيع زنا يك راه طبيعی و خالی از خطر برای اطفاء شهوات نيست . جامعه ای كه شهوت خود را از طريق زنا اشباع می كند در يك جادۀ‌ ناهموار و خطر ناكی افتاده كه عاقبت آن دوری از مقصد و افتادن در پرتگاههای هولناك است نيروی خدا دادی شهوت برای ابقاء نسل انسانی و ايجاد يك سلسله هيجانات روحی و عاطفی درمرد و زن است  كه اين هيجانات ضامن تشكيل كانون خانواده و اطفاء شهوت از يك طريق محدود و قانونی است اما ارتكاب زنانه تنها اجتماع را به مقصد ابقاء نسل نزديك  نمی كند بلكه اجتماع رادرهزاران درۀ‌مخوف پرت می كند كه دهها ميليون بيماران مقاربتی و ميلياردها دلار بودجه معالجۀ آنها و ميليونها كودكان بی سرپرست تنها گوشه ای از اين پرتگاه را نشان می دهد . ( بلاهای اجتماعی ص 143)
و درصفحه 131 چنين می نگارد :
هزاران مفاسد مختلفی كه از توسعه فحشاء و روابط نا مشروع به وجود آمده راستی آن چنان حيرت انگيز و ناراحت كننده است كه نسبت دادن آن به بشر قرن بيستم بی شباهت به تناقض نيست .
آدم فكر می كند بشری كه دل ذره ها را با هزاران زحمت می شكافد تا از نيروی دورن آن بهره مند شود چرا نيروهای خدادادی خود را در كثيف ترين وضعی به انواع فحشاء تباه می كند و در حالی كه يك طرف قوای طبيعت را به كمك خود می طلتد از طرفی عوامل نيستی و اضحلال خود را فراهم می سازد .
آثار دنيوی و اخروی زنا :
امام باقر ( عليه السلام ) فرمود : زنا شش اثر دارد : سه اثر دردنيا ، سه اثر درآخرت ، اما آثار دنيويۀ زنا آبرورا می برد ، رزق را كم می كند ، و مرگ و نيستی را نزديك می نمايد اما آثار آخرويۀ آن پس غصب پروردگار و سختی حساب و دخول در آتش و جاودان ماندن آن را ايجاب می نمايد عذاب برزخی‌زنا كار
و نيز فرمود : كسی كه به زن مسلمانی يا يهود ی يا نصرانی يا مجوس‍ی  آزاد يا كنيز زنا كند پس توبه نكند و با اصرار به اين گناه از دنيا برود خداوند درقبرش سيصد درعذاب را باز می فرمايد كه از هر درمارها و عقربها واقعی هائی از آتش بيرون می آيند پس می فرمايد : تا روز قيامت می سوزد .
و چون از قبرش بيرون شود از بوی گندش مردم اذيت می شوند پس به اين بوی زننده شناخته می شود و دانسته می گردد كه زنا كار است تا اينكه امر كرد ه می شود او را به آتش برند زينهار به دوستی كه خداوند محرمات را حرام فرمود و حدودی را تعيين فرمود ه پس هيچ كس از خداوند غيرتمندتر نيست و از غيرت الهيه است كه فواحش را حرام فرمود
همه ، زنا كاران را درمحشر لعنت می كنند :
حضرت اميرالمؤمنين ( عليه السلام )‌فرمود: درروز قيامت به امر خدا بوی گندی وزيده می شود كه تمام اهل محشر ناراحت می شوند تا اينكه نفس كشيدن بر آنها مشكل می گردد ،  پس منادی ندا می دهد آيا می دانيد اين بوی گند چيست ؟‌ گويند نمی دانيم و سخت ناراحتمان كرده پس گفته می شود : اين بوی عورت زنا كاران است كه بدون توبه از دنيا رفته اند پس آنها را لعنت كرده پس نمی ماند درمحشر كسي مگر اينكه آنها را نفرين می كند و می گويد : خدايا زناكاران را لعنت فرما .
زنا مرگ ناگهانی و فقر می آورد : حضرت رسول ( ص)‌فرمود : « هر گاه پس از من زنا زياد شود مرگ ناگهانی زياد خواهد شد .
و فرمود : كه زنا مورث فقر است و آباد يها را ويران خواهد نمود .
فساد نسبت و تربيت طفل
و درمكتوب حضرت صادق ( عليه السلام ) است : كه خداوند زنا را حرام فرموده برای اينكه سبب فسادها ئی مانند قتل نفس و از بين رفتن نسبها و ترك تربيت اطفال و بهم خوردن ارث می شود .
عوامل بازدارنده زنا
1ـ رعايت حجاب
درچند جای قرآن مجيد زنها را امر به حجاب فرموده از آ ن جمله در سورۀ مباركۀ‌ احزاب می فرمايد : ای پيغمبر گرامی به زنان و دختران خود و زنان مؤ منين بگو تا فرو گذارند بر خود چادرهای خويش را و رويشان و كتفهای خود را با آن بپوشانند كه اينكار نزديكتر است به اينكه به عفت و حريت شناخته شوند تا از تعريض و جسارت هوسرانان آسوده با شند .
و در آيه 143 از همين سوره می فرمايد : هنگامی كه برای كاری‌بازنهای پيغمبر (ص) سخن می كوئيد درميان شما و ايشان حجابی باشد اين كار برای پاكی دلهای شما و آنها نيكوتر است
طبق اين دستور زنهای مسلمان موظفند خود را از مردان بيگانه كه با آنها محرميت ندارند بپوشانند و درقيافه و لباسی درملأ عمومی ظاهر شوند كه اندام و تن آنها درمعرض نگاههای مسموم و شهوت آميز هوسرانان و تجاوز كاران نباشد اين وظيفه زن است كه از اين راه هم شخصيت و ارزش خود را حفظ كند و هم از پديد شد ن منظرۀ مهيجی كه قهراٌ مردها را دچار تحريك و در نتيجه آلوده شدن به افكار خطرناك نامشروع می كند مانع شود .
2ـ نگاه نكردن به بيگانه
خداوند متعال در قرآن مجيد می فرمايد: كه زنان مسلمان چشمان خود را از نگاه به مرد بيگانه نگهدارند و مردان مسلمان را امر فرموده كه از نگاه به زنان اجنبيه خودار‍‍‍‍‍ی كنند.
ونيز در سوره نور م‍ی فرمايد: ای‌پيغمبر مردان مومن را بگو كه چشمان خود را از نگاه به اجنبيه بپوشاند وفروج و اندامشان را از عمل زشت وتماس نامشروع نگهدارند و زينت وآرايش خود را جز آنچه قهرا ظاهر می شود بر بيگانه آشكار سازند.
تيرهای زهر آلود شيطان
حضرت صادق (عليه السلام ) فرمود: نگاه ناروا تيری است زهزآلود از تيرهای شيطان كه به قلب صاحبش می خورد وچه بسيار نظرهای ناروا كه حسرت طولانی در پی دارد.
3- تحريم خلوت با بيگانه
خلوت با بيگانه را با احتمال و ترس وقوع در حرام تحريم فرموده هر چند مشغول عبادت شوند.
از پيغمبر گرامی (صلی الله عليه وآله ) مرويست : كسی كه ايمان به خدا و روز قيامت دارد در جائی نمی ماند كه نفس زن بيگانه را می شنود .
ومراد از خلوت آن است كه مكان به نحوی باشد يا خانه ای كه كسی‌ به آن آمد و شد كند.
4- حدود شديد
حدودی كه در اسلام برای اين عمل زشت تعيين شده يكی از موجبات جلوگيری از شيوع آن است كه مجملا در ضمن پنج فروع بيان می شود
1- اگر كسی با يكی از محارم نسبی خود مانند « خواهر ، دختر، عمه، خاله ، دختربرادر ، دختر خواهر » زنا كند بايد او را كشت.
2- اگر كسی شخصی را ببيند كه با زنش زنا می كند واز ضرر ايمن باشد می تواند هر دو را بكشد ( اگر ايمن نباشد يا باشد ونكشد آن زن بر او حرام نمی شود ) .
3- هر گاه كافری يا زن مسلمانی زنا كند يا مسلمانی كه سه دفعه حد زنا خورده در مرتبه چهارم بايد كشته شود.
4- مردی كه زن عقدی دائمی حاضر دارد و او را در حال بلوغ وعقل وطی كرده و هر وقت هم بخواهد م‍ی تواند با او نزديكی نمايد با اين وصف اگر با زن عاقله بالغه ای زنا كند بايد او را سنگسار نمود وبعضی بر آنند كه اول بايد صد تازيانه به او زد وسپس او را سنگسار كرد.
5- هر گاه زنا كننده محصن نبوده (يعنی مرد زن دار با شرائطی كه در فرع گذشته گفته شد) وبه غير محرم خود زنا نموده حدش يكصد تازيانه است و همچنين زانيه ای كه شوهر نداشته باشد حدش يكصد تازانه است.
اينك نظر خوانندگان را به مطالب جالبی كه در كتاب« برهان قرآن» تذكر داده است جلب وبه همينجا خاتمه می دهيم
موضوعی‌ كه درخور مناقشه است ، اختلاط وآميزش زن ومرد است
زيرا مخالفين اسلام در اين باره جنجال و غوغای بسياری بپا می كنند، گاهی از اجتماع آزاد فرانسه سخن به ميان می آورند واز آزادی كامرانی و عياشی زن و مرد و حتی از آزادی بوس و شهوترانی در كنارمعابر وخيابان آنجا ياد می كنند.   
اكنون ما از اين جماعت می پرسيم كه آيا منظور ايشان اين است كه جوانان ما را به عنوان مبارزه با ارتجاع و طرفداری از تجدد و ترقی به چنين ورطۀ هولناكی در افكند ؟‌
آيا اين گروه خطبه حكيمانه مارشال تپن را از ياد برده اند كه گفت بزرگترين علت شكست مافرو رفتن درگردابهای شهوت و ابتلاء‌ تن پروری و عياشی بود البته منظور ما از اين بحث اين نيست كه زن را تحت فشار و مورد قسوت و آزار قرار دهيم و او را از لذ تها ی زندگی و پا بر جا ساختن شخصيت و حيثيتش محروم سازيم ولی كی و كجا عرصه زندگی به بشر چه زن باشد و چه مرد مجال و اجازه می دهد كه بر وفق دلخوا ه خود از لذات حيات كامياب شود و چنانكه پبسند خاطر اوست شخصيتش را پر جا سازد ؟
آيا در صورتی كه ما در اثر غلبه خود خواهی هوای نفس و خواهش دل را عنان گشاده رها كنيم و درپی شهوات و لذات خود روان شويم ، وضع اجتماعی و سرنوشت زندگی ما چگونه خواهد بود ؟
ايا نه چنين است كه دراثر اين افراط نسلها ئی بدبخت و ضعيف و ناقص از ما با قی خواهد ماند كه مسؤوليت بد بختی وضعف و نقص آن بر عهدۀ وجدان ما خواهد بود .
بلی در صورتی جای ايرادو انتقاد بود كه اسلام كليه انواع تمتع و لذت ر مسدود ساخته و فطرت و غريزه را عا طل و با طل گذاشته و غرايز و فطريات بشری را تحت فشار قرار داده باشد ولی آيا اسلام چنين كاری را كرده است ؟ ( برهان قرآن )‌
_____________________________
برگرفته از کتاب گناهان کبیره
آیت الله دستغیب

نوشتن دیدگاه