پرسش چهارم: آيا عذاب جاويدان براى عده اى كه در مدت محدودى در دنيا كفر ورزيده اند، خلاف عدالت الهى نيست؟
پاسخ: بهترين پاسخى كه در اين باره مى توان داد، كلام شريف حضرت امام جعفر صادق(عليه السلام)است كه فرمودند: «اهل جهنم در آتش جاويدان هستند فقط به دليل اين كه نيت آن ها اين بود كه اگر هميشه در دنيا بمانند از فرمان خداوند سرپيچى كنند; و اهل بهشت فقط براى اين در آن جاجاودان هستند كه نيتشان اين بود كه اگر در دنيا جاودان باشند هميشه فرمان بردار خداوند باشند; پس هر دو دسته به سبب نيت خود جاودانند». سپس حضرت اين آيه را تلاوت فرمودند:
(قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلى شاكِلَتِهِ).( )
«بگو: هر كس طبق روش ]و خلق و خوى[ خود عمل كند».
بعد فرمودند: «على نيته; كارهايى كه از هر كس سر مى زند برخاسته از نيت اوست».( )
به قول شاعر:
«از كوزه همان برون تراود كه در اوست».
كسى كه تمام زمينه هاى بندگى را در وجود خود از بين برده و سرزمين وجودش را به شوره زارى مبدل ساخته كه جز خار و خس گناه در آن نمى رويد اگر ميليون ها سال هم در دنيا بماند كارش جز سركشى و نافرمانى خداوند متعال نيست; پس جزاى او اين است كه هميشه در عذاب باشد; بنابراين عذاب خداوند جز نتيجه عمل برخاسته از نيت خود ما نيست.
