إِلَهِي قَدْ مَدَّ إِلَيْكَ الْخَاطِئُ الْمُذْنِبُ يَدَيْهِ بِحُسْنِ ظَنِّهِ بِكَ‏ , إِلَهِي قَدْ جَلَسَ الْمُسِي‏ءُ بَيْنَ يَدَيْكَ مُقِرّاً لَكَ بِسُوءِ عَمَلِهِ وَ رَاجِياً مِنْكَ الصَّفْحَ عَنْ زَلَلِهِ‏
اى خدا اين بنده خطا پيشه گنهكار دو دست اميدش را بسوى تو دراز كرده و با حسن ظن به درگاه كرمت آمده,اى خدا اين بنده زشت بد عمل در پيشگاه حضرتت مقر و معترف به بدكارى خود و از لغزش و خطاهايش به عفو تو اميدوار است
إِلَهِي قَدْ رَفَعَ إِلَيْكَ الظَّالِمُ كَفَّيْهِ رَاجِياً لِمَا لَدَيْكَ فَلاَ تُخَيِّبْهُ بِرَحْمَتِكَ مِنْ فَضْلِكَ‏ , إِلَهِي قَدْ جَثَا الْعَائِدُ إِلَى الْمَعَاصِي بَيْنَ يَدَيْكَ خَائِفاً مِنْ يَوْمٍ تَجْثُو فِيهِ الْخَلاَئِقُ بَيْنَ يَدَيْكَ‏
اى خدا اين بنده ستمكار به آن درگاه لطف و رحمت دو دست اميدوارى دراز كرده پس تواش از كرم محروم مساز,اى خدا اين بنده كه هى به عصيان باز مى‏گردد در حضورت آمده و ترسان از روز محشر است
إِلَهِي جَاءَكَ الْعَبْدُ الْخَاطِئُ فَزِعاً مُشْفِقاً وَ رَفَعَ إِلَيْكَ طَرْفَهُ حَذِراً رَاجِياً وَ فَاضَتْ عَبْرَتُهُ مُسْتَغْفِراً نَادِماً , وَ عِزَّتِكَ وَ جَلاَلِكَ مَا أَرَدْتُ بِمَعْصِيَتِي مُخَالَفَتَكَ وَ مَا عَصَيْتُكَ إِذْ عَصَيْتُكَ وَ أَنَا بِكَ جَاهِلٌ‏
اى خدا اين بنده خطاكار ترسان و هراسان بسويت آمده و چشم بسوى تو گشوده با بيم و اميد و اشك چشم بر رخ جارى و به اظهار ندامت از تو آمرزش مى‏ طلبد, و به عزت و جلال تو كه عصيانم به قصد مخالفت با تو نبود در حالى كه عصيان تو كردم جاهل به معرفتت نبودم
وَ لاَ لِعُقُوبَتِكَ مُتَعَرِّضٌ وَ لاَ لِنَظَرِكَ مُسْتَخِفٌ‏,وَ لَكِنْ سَوَّلَتْ لِي نَفْسِي وَ أَعَانَتْنِي عَلَى ذَلِكَ شِقْوَتِي وَ غَرَّنِي سِتْرُكَ الْمُرخَى عَلَيَ‏
و غرض تعرض بر عقاب و استخفاف به عظمتت نبود, و ليكن نفس مرا به خيال انداخت و شقاوت بر گناهم مدد كرد و ستاريّت و پرده پوشى تو مرا به گناه مغرور ساخت
فَمِنَ الْآنَ مِنْ عَذَابِكَ مَنْ يَسْتَنْقِذُنِي وَ بِحَبْلِ مَنْ أَعْتَصِمُ إِنْ قَطَعْتَ حَبْلَكَ عَنِّي‏, فَيَا سَوْأَتَاهْ غَداً مِنَ الْوُقُوفِ (الْمَوْقِفِ) بَيْنَ يَدَيْكَ إِذَا قِيلَ لِلْمُخِفِّينَ جُوزُوا وَ لِلْمُثْقِلِينَ حُطُّوا
پس اكنون از قهر و عذابت مرا كه نجات تواند داد؟ و اگر تو رشته اميدم را قطع كنى به كدام رشته ديگر چنگ زنم؟ پس اى واى از رسوايى فرداى من هنگامى كه حضور حضرتت بايستم و به سبكباران عالم فرشتگان گويند از اينجا زود بگذريد و بسنگين باران عصيان گويند از اينجا بدوزخ در افتيد
أَ فَمَعَ الْمُخِفِّينَ أَجُوزُ أَمْ مَعَ الْمُثْقِلِينَ أَحُطُّ وَيْلِي كُلَّمَا كَبُرَ سِنِّي كَثُرَتْ ذُنُوبِي‏, وَيْلِي كُلَّمَا طَالَ عُمْرِي كَثُرَتْ مَعَاصِيَّ فَكَمْ أَتُوبُ وَ كَمْ أَعُودُ أَ مَا آنَ لِي أَنْ أَسْتَحْيِيَ مِنْ رَبِّي‏
 و من نميدانم حال خود را كه آيا با سبك باران ميگذرم يا با گرانباران بدوزخ درمى‏ افتم اى واى بر من كه هر چه بر سالم افزوده شد بر گناهانم اضافه گرديد,  و اى بر من كه هر چه عمر من طولانى گرديد بر اعمال بدم افزود چه بسيار توبه كردم و باز توبه را شكسته و بعصيان پرداختم آيا نرسيد هنگامى كه از خداى خود شرم كنم
اللَّهُمَّ فَبِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ اغْفِرْ لِي وَ ارْحَمْنِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ وَ خَيْرَ الْغَافِرِينَ‏
اى خدا پس تو را قسم ميدهم بحق محمد و آل محمد كه از گناهان من درگذر و بر حالم ترحم كن اى مهربانترين مهربانان عالم و بهترين آمرزندگان
پس گريه كن و صورت به خاك گذار و بگو: ارْحَمْ مَنْ أَسَاءَ وَ اقْتَرَفَ وَ اسْتَكَانَ وَ اعْتَرَفَ‏
اى خدا ترحم كن در حق كسى كه بد كرد و فرو در گناه شد و باز تضرع كرد و اعتراف نمود
پس بگذار طرف راست صورت را و بگو: إِنْ كُنْتُ بِئْسَ الْعَبْدُ فَأَنْتَ نِعْمَ الرَّبُ‏
 اى خدا اگر بد بنده اى هستم تو نيكو خدايى هستى و نيكو پروردگارى
پس بگذار طرف چپ را و بگو: عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ فَلْيَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِكَ يَا كَرِيمُ‏
 خدايا اگر گناه ازبنده‏ ات بزرگ است عفو و بخشش از تو بسيار نيكو است اى خداى كريم
پس برگرد به حال سجود و بگو صد مرتبه‏: الْعَفْوَ الْعَفْوَ