مرحوم آیت الله الهی قمشه ای
ذكر و دُعا با اشك و آه و ناله خواندی؟
شب چون بمشعر رفتی و بیدار ماندی
بگرفتی از دست دُعا زان یار دامان؟
از دیده بر خاك رهش گوهر فشاندی؟
دیدی خدای انجم آرای سماوات؟
شب تا سحر كردی تماشای سماوات؟
آگه شُدی زآه دل شب زنده داران؟
گشت از عنایت باز درهای سماوات؟
غمگین فقیری را به احِسان شاد كردی؟
از روز سخت مرگ آنجا یاد كردی؟
تا ایزدت شادان كند در باغ رضوان
جانی ز رنج و درد و غم آزاد كردی؟
شُستید زاب دیده گَرد حِرص و غفلت؟
آگاه گشتید از هیاهوی قیامت؟
تا دل شود مِرآت حُسن پاك یزدان
ترك هوای نفس كردید از ندامت؟
--------------------------------------------------
منبع : سايت لبيك
شعر «مشعر الحرام»
- بازدید: 1653