١ـ ازدواج پیامبراكرم‌(صلی الله علیه و آله و سلم) با حضرت خدیجه(سلام الله علیها)
٢ـ وفات حضرت عبدالمطلب جدّ بزرگوار رسول گرامی اسلام‌(صلی الله علیه و آله و سلم)
٣ ـ مرگ مالك بن أنس

1ـ ازدواج پیامبر اكرم ‌(صلی الله علیه و آله وسلم) با حضرت خدیجه‌(سلام الله علیها)
در چنین روزی رسول گرامی اسلام ‌(صلی الله علیه و آله و سلم) در 25 سالگی، یعنی 15 سال قبل از بعثت با بانوی بزرگوارِ قریش، حضرت «خدیجه بنت خُویلد» ازدواج نمودند.
از روایات و احادیث چنین بر می‌‌آید كه حضرت خدیجه كبری(سلام الله علیها) علاوه بر دارابودن اموال، املاك و ثروت فراوان، در عقل و كیاست نیز برتری داشتند. افراد زیادی همچون: عقبه بن ابی معیط و ابن ابی‌شهاب و نیز ابوجهل و ابوسفیان كه ثروت بسیاری داشتند هر كدام جداگانه به خواستگاری حضرت خدیجه (سلام الله علیها) آمدند ولی ایشان نپذیرفتند و سرانجام پیشنهاد ازدواج با پیامبرخدا ‌(صلی الله علیه و آله و سلم) را قبول كردند و این ازدواج با آداب و مراسم خاصی انجام شد.
آری ! ایشان از سالها پیش در انتظار پیامبر‌(صلی الله علیه و آله و سلم) و رسالت آن حضرت بودند؛ چرا كه همیشه از علمای اهل كتاب علایم نبوت آن حضرت را جویا می‌شدند و در همان روزی كه رسول خدا در چهل سالگی به رسالت مبعوث شد، ایشان نخستین زنی بود كه به دین مبین اسلام گروید. پیامبر‌(صلی الله علیه و آله و سلم) نیز علاقه بسیاری به خدیجه (سلام الله علیها) داشتند.
ـ بهتر از خدیجه نصیب من نشد!
عایشه می‌گوید: «كمتر اتفاق می‌افتاد كه پیامبر‌(صلی الله علیه و آله و سلم) از خانه بیرون برود و حضرت خدیجه (سلام الله علیها) را به خیر و نیكی یاد نكند؛ چندانكه یك روز آتش حسادت در من مشتعل شد و گفتم: ای رسول خدا! تا كی خدیجه را یاد می‌كنی؟ او پیر زنی بیش نبوده‌! خداوند بهتر از او را به تو مرحمت كرده است».
در این هنگام رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) سخت غضبناك شدند و فرمودند: «به خدا سوگند! بهتر از خدیجه(سلام الله علیها) نصیب من نشده؛ او به من ایمان آورد هنگامی كه مردم كافر بودند؛ او نبوت مرا تصدیق نمود، هنگامی كه مردم مرا تكذیب می‌كردند و اموال خود را در اختیار من گذاشت در وقتی كه مردم مرا از خود دور می‌كردند. خداوند متعال از خدیجه به من فرزندانی روزی كرد و رحم تو را عقیم قرار داد».
حضرت خدیجه(سلام الله علیها) در حدود 24 سال با پیامبر‌(صلی الله علیه و آله و سلم) زندگی كردند و در این مدت یار و غمخوار آن حضرت بودند. آن بانوی بزرگوار ثروت هنگفت خویش را در راه رشد و تبلیغ دین اسلام به پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) واگذار و نقش مهمی در پیشرفت این دین آسمانی ایفا نمودند.
خداوند متعال دو پسر به نامهای قاسم و عبدالله و نیز چهار دختر به نام های فاطمه(سلام الله علیها)، ام كلثوم، زینب و رقیه به ایشان عطا فرمود. در فضیلت حضرت خدیجه (سلام الله علیها) همین بس كه مادر بانوی بزرگوار اسلام، سید زنان بهشت، حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا (سلام الله علیها) وجدّه معصومین (علیهم السلام) است.

2 ـ وفات حضرت عبدالمطلّب جدّ بزرگوار رسول گرامی اسلام ‌(صلی الله علیه و آله و سلم)
ابوحارث عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف، نه تنها بزرگ قبیله قریش بلكه از بزرگان عرب به شمار می‌رفت. وی مردی بلند مرتبه، داری صفات پسندیده و افعال حمیده بود، قریش ریاست او را قبول داشتند و به وجودش افتخار و مباهات می‌نمودند و القابی چون سيّد البطحا، ساقی حاجیان و حافر الزّمزم به او داده بودند و خلاصه مردم در هر مصیبت و گرفتاری و قحطی به او پناه می‌بردند.
ـ ماجرای یك نذر!
عبد المطلب نذر كرد كه هرگاه خداوند متعال، ده پسر به او كرامت كرد یكی از آنان را به سـنّت جـدّش، ابراهـیم‌(علیه السلام) ، قربانـی نماید. پس از آنكه خداوند حاجتش را برآورد، در صدد ادای نذر بر آمد؛ لذا بین پسرانش قرعه‌كشی كرد و قرعه به نام عبدالله،‌ پدر بزرگوار رسول خدا ‌‌(صلی الله علیه و آله و سلم) افتاد.
هنگامیكه عبدالمطلب عزم برای ادای نذر نمود، خویشان مادری اش، او را منع نمودند و سرانجام با راهنمایی یكی از بزرگان، قرار بر این شد كه صد شتر را كه دیه یك نفر در آن زمان بود به جای عبدالله قربانی كنند.
عبدالمطلب همواره به پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) که در سن کودکی بودند، نوازش مینمود و به اطرافیانش نیز سفارش ایشان را می‌كرد؛ حتی در بیماری ای كه به فوت ایشان منجر شد حضرت ابوطالب‌(علیه السلام) را فرا خواند و به او فرمود: «محمد‌‌(صلی الله علیه و آله و سلم) را از دل و جان مواظبت كن كه این كودك مهر پدر و مادر ندیده و آینده‌ای بس شگفت در پیش دارد و تو مسئولیت داری كه در دوران كودكی، مراقب و مواظب او باشی تا آسیبی به او نرسد».
سرانجام حضرت عبد المطلب در دهم ربیع الاول، هشت سال بعد از عام الفیل در حالیكه پیامبرگرامی اسلام‌‌(صلی الله علیه و آله و سلم) هشت سال بیشتر نداشتند در مكه معظمه چشم از جهان فرو بستند.

3 ـ مرگ مالك بن أنس
در دهم ربیع الاول سال 179 هـ .ق. مالك بن انس، رییس فرقه مالكی ـ یكی از مذاهب چهار گانه اهل تسنن ـ در گذشت و در بقیع دفن شد.

نوشتن دیدگاه