وی به تشیع 12 امامی گروید و از شمار شیعیان گروید, شیخ ثقه الاسلام عباس قمی در کتابهای (الکنی والالقاب) (تحفه الاحباب) و (الفرائد الرضویه) در مورد تشیع و این شخصیت ابراز سخن نموده است.
در کتاب (دائره المعارف) در مورد وی چنین آمده است:
سلمان بن ابی عبدالله دارای تألیفات فراوانی است. می توان از میان آنها به کتاب (اختلاف أصول المذهب) اشاره نمود.
ابن زولاق می نویسد:
وی در بالاترین مرتبه از مراتب فضل بود, حامل پرچم دانشهای قرآنی بوده, و از صفت علم به تمام معنی برخوردار می باشد. دانشمندی فقیه و اختلاف آرای موجود در علم فقه را به خوبی می شناخت.
در علم لغت و هنر شعر از معدود ترینها بشمار می رفت از دیگر ویژگیهای خردمندی و انصاف بود.
هزاران کتاب با بهترین وجه در شأن اهل بیت تألیف نمود. در زمینه مناقب و فضائل خاندان پاک پیامبر کتابهای خوبی را به نگارش در آورد. در دفاع از مذهب پاسخهای شایسته ای به مخالفان ارائه نمود, از جمله ی آنها پاسخ به ابو حنیفه و مالک بن انس و محمد بن ادریس شافعی و ابن سریج است.
کتاب (اختلاف الفقهاء) نمونه ای ارزنده در خصوص برتری وی در این میدان بشمار می آید, در آن حقانیت اهل بیت پیامبر را به اثبات رسانیده بود. دارای قصیده ای در باب فقه است که خود لقب (المنتخبه) به آن داده است, از دوستان بسیار نزدیک معز علوی بود( ).
در سفری از آفریقا تا مصر همسفر معز علوی بوده پس از این سفر عمر زیادی نخورد و در اوایل رجب سال 363 هـ در کشور مصر دار فانی را وداع گفت( ).
سلمان بن ابی عبدالله محمد بن منصور قاضی مالکی مشهور به ابو حنیفه ی مغربی
- بازدید: 1479