يا أباذر استغن بغنى الله يغنك الله. فقلت: ما هو يا رسول الله؟ قال: غداء يوم و عشاء ليله. فمن قنع بما رزقه الله - يا أباذر - فهو أغنى الناس.
اى ابوذر مستغنى شو به غنا و توانگرى كه خدا به تو كرامت فرمايد. و به آنچه بدهد قانع شو و خود را محتاج مردم مكن، تا خدا را غنى و بى‏ نياز گرداند.
ابوذر گفت كه: غناى الهى كدام است يا رسول الله؟
فرمود كه: چاشت9 يك روز و شام يك شب. يعنى كه: همين كه خدا اين را به تو بدهد خود را غنى بدان و ديگر محتاج خلق مشو و از ايشان سؤال مكن تا اين را دارى. پس هر كه قانع شود به آنچه خدا به او روزى كرده است او غنى‏ ترين مردم است.
بدان كه غنا و بى‏ نيازى بدون قناعت حاصل نمى‏ شود. و غنا، بى‏ نيازى نفس است. و بسيار است كه كسى به غناى نفس و قناعت با عدم مال، غنى است و بر خدا توكل دارد و طبعش مايل به مال و جمع مال نيست و از مردم مأيوس است. و بسيار است كه كسى مالك خزاين10 است و به اعتبار حرص11 ، عجز12 و تذلل13 به مردم بيشتر مى‏ كند و سعى در تحصيل مال بيشتر مى‏ كند و درخور خواهش و ميل نفسش از همه كس محتاجتر است. بلكه غالب اوقات چنين است.
چنانچه گذشت كه دنيا از بابت آب شور درياست كه هرچند بيشتر مى‏ خورند تشنه‏تر مى‏ شوند. همچنين طالب دنيا هرچند بيشتر جمع مى‏ كند حرصش بيشتر مى‏ شود.
و به سند معتبر منقول است كه: حضرت اميرالمؤمنين صلوات‏ الله عليه فرمود كه: هر كه راضى مى‏ شود از دنيا به آنچه او را كافى است، پس اندك چيزى از دنيا او را كافى است؛ و كسى كه راضى نمى‏ شود از دنيا به آنچه او را كافى است، تمام دنيا او را كافى نيست.
و از حضرت رسول صلى‏ الله عليه و آله منقول است كه: هر كه از خدا به اندكى از معاش14 راضى شود خدا از او به اندكى از عمل راضى مى‏ شود.
و در حديث ديگر فرمود كه: هر كه قانع شود به آنچه خدا روزى او كرده است او از غنى‏ ترين مردم است.
و احاديث در اين باب بسيار است، و ما به همين قناعت مى‏ نماييم. و كسى كه همين قدر او را كافى نباشد زياده از اين هم او را كافى نخواهد بود.

نوشتن دیدگاه