داعى : بديهى است. البته اولين دليل ما از قرآن كريم است كه سند محكم آسمانى ما مى‏ باشد و بزرگ‏ترین دليل از قرآن مجيد آيه مباهله است كه صريحا مى ‏فرمايد: «فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَكُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَكُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللّه‏ِ عَلَى الْكاذِبِينَ».(1)
رجال بزرگ از اعيان علما و مفسرين خودتان مانند امام فخر رازى در تفسير كبير (2) و امام ابواسحاق ثعلبى در تفسير كشف ‏البيان (3) و جلال ‏الدين سيوطى در درالمنثور (4) و قاضى بيضاوى در انوارالتزيل (5) و جاراللّه‏ زمخشرى در كشاف (6) و مسلم بن حجاج در صحيح (7) و ابوالحسن فقيه ابن‏ مغازلى شافعى واسطى در مناقب (8) و حافظ ابونعيم اصفهانى در حليه‏ الاولياء (9) و نورالدين مالكى در فصول‏ المهمه (10) و شيخ ‏الاسلام حموينى در فرائد (11) و ابوالمؤيد خوارزمى در مناقب (12) و شيخ سليمان بلخى حنفى در ينابيع‏ المودة (13) و سبط ابن‏ جوزى در تذكره (14) و محمد بن طلحه در مطالب‏ السؤول (15) و محمد بن يوسف گنجى شافعى در كفايه ‏الطالب (16) و ابن‏ حجر مكى در صواعق محرقه (17) و غيرهم به مختصر كم و زيادى در الفاظ و عبارات، نزول اين آيه را در يوم ‏المباهله مى‏ نويسند كه آن 24 يا 25 ذى‏ حجه ‏الحرام بوده.
*************************
1-پس هركس با تو در مقام مجادله برآيد درباره عيسى بعد از آن كه به وحى خدا به احوال او آگاهى يافتى، بگو بياييد ما و شما با فرزندان و زنان خود و نزديكانى كه از غايت بزرگ‏وارى به منزله نفس ما باشند با هم به مباهله برخيزيم يعنى در حق يك‏ديگر نفرين كرده و در دعا و التجاه به درگاه خدا اصرار ورزيم تا دروغ گو و كافران را به لعن و عذاب خدا گرفتار سازيم. آيه 61 سوره 3 (آل عمران).
2-تفسير رازى، ج 8، ص 85.
3-كشف ‏البيان، ج 3، ص 85.
4-درالمنثور، ج 2، ص 39.
5-انوارالتنزيل، ج 2، ص 47.
6-كشاف، ج 1، ص 434.
7-صحيح مسلم، ج 7، ص 121.
8-مناقب ابن‏ مغازلى، ص 263.
9-حليه‏ الاولياء، ج 4، ص 333.
10-فصول‏ المهمه، ج 1، ص 127.
11-فرائدالسمطين، ج 2، ص 205.
12-مناقب خوارزمى، ص 160.
13-ينابيع ‏المودة، ج 1، ص 165.
14-تذكره ‏الخواص، ص 165.
15-مطالب‏ السؤول، ج 1، ص 38.
16-كفايه‏ الطالب، ص 142.
17-صواعق ‏المحرقه، ص 93، ص 74.

نوشتن دیدگاه