رابعا در اين آيه مى فرمايد: كسانى كه داراى اين صفات بودند خدا آنها را دوست مى دارد و آنها هم خدا را دوست مى دارند. اين صفت محبوبيت از خصايص اميرالمؤمنين است و دلايل بر اين معنا بسيار است من جمله از آن اخبار، خبرى است كه محمد بن يوسف گنجى شافعى در باب 7 كفايه الطالب به اسناد خود نقل نموده از عبداللّه بن عباس كه گفت: روزى من با پدرم عباس خدمت رسول اكرم صلى الله عليه و آله نشسته بوديم، على عليه السلام وارد شد [و] سلام نمود، پس از ردّ سلام، رسول خدا صلى الله عليه و آله با بشاشت از جا برخاست و على عليه السلام را در آغوش گرفت و بين دو چشمش را بوسيد و طرف راست خود نشانيد، پدرم عباس عرض كرد: يا رسول اللّه صلى الله عليه و آله آيا دوست مى دارى او را؟ حضرت فرمود: اى عمّ بزرگوار: واللّه اللّه اشد حبا له منّى.(1)
*************************
1-به خدا قسم محبت و دوستى خداوند به او بيشتر از من است. (كفايه الطالب، ص 79، باب 7).
على محبوب خدا و پيغمبر بود
- بازدید: 3064