شيخ : ديگر ترديدى نيست كه رسول خدا صلى ‏الله‏ عليه‏ و‏ آله فرمود: ان اللّه‏ يتجلى للناس عامة و يتجلى لابى ‏بكر خاصة؛ (1) و نيز فرموده است: ما صب اللّه‏ فى صدرى شيئا الاصبه فى صدر ابى ‏بكر؛ (2) و نيز فرمود: انا وابى‏ بكر كفرسى رهان؛ (3)(4) و نيز فرمود: ان فى السماء الدنيا ثمانين الف ملك يستغفرون لمن احب ابابكر وعمر وفى السماء الثانية الف ملك يلعنون من ابغض ابابكر و عمر؛ (5)(6) و نيز فرمود: ابوبكر و عمر خير الاولين والاخرين.(7)
و عظمت مقام ابى ‏بكر و عمر ـ رضى ‏اللّه‏ عنهما ـ از اين بهتر معلوم مى‏ گردد كه فرمود: خلقنى اللّه‏ من نوره و خلق ابابكر من نورى و خلق عمر من نور ابى‏ بكر و خلق امتى من نور عمر و عمر سراج اهل‏ الجنة.(8)
از اين قبيل اخبار در كتب معتبره ما بسيار رسيده كه من باب نمونه به بعضی از آنها اشاره نمودم تا حقيقت مقام خلفا بر شما واضح و روشن گردد.
داعى : اولاً مضامين ظواهر اين اخبار خود دلالت كامله بر فساد و كفر آنها دارد كه مى ‏رساند از لسان مبارك رسول اكرم صلى ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله چنين مضامين صادر نگرديده؛ زيرا حديث اول دليل بر تجسم است و قطعا عقيده بر جسميّت حضرت بارى‏ تعالى كفر محض است؛ و حديث دوم مى‏ رساند كه ابى ‏بكر شريك رسول‏ اللّه‏ بوده در آن‏چه بر آن حضرت نازل مى‏ شده و حديث سوم مى‏ رساند كه خاتم ‏الانبياء صلى‏ الله‏ عليه‏ و ‏آله هيچ‏گونه تفوقى بر ابى‏ بكر نداشته؛ چون هر دو با هم مساوى بودند و دو خبر ديگر مخالف است با اخبار كثيره ‏اى كه مجمع ‏عليه فريقين است كه بهترين اهل عالم محمد و آل محمد سلام اللّه‏ عليهم اجمعين ‏اند.
و خبر آخرى، مخالف با قرآن مجيد است؛ چه آن كه در آيه 13 سوره 76 (دهر) مى‏ فرمايد: «لا يَرَوْنَ فِيها شَمْسا وَ لا زَمْهَرِيرا» بهشت جاى آفتاب و ماه نمى ‏باشد؛ حجر و شجر و مدر و در و ديوار بهشت تماما روشن و نورانى مى ‏باشد؛ اهل دنيا هستند كه احتياج به چراغ دارند والا اهل بهشت احتياج به چراغ ندارند.
علاوه بر اين ظواهر، اكابر علماى درايت و رجال خودتان از قبيل عالم جليل مقدسى در تذكره ‏الموضوعات (9) و فيروزآبادى شافعى در كتاب سفرالسعادات (10) و حسن بن كثير ذهبى در ميزان‏ الاعتدال (11) و ابوبكر احمد بن على خطيب بغدادى در تاريخ (12) خود و ابوالفرج ابن‏ جوزى در كتاب الموضوعات (13) و جلال ‏الدين سيوطى در اللآلى‏ المصنوعه فى الاحاديث‏ الموضوعه، (14) حكم بر موضوعيت و مجعوليت اين احاديث نموده ‏اند و صريحا درباره هريك از آنها گويند كه از جهت سلسله روات و اسناد، اين احاديث از موضوعات و مفتريات است؛ چه آن كه علاوه بر افراد نااهل و جعال و كذابى كه در سلسله روات موجود است، بطلان آنها با قواعد عقليه و آيات قرآنيه ظاهر و آشكار است.
شيخ : ديگر در اين حديث خلافى نيست كه رسول خدا فرمود: ابوبكر و عمر سيدا كهول اهل الجنة.(15)
*************************
1-به درستى كه خداوند تجلى فرمايد از براى همه مردم عمومى و براى ابى‏ بكر خصوصى. كنزالعمال، ج 11، ص 558.
2-نريخت خداوند در سينه من چيزى را، مگر آن كه ريخت در سينه ابى ‏بكر. تفسير رازى، ج 12، ص 23.
3-كشف ‏الخفاء، ج 2، ص 419.
4-من و ابى ‏بكر هر دو با هم مساوى هستيم مانند دو اسب كه در مسابقه با هم برابر باشند.
5-تاريخ بغداد، ج 7، ص 394.
6-در آسمان دنيا هشتاد هزار ملك استغفار مى‏ نمايند براى كسى كه دوست بدارد ابى‏ بكر و عمر را و در آسمان دوم هشتاد هزار ملك لعن مى‏ نمايند دشمنان ابى‏ بكر و عمر را.
7-ابوبكر و عمر بهترين اولين و آخرينند. (تاريخ مدينه، ج 44، ص 195 ـ لسان ‏الميزان، ج 2، ص 94).
8-خلق نموده خداى تعالى مرا از نور خودش و خلق نموده ابى ‏بكر را از نور من و خلق نموده عمر را از نور ابى ‏بكر و خلق نموده است امت مرا از نور عمر و عمر چراغ اهل بهشت است. خلاصه عقبات‏ الانوار، ج 1، ص 90.
9-تذكره ‏الموضوعات، ج 2، ص 98.
10-سفرالسعادات، ص 141.
11-ميزان ‏الاعتدال، ج 1، ص 166.
12-تاريخ بغداد، ج 7، ص 394.
13-الموضوعات، ج 1، ص 398.
14-اللآلى‏ المصنوعه فى احاديث‏ الموضوعه، ج 1، ص 286.
15-«ابى ‏بكر و عمر دو سيد پيران اهل بهشتند.»

نوشتن دیدگاه