جلسه چهارم
ليله دوشنبه 26 رجب 1345
منت بر ما نهاده كشف حقيقت نموديد
(اول مغرب، سه نفر از آقايان محترمين جماعت وارد شدند [و] گفتند: قبل از رسميت مجلس براى اطلاع شما عرض كنيم؛ امروز تا غروب، در همه ‏جا از مسجد و خانه و اداره و بازار صحبت شما بود. روزنامه‏ ها در هر كجا دست يك نفر بود، جمعيت بسيارى اطراف آنها جمع [شده بودند] و در اطراف بيانات شما بحث مى‏ نمودند. ماها علاقه مفرطى به شما پيدا نموديم. در دل همه جا كرده ‏ايد و بر ما خيلى حق داريد، زيرا حل شبهاتى را مى‏ نماييد كه از اول عمر پيشوايان ما برخلاف آن به ما نشان دادند و راستى خيلى معذرت مى ‏خواهيم از اين كه ما جماعت شيعيان را مشرك مى ‏دانستيم! چه كنيم؛ به ما از طفوليت اين طور معرفى نموده ‏اند اميد است خداوند غفور توبه ما را قبول فرمايد!
اين چند روزه كه گفتارهاى شبانه در جرايد و روزنامه‏ ها نشر پيدا نموده، خريداران روزنامه ‏ها چندين برابر و بسيارى از مردم روشن شده ‏اند و مخصوصا ماها كه حاضر در مجلس هستيم و از لطافت گفتار شما بهره ‏مند مى ‏شويم، بيشتر علاقه ‏مند شديم. مخصوصاً شب گذشته كه بسيار خوب پرده ‏ها را بالا زديد و حقايق زير پرده را آشكار نموديد. اميد است پرده ‏هاى بيشترى بالا برود و كشف حقايق زيادترى بشود.
و مطلب ديگرى كه مى‏ خواهيم به شما يادآورى نماييم، آن است كه بيش از پيش آن‏چه مؤثر در ما و جامعه ما گرديده، چنان‏چه قبلاً هم عرض كرديم، بساطت در كلام و سادگى در گفتار شماست كه به قدرى شما مطلب را روشن و عوام‏ فهم بيان مى‏ كنيد و به زبان خود ما صحبت مى ‏نماييد كه تمام بى‏ سوادان ما را جذب نموده ‏ايد و البته اين قسمت را كاملاً منظور نظر قرار دهيد كه جامعه مردم از صد نفر، پنج نفر با علم و اطلاع نيستند [و] كوركورانه آن‏چه از طفوليت شنيده ‏اند و در دل و قلب آن ها قرار گرفته، با همان سادگى بايستى به آنها فهماند؛ چنان‏چه شما همين عمل را نموده ‏ايد. اميد است نتيجه كامل حاصل آيد!
در همين بين آقايان وارد شدند [و] با گرمى و ملاطفت، خوش ‏آمد گفتيم، پس از صرف چاى و تعارفات معموله شروع به صحبت شد.)
نواب: قبله صاحب! شب گذشته قرار شد [كه] امشب در اطراف امامت صحبت شود. خيلى ما شايق فهم اين موضوع مهم هستيم. اين موضوع ريشه مطالب است. تمنا مى ‏كنيم فقط همين موضوع را مورد بحث قرار دهيد كه بدانيم بين ما و شما چه اختلافى در موضوع امامت هست.
داعى : از طرف حقير مانعى نيست، چنان‏چه آقايان مايل باشند [بنده] دعاگو، حاضرم.
حافظ : (با رنگ پريده و صورت گرفته) از طرف ما هم مانعى نيست هر نوع صلاح مى‏ دانيد بفرماييد.

نوشتن دیدگاه