و اما شرك در افعال آن است كه خدا را در معنى و حقيقت متوحد و متفرّد بالذات نداند؛ به اين معنى كه فردى يا افرادى از مخلوقات را مؤثر يا جزء مؤثر در افعال و تدابير الهيه بداند يا آن كه امور را بعد از خلقت مفوض به خلق بداند: مانند آنچه يهود قائل بودند كه خداوند خلق خلايق نمود و ديگر از تدبير امور بازمانده و كار را به خلق واگذار نموده و خود به كنارى رفته؛ لذا در آيه 64 سوره 5 (مائده) در مذمت آنها فرموده: «وَ قالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَ لُعِنُوا بِما قالُوا بَلْ يَداهُ مَبْسُوطَتانِ يُنْفِقُ كَيْفَ يَشاءُ».(1)
و مشركان غلات كه آنها را مفوضه نيز خوانند قائلند كه خداوند تفويض امور به امامان نموده. آنها خلق مى كنند و روزى مى دهند.
بديهى است كه در افعال خداوندى هركس به هر طريقى كسى را ذى مدخل [صاحب رأى و دخالت] بداند، به طريق جزء موثر يا تفويض امور به انبيا يا امم يا امامان يا مأمورين قطعا مشرك است.
*************************
1-يهود گفتند: دست خدا بسته شد (و ديگر تغييرى در خلقت نمى دهد و چيزى از عدم به وجود نخواهد آمد). به واسطه اين گفتار دروغ، دست آنها بسته شد و به لعن خدا گرفتار گرديدند. بلكه دو دست خدا گشاده است (يعنى قدرت و رحمت او) و هرگونه بخواهد انفاق مى كند.
شرك در افعال
- بازدید: 2367