اگر شما اخبار كفرآميز حلول و اتحاد عقيده به جسمانيت و رؤيت پروردگار ـ جل و علا ـ را كه ديده مى ‏شود در دنيا و يا در آخرت على‏ اختلاف ‏العقايد (چنان‏چه عده ‏اى از حنابله و اشاعره قائلند) بخواهيد مطالعه نماييد، مراجعه كنيد به كتب معتبره خودتان مخصوصا صحيح بخارى (1) باب فضل السجود من كتاب الاذان و نيز باب الصراط من كتاب الرقاق و در صحيح مسلم (2) باب اثبات الرؤية المؤمنين ربهم فى الاخرة و امام احمد حنبل در مسند (3) به خوبى به دست مى ‏آوريد. من باب نمونه، دو خبر از همان ابواب را به عرض محترمتان مى ‏رسانم كه از ابوهريره روايت مى‏ نمايند كه ان النار تزفر و تنقيظ تقيظا شديدا فلا تسكن حتى يضع الرب قدمه فيها فتقول قط قط حسبى حسبى.(4)
و نيز از ابوهريره روايت نموده ‏اند كه جماعتى از مردم از رسول اكرم صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله سؤال نمودند: يا رسول ‏اللّه‏، هل نرى ربنا يوم القيمة؟ قال: نعم هل تضارون فى رؤية الشمس بالظهيرة صحوا ليس معها سحاب قالوا: لا يا رسول‏اللّه‏ و هل تضارون فى رؤية القمر ليلة البدر صحوا ليس فيها سحاب؟ قالوا: لا يا رسول‏اللّه‏ قال: ما تضارون فى رؤية اللّه‏ يوم القيمة؟! إلاّ كما تضارون فى رؤية احدهما إذا كان يوم القيمة اذن مؤذن ليتبع كل امة ما كانت تعبد فلايبقى احد كان يعبد غير ا للّه‏ من الاصنام و الانصاب إلاّ يتساقطون فى النار حتى إذا لم يبق إلاّ من كان يعبداللّه‏ من بر و فاجر اتاهم رب العالمين فى ادنى صورة من التى رأوه فيها فيقول: انا ربكم فيقولون نعوذ باللّه‏ منك لا نشرك باللّه‏ شيئا فيقول: هل بينكم و بينه آية فتعرفونه بها؟! فيقولون نعم فيكشف اللّه‏ عن ساق ثم يرفعون رؤسهم و قد تحول فى صورة التى رأوه فيها اول مرة فقال انا ربكم فيقولون انت ربنا.(5)
شما را به خدا انصاف دهيد آيا اين نوع كلمات كفرآور نيست كه خدا خود را مجسم و با صورت عنصرى به بشر نشان دهد و پاى خود را باز نمايد؟
بزرگ‏ترين دليل بر اثبات گفتار ما، آن است كه مسلم بن حجاج، بابى در اثبات رؤيت خداى متعال ـ جل و علا ـ در صحيح (6) خود افتتاح نموده و اخبار مجعوله ‏اى از ابوهريره و زيد بن اسلم و سويد بن سعيد و ديگران نقل نموده كه علماى بزرگ خودتان از قول ذهبى در ميزان ‏الاعتدال (7) و سيوطى در كتاب اللآلى المصنوعة فى احاديث ‏الموضوعة و سبط ابن‏ جوزى در الموضوعات (8) جعليت آنها را مستدلاً بيان نموده ‏اند.
و اگر دلايلى بر ابطال گفتار آنها نبود مگر آيات بسيارى از قرآن مجيد كه صريحا نفى رؤيت نموده ‏اند؛ از قبيل آيه 103 سوره 6 (انعام) كه فرمايد: «لا تُدْرِكُهُ الْأَبْصارُ وَ هُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصارَ وَ هُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ» (9)؛ و نيز در آيه 139 سوره هفتم (اعراف) در قصه موسى و بنى ‏اسرائيل نقل مى‏ فرمايد كه وقتى بر حسب فشار بنى ‏اسرائيل، جناب موسى عليه ‏السلام در مقام مناجات عرض كرد رب ارنى انظر اليك قال لن ترانى.(10)
سيد عبدالحى (امام جماعت اهل ‏تسنن): مگر نه از مولا على ـ كرم‏ اللّه‏ وجهه ـ نقل است كه فرمود: لم اعبد ربا لم اره؛ يعنى بندگى نمى‏ كنم خداوندى را كه نبينم. پس معلوم مى‏ شود حق ‏تعالى ديدنى است كه على چنين كلامى فرمايد.
*************************
1-صحيح بخارى، ج 1، ص 195.
2-صحيح مسلم، ج 1، ص 112.
3-مسند احمد، ج 2، ص 275.
4-صداى شعله پيوسته رو به ازدياد مى‏ رود و آرام نمى‏ گيرد تا آن كه خداوند پاى خود را در ميان آتش نهاده امر مى‏ كند تا اين زمان كافى است.
5-آيا ما مى ‏بينيم پروردگار خود را در روز قيامت؟ فرمود: «آرى آيا در وقت ظهر روزى كه آسمان خالى از ابر است از مشاهده خورشيد ضررى به شما مى ‏رسد؟» عرض كردند: نه. فرمود: «آيا ديدن ماه تمام در شب‏ هايى كه آسمان از ابر خالى است، ضرر به شما مى ‏رساند؟» عرض كردند: نه. فرمود: «پس از رؤيت پروردگار در قيامت به شما ضررى نخواهد رسيد هم‏چنان كه از ديدار يكى از آن دو ضررى به شما نمى‏ رسد، روز قيامت كه شد از طرف خداوند اعلام مى‏ شود هر گروهى معبود خود را تبعيت كند، پس باقى نماند فردى كه غير از خالق يگانه را پرستش كرده از بت‏ ها، مگر پرتاب مى ‏شوند در آتش به طورى كه از اطراف بشر در خارج جهنم باقى نماند از خوب و بد، جز افرادى كه خداوند يگانه را پرستش كرده باشند. در آن حال خلاق عالميان مى ‏آيد به صورت خاصى كه بشر مى‏ تواند او را ببيند. پس فرمايد: من خالق شما هستم. مؤمنين عرض كنند پناه به خدا بريم اگر تو خدا باشى. ما گروهى نيستيم كه غير از خالق يكتا را عبادت كرده باشيم. خداوند در جواب گويد: آيا بين شما و خداوند نشانه ‏اى هست كه به آن نشانه خدا را ببينيد و بشناسيد؟ جواب گويند: آرى. پس خداوند ساق پاى خود را باز كند يعنى پاى خود را عريانا نشان دهد آن‏گاه مؤمنين سر خود را بالا كنند و ببينند خداوند را در همان صورتى كه دفعه نخست ديده بودند. پس فرمايد: من خداى شما هستم. آنها هم اقرار كنند كه تو خداى ما هستى.»
6-صحيح مسلم، ج 1، ص 167.
7-ميزان‏ الاعتدال، ج 3، ص 453.
8-الموضوعات، ج 1، ص 318.
9-هيچ چشمى او را درك ننمايد و او همه ديدگان را مشاهده مى‏ كند و او لطيف و نامرئى و به همه چيز آگاه است.
10-خدايا خود را به من آشكار بنما تا تو را مشاهده نمايم. خداوند در جواب او فرمود: هرگز تا ابد مرا نخواهى ديد.

نوشتن دیدگاه